واشنگتن‌پُست: داکترغنی با کودتا مواجه است

حتی اگر قرار باشد طرفین منازعه برای دستیابی به یک معامله بر تمامی چالش‌ها غلبه کنند، سیاست داخلی داکترغنی خود خطر اصلی بازگشت به جنگ داخلی است.

روزنامه واشنگتن پست چشم صلح افغانستان را تیره و شوم توصیف کرده و نوشته است که در راه رسیدن به صبح اشتباه وجود دارد.
به گزارش خبرگزرای دید، روزنامه واشنگتن‌پُست چشم‌انداز صلح افغانستان را تیره و شوم توصیف کرده و نوشته است: در راه رسیدن به صبح اشتباه وجود دارد. درقدم اول شورای کویته اصلاً به گفت‌وگو علاقه‌مند نیست. ملاهبت‌الله هم دربرابر پیشنهادات صلح خاموش است. گروهی بدین باور اند که خاموشی وی علامت رضایت اوست، اما درعین حال نشانه آن است که مایل به گفت‌وگو نیست، ازین رو حاضر نیست درین باره چیزی بگوید.

دوم، شرایط صلح چه گونه است؟
برفرض که طالبان مایل به مذاکره باشد که درین حال نیاز به اجماع عمومی است. به گفته واشنگتن‌پُست، شرایط برای رسیدن به یک اجماع درافغانستان به دلیل منافع متضاد امریکا، دولت افغانستان و طالبان امری پیچیده است.
سوم، روزنامه می‌گوید که درین صورت بعید است سه عامل ذیدخل در قضیه ( امریکا، افغانستان وطالبان) بتوانند بر دشواری‌های کنونی پیروز شوند. درافغانستان مشکل دیگری هم وجود دارد که همانا، عاملی است که پروسه را تخریب می‌کند.
یک طرف ناراضی ممکن است با اجرای حمله بزرگ بر کابل یا قتل یکی از رهبران ارشد طالبان در جریان مذاکرات صلح، این پروسه را با استفاده از خشونت خنثی بسازد.
مشکل چهارم از نظر واشنگتن‌پُست پیچیده‌گی این پروسه است. حتی اگر یک طرح قابل قبول برای همه طرف‌ها هم به میان آید، اصل تعهد طرف‌ها نسبت به شرایط، یک مانع جدی است.
جناح‌های متخاصم ازین نگران‌اند که طرف دیگر ممکن است نسبت به مقررات مذاکرات صلح وفادار نماند، بدین ترتیب جهت اجرای تعهدات میان طرف‌ها به یک عامل سوم ضرورت است که پروسه را تضمین کند.
واشنگتن‌پُست چالش پنجم را با این سوال آغاز می‌کند که آیا احتمال آن وجود دارد که جنگ داخلی باردیگر به افغانستان بازگردد؟
به باور نویسنده، حتی اگر قرار باشد طرفین منازعه برای دستیابی به یک معامله بر تمامی چالش‌ها غلبه کنند، سیاست داخلی داکترغنی خود خطر اصلی بازگشت به جنگ داخلی است.
داکترغنی توافق چند جانبه در مسئله صلح را مطرح می‌سازد، اما بسیاری از نیروهای شامل در دولت طرفدار مشارکت طالبان در تقسیم قدرت نیستند. از نظر آن‌ها صلح به معنای از دست رفتن امتیازات خاص آن‌ها به شمار می‌رود و همین مسئله بعد از حصول توافقات خطر یک کودتا از سوی جناح‌های قومی را افزایش می‌دهد.
غنی چه‌گونه می‌تواند با این چنین تهدیدها به مقابله برخیزد؟
او، به قول فرزانه سیاست وفلسفه – روسلر- در «دام کودتا- جنگ داخلی» گیرمانده است.
غنی باید بین یک کودتای احتمالی از سوی جناح‌های شامل دولت و استمرار جنگ داخلی با گروه طالبان، یکی را انتخاب کند.
امکان این که او دوام جنگ با طالبان را نسبت به وقوع یک کودتا از داخل ترجیح بدهد، قوی‌تر است.
سپس واشنگتن‌پُست نتیجه می‌گیرد که دسترسی به یک صلح پایدار درافغانستان، مشکل یک لایه نیست بلکه مجموعه‌ای از پرش‌های بسیار قوی از روی موانع است و این بدین معناست که ختم جنگ در افغانستان در‌آینده نزدیک از احتمال به دور است.
منبع : گزارش نامه افغانستان