حملات انتحاری از کجا آب می‌خورد؛ داعش و طالب هست؟
انتحاری که در کابل آماده می‌شود با وسایط نقلیه دولتی جا به جا می‌شود، محصول نفرت شخصی گروه‌های خاص است تا واقعیت سازمانی جدی به نام داعش یا غیره.
من به عنوان یکی از کارمندان ارشد امنیتی سابق، به طور قطع می‌توانم بگویم که گروه‌هایی به نام داعش و طالب سازمان جدی و واقعی ندارند، هر دو قصه‌ای برای جنجال‌های شخصی‌اند؛ تنها سازمان‌های تروریستی که تشکیلات دارند جمعیت اصلاح و حزب‌التحریر اند وگرنه خلافت اسلامی شام و عراق به افغانستان چه کار دارد؟ تشکیلات شان چیست؟
این‌همه دستگاه‌های امنیتی خارجی و داخلی که پشه را در غبار پیدا می‌کنند، چرا یک ورق درباره این گروه ندارند؟ انتحاری که در کابل آماده می‌شود با وسایط نقلیه دولتی جا به جا می‌شود، محصول نفرت شخصی گروه‌های خاص است تا واقعیت سازمانی جدی به نام داعش یا غیره…
چرا شرکت‌های امنیتی کارآمد غرب کابل لغو جواز شدند، اما شرکت ملا تره‌خیل‌ها قوی‌تر شدند؟ چرا معاونین و مسئولین امنیتی، یک‌عده جوان بیمارند که شب و روز چت‌ها و تلفن‌های شخصی مردم را می‌شنوند و به جای تعقیب تروریست‌ها، در تعقیب دختران و شهوت باره‌گی خودند؟ طبیعی است که فاجعه اتفاق بیفتد.
زندگی خصوصی فعالان مدنی برای این‌ها از برنامه‌های تروریستی جدی‌تر است و یک نفر از هزاره‌های هوشیار در تمام دستگاه امنیتی نیست. امیدوارم حکومت به جای لج‌بازی، سیستم امنیتی را اصلاح کند اگر نه خود ما باید راه اصلاح را بسنجیم .. مثل داستان «در گریز گم می شویم» هر روز فقط خبرها را با هراس باز می‌کنیم که این‌بار برادرمان را کشته اند یا پدرمان را…
رضا محمدی شاعر و نویسنده مطرح كشور و مشاور سابق فرهنگی شورای امنیت.
