درگیری هند و پاکستان محدود خواهد بود؟
خبرگزاری دید: درگیری طولانی‌مدت به احتمال زیاد تأثیرات فیزیکی مستقیم در سراسر منطقه، مانند اثرات سرریز (spillover)، نخواهد داشت، زیرا هرگونه درگیری میان هند و پاکستان محدود خواهد بود و شامل استفاده گسترده از نیروی نظامی نمی‌شود.
موضع امریکا
دکتر مایکل کوگلمن متخصص امور هند، پاکستان، افغانستان و روابط آن‌ها با ایالات متحده، می‌گوید:
احتمالاً در اسلام‌آباد ترس و در دهلی جدید امید وجود داشت که دولت ترامپ، به‌خاطر موضع سخت‌گیرانه‌اش علیه تروریزم، به‌طور قاطع طرف هند را بگیرد و مانع اقدام تلافی‌جویانه هند علیه پاکستان نشود.
این‌که ایالات متحده تا کنون موضعی میانه‌روانه اتخاذ کرده، به‌دلیل ملاحظات موجود در روابطش با پاکستان و همچنین تمایلش به جلوگیری از وقوع جنگ است.
آنچه که عملاً دیده‌ایم، عبارت‌اند از: ابراز حمایت از دهلی‌نو و تعهد برای کمک به آن در مبارزه با تروریزم، همراه با درخواست برای کاهش تنش‌ها.
این درخواست‌ها نسبت به بحران پولواما/بالاکوت خیلی زودتر مطرح شده‌اند.
ترجمه عملی این اقدامات چنین است: احتمالاً امریکا اطلاعاتی را با هند به اشتراک می‌گذارد تا در ردیابی مهاجمان پهلگام کمک کند. در سطح دوجانبه و بین‌المللی، در حمایت از تلاش‌های هند برای مقابله با تروریزم مرزی خواهد ایستاد.
همچنین امریکا تمایل دارد روابط امنیتی محدود خود را با پاکستان حفظ کند، به‌ویژه برای این‌که اسلام‌آباد بتواند در یافتن تروریست‌هایی که تهدیدی برای امریکا هستند یا به امریکایی‌ها حمله کرده‌اند، کمک کند.
همچنین می‌توان نتیجه گرفت که دولت ترامپ علاقه‌مند به پایان دادن به درگیری‌هاست و نمی‌خواهد درگیری جدیدی، به‌ویژه بین قدرت‌های دارای سلاح هسته‌ای، آغاز شود.
آیا هند در مواجهه با روابط «همیشه‌دوستانه» چین و پاکستان در قبال چین باید محتاط باشد؟
تقارب ملایمی که به‌تازگی میان هند و چین شکل گرفته، به دهلی جدید در این بحران فعلی کمی حاشیه امن می‌دهد؛ با کاهش تنش‌ها با پکن، احتمال این‌که چین اقدامات شدیدی علیه هند در حمایت از شریک خود پاکستان انجام دهد، کاهش یافته است.
با این حال، در نهایت، چین متحد پاکستان است و در بدترین سناریو که جنگ داغی رخ دهد، پکن جانب اسلام‌آباد را خواهد گرفت.
چین موضع خود را اعلام کرده و آن نیز، همانند امریکا، موضعی میانه‌رو است.
بلافاصله پس از حمله، سفیر چین در هند در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) آن را محکوم کرد.
اما پکن همچنین خواستار کاهش تنش‌ها شده است.
شاید بتوان گفت بیش از هر بازیگر خارجی دیگر، چین نمی‌تواند درگیری هند-پاکستان را تحمل کند.
پکن در پاکستان سرمایه‌گذاری‌های حیاتی دارد که تمایل دارد آن‌ها را حفظ کند.
و همچنین مشتاق است از روابط بهتر خود با هند استفاده کرده و در اقتصاد هند سرمایه‌گذاری بیشتری انجام دهد.
وقوع جنگ، به زیان تمام این اهداف خواهد بود.
درگیری هند و پاکستان و تاثیر بر منطقه
روابط هند و پاکستان در وضعیت بدی قرار دارد، اما هنوز به پایین‌ترین حد نرسیده است.
چنین حالتی زمانی رخ خواهد داد که تمام ارتباطات متوقف شود؛ در حال حاضر، فرماندهان نظامی هنوز از خط تماس (hotline) استفاده می‌کنند.
در حالی که شرایط کنونی بسیار متشنج است، شاید فراموش شده باشد که روابط هند و پاکستان در چند سال گذشته ــ از زمان توافق آتش‌بس در خط کنترل (LoC) در سال ۲۰۲۱ ــ نسبتاً آرام بوده است.
این دوره ثبات نشان می‌دهد که این روابط ممکن است به‌راحتی به حالت قبل بازگردند، در صورتی که دو طرف آماده یافتن راه‌هایی برای کاهش تنش باشند.
اما در واقعیت، فضای تاریک در هر دو پایتخت نشان می‌دهد که در حال حاضر فضای چندانی برای گفت‌وگو وجود ندارد.
درگیری طولانی‌مدت به احتمال زیاد تأثیرات فیزیکی مستقیم در سراسر منطقه، مانند اثرات سرریز (spillover)، نخواهد داشت، زیرا هرگونه درگیری میان هند و پاکستان محدود خواهد بود و شامل استفاده گسترده از نیروی نظامی نمی‌شود.
اما چند تأثیر قابل توجه وجود دارد.
یکی از آن‌ها مربوط به افکار عمومی است. اگر هند از نیروی نظامی قابل توجهی علیه پاکستان استفاده کند (که با توجه به بازدارندگی هسته‌ای، بعید است)، این امر می‌تواند احساسات ضدهندی را در میان مردم کشورهای مسلمان‌نشین در جنوب آسیا شعله‌ور کند.
همچنین ممکن است شاهد اختلال در پروژه‌های فرامنطقه‌ای باشیم، مانند تلاش‌های هند برای همکاری با کشورهای BIMSTEC در زمینه پروژه‌های اتصال و ارتباط.
به‌طور کلی، اگرچه تجارت درون‌منطقه‌ای چندان گسترده نیست، اما روابط تجاری با هند و پاکستان ممکن است دچار وقفه شود. و اگر درگیری باعث ایجاد تأثیرات اقتصادی بر هند شود، ممکن است توانایی این کشور برای حمایت‌های توسعه‌ای و انسانی از کشورهای منطقه کاهش یابد.
با توجه به این‌که بیشتر اقتصادهای جنوب آسیا بسیار شکننده‌اند، این مسئله برای آن‌ها خوشایند نخواهد بود.
مترجم: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
نویسنده: مایکل کوگلمن در گفت‌وگو با آرچانا ماسیه
منبع: رِدیف – Rediff