حمله خونین بر مراسم میلاد پیامبر؛ آتش جهنمی که انتحاری برای خود می‌خرد

اﻣﺎ اﻧﺴﺎﻥﻫﺎی شقی ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ اﺳﻴﺮ و ﻣﺼﺮﻭﻑ ﻗﺪﺭﺕ، ﺷﻬﻮﺕ و ﻟﺬﺕ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ اﺯ ﻫﻤﻪ ﺁﻥ ﻧﻌﻤﺖﻫﺎ ﻣﺤﺮﻭﻡ و ﺑﺪﻭﻥ آﻧﻜﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﻮﻉ ﻇﻠمی ﺩﺭ ﺣﻖ آن‌ها ﺭﻭا ﺷﻮﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻂﺎﺏ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻗﺮاﺭ می‌گیرند:« اﻗﺮا ﻛﺘﺎﺑک ﻛﻔﺎ ﺑﻨﻔﺴک اﻟﻴﻮﻡ ﻋﻠﻴک ﺣﺴﻴﺒﺎ» یعنی: ﺩﺭﻭ ﻛﻦ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﺎﺷﺘﻪای.

ﺭﻭﺯ ﺳﻪ ﺷﻨﺒﻪ ( ۲۹ ﻋﻘﺮﺏ) ﺩﺭ ﻣﺮاﺳﻢ ﺗﺠﻠﻴﻞ اﺯ ﻣﻴﻼﺩ ﻣﺒﺎﺭک ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺭﺣﻤﺖ‌اﻟﻌﺎﻟﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﻋﻠﻤﺎی ﻛﺮاﻡ ﺑﻪ ﺗﺠﻠﻴﻞ اﺯ اﻳﻦ ﻣﻮﻟﻮﺩ ﺷﺮﻳﻒ، ﻣﺮاﺳﻢ ﺑﺎ ﺷﻜﻮﻩ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻛﺎﺑﻞ ﺑﺮﮔﺰاﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ اﻳﻦ ﺗﺠﻠﻴﻞ ﺑﻪ آﺗﺶ ﺧﺸﻢﻧﺎﺑﺨﺮﺩاﻥ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪ.
ﺩﺭ ﻓﺮﺩای ﺁﻧﺮﻭﺯ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺩﻧﻴﺎیی اﺯ ﺗﺎﺛﺮ و ﺗﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺲ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪﻡ یکی اﺯ ﺩاﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻥ ﺳﻮاﻝ ﻧﻤﻮﺩ:« اﺳﺘﺎﺩ آﻳﺎ ﺁﺗﺶ و ﻋﺬاﺏ ﺟﻬﻨﻢ ﺑﺎﻻﺗﺮ اﺯ ﺷﻌﺎﻉ آتشﻭاﺳﻜﺖ اﻧﺘﺤﺎﺭی اﺳﺖ ﻛﻪ اﻧﺘﺤﺎﺭ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺭا میﺴﻮﺯاﻧﺪ؟»
آﺗﺶ ﺟﻬﻨﻢ آﺗﺶ ﻣﺎﺩی و ﺩﻧﻴﻮی ﻛﻪ ﻣﺎ ﻓﺮﺽ میﻜﻨﻢ ﻧﻴﺴﺖ بل ﻜﻪ آﺗﺶ ﺣﺴﺮﺕ اﺳﺖ یعنی ﺣﺴﺮﺕ اﺯ این ﻜﻪ میﺒﻴﻨﻢ اﻧﺴﺎﻥﻫﺎی ﻣتقی و ﺑﺎﻭﺭﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﻭﻋﺪﻩﻫﺎی ﺧﺪا و ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎی ﺑﻌﺪ اﺯ ﻣﺮﮒ ﺩﺭ ﭼﻪ ﻧﺎﺯ و ﻧﻌﻤﺖ به ﻂﻮﺭی ﻛﻪ ﻫﺮ ﺁﺭﺯﻭیی ﻛﻪ اﺭاﺩﻩ ﻛﻨﻨﺪ، ﺳﺮﻳﻌﺎً به ﺼﻮﺭﺕ ﻣﻠﻤﻮﺱ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺧﻮﺩ ﺣﺎﺿﺮ میﺒﻴﻨﻨﺪ.
اﻣﺎ اﻧﺴﺎﻥﻫﺎی شقی ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ اﺳﻴﺮ و ﻣﺼﺮﻭﻑ ﻗﺪﺭﺕ، ﺷﻬﻮﺕ و ﻟﺬﺕ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ اﺯ ﻫﻤﻪ ﺁﻥ ﻧﻌﻤﺖﻫﺎ ﻣﺤﺮﻭﻡ و ﺑﺪﻭﻥ آﻧﻜﻪ ﻫﻴﭻ ﻧﻮﻉ ﻇﻠمی ﺩﺭ ﺣﻖ آن‌ها ﺭﻭا ﺷﻮﺩ ﻣﻮﺭﺩ ﺧﻂﺎﺏ ﺧﺪاﻭﻧﺪ ﻗﺮاﺭ می‌گیرند:« اﻗﺮا ﻛﺘﺎﺑک ﻛﻔﺎ ﺑﻨﻔﺴک اﻟﻴﻮﻡ ﻋﻠﻴک ﺣﺴﻴﺒﺎ» یعنی: ﺩﺭﻭ ﻛﻦ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﺎﺷﺘﻪای.
ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﺮﮒ یعنی ﺟﺪایی ﺭﻭﺡ اﺯ ﺑﺪﻥ ﺩﺭ ﻛﺴﺮی اﺯ ﺛﺎﻧﻴﻪ ﺗﻤﺎﻡ اﻋﻤﺎﻝ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻇﺎﻫﺮ و ﺑﺎﺯﺧﻮانی می‌شود. ﺩﺭ اﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺩﻭ ﺣﺎﻟﺖ ﭘﻴﺶ می‌آﻳﺪ ﻳﻜﻲ ﭘﺸﻴﻤﺎنی و اﻇﻬﺎﺭ ﻧﺪاﻣﺖ ﻛﻪ به وﺳﻴﻠﻪ اﻧﺴﺎﻥﻫﺎی اﺳﻴﺮ ﻭﻏﺎﻓﻞﻛﻪ می‌گوﻳﻨﺪ ﺑالآﺧﺮﻩ ﻣﺮﮒ آﻣﺪ و ﻣﻦ میﺪاﻧﺴﺘﻢ اﻣﺎ اﻳﻤﺎﻥ ﻧﺪاﺷﺘﻢ و اﻳﻨک ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺧﺎلی ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪای اﺯ ﺧﺎک ﻗﺮاﺭ می‌گیرم ﻟﺫا اﺿﻂﺮاﺏ و ﺗﺸﻮﻳﺶ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺭا ﻓﺮا می‌گیرد و ﻧﺰﺩﻳک ﺷﺪﻥ ﻣﺮﮒ، اﻭ ﺭا ﺑﻪ ﻭﺣﺸﺖ اﻧﺪاﺧﺘﻪ و ﺑﺎ ﺩﻧﻴﺎ ﻭﺩاﻉ می‌کند و ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ اﺑﺪی؛ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺟﺪایی ﻣﻴﺖ ﺑﺎ ﺑﺎﺯﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺎﻟﻢ و ﺗﺎﺛﺮ می‌گردد، ﻫﻤﻴﻦ ﻭﺿﻌﻴﺖ ﺩﺭ ﺟﺪایی ﺭﻭﺡ اﺯ ﺑﺪﻥ ﻫﻢ به وﺟﻮﺩ می‌آﻳﺪ ﻛﻪ اﺯ آﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮاﻥ ﻓﺸﺎﺭ ﻗﺒﺮ ﺩﺭ ﻣﺘﻮﻥ دینی ﻳﺎﺩ می‌کنند؛ ﻟﺬا ﻓﺸﺎﺭ ﻗﺒﺮ ﺳﺮﮔﺮﺩانی ﺭﻭﺡ ﺩﺭ ﺟﺪایی ﺟﺴﻢ اﺳﺖ.
اﮔﺮ ﺑﻴﻦ ﺭﻭﺡ و ﺟﺴﻢ ﭘﻴﻮﻧﺪ ﻣﺒﺎﺭک و ﻣﻌﻨﻮی ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺟﺴﻢ ﻣﺘﺎﺛﺮ اﺯ ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ ﺭﻭﺣﺎنی ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﺭ این ﺼﻮﺭﺕ ﻗﺒﺮ آﺭاﻣﮕﺎﻩ و ﺯﻳﺎﺭﺗﮕﺎﻩ ﺭﻭﺡ ﻗﺮاﺭ می‌گیرد و ﻓﻀﺎی ﻣﻌﻨﻮی و آﺭاﻣﺒﺨﺶ ﺩﺭ آﻥ اﻳﺠﺎﺩ می‌گیرد و اﮔﺮ ﭘﻴﻮﻧﺪِ ﻧﺎﻣﺒﺎﺭک و ﻏﻴﺮ ﻣﻌﻨﻮی ﺑﻴﻦ ﺭﻭﺡ و ﺟﺴﻢ اﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺩﺭ اﻳﻨﺼﻮﺭﺕ ﺭﻭﺡ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺧﻮﺩ ﺭا ﺑﺎ ﺟﺴﻢ ﻣﻴﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻛﺮﺩﻩ و ﻓﺎﺻﻠﻪ می‌گیرد ﺟﺴﻢ ﺑﺎﻋﻤﻠﻜﺮﺩ دﻧﻴﺎیی ﺧﻮﺩ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭﺟﻮاﺑﮕﻮی ﻃﻠﺒﻜﺎﺭاﻥ ﺧﻮﺩ می‌شود؛ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ اﺳﺖ که ﻗﺒﺮ ﮔﻧﺎﻫﻜﺎﺭاﻥ ﻓﺎﻗﺪ ﺭﻭﺡ و ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ، ﺑﻪ ﻣﻜﺎﻥ ﻭﺣﺸﺖ ﻭﻓﺮﻳﺎﺩ اﻋﺘﺮاﺿﺎﺕ ﻃﻠﺒﻜﺎﺭاﻥ ﻣﻮاﺟﻪ می‌شود.
اﻣﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻭاﻣﺎﻧﺖداﺭ ﺑﻪ ﻧﮕﻬﺪاﺭی ﺭﻭﺡ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ، هنگام ﻣﺮﮒ ﺩﺭ اﻧﺘﻆﺎﺭ وﻋﺪﻩﻫﺎی الهی ﻣﺸﺘﺎﻗﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺮاﻍ ﻣﺮﮒ ﺑﻪ ﺩﻳﺪاﺭ ﻣﻌﺒﻮﺩ ﻗﺮاﺭ می‌گیرند، ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺣﻀﺮﺕ علی ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻊ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ:« ﻓﺰﺕ ﻭﺭﺏ اﻟﻜﻌﺒﻪ».
ﻟﺬا ﻣﺮﮒ ﺩﺭﺯﻧﺪگی ﺑﺸﺮ ﺩاﺭای ﺩﻭﻧﻮﻉ ﺣﺮﻛﺖ اﺳﺖ.
ﺣﺮﻛﺖ افقی:
ﻛﻪ اﺯ ﺑﺪﻭ ﺗﻮﻟﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻣﺮﮒ به ﺼﻮﺭﺕ طی ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺎ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﺯﻣﺎنی ﺩﺭﻗﺎﻟﺐ ﻣﺎﺩی ﻛﻪ اﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺪگی ﻭ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﻳﺎﺩ می‌گردد ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ، اﻣﺎ ﻧﻮﻉ ﺩﻳﮕﺮ
ﺣﺮﻛﺖ ﻋﻤﻮﺩی اﺳﺖ ﻛﻪ به ﺼﻮﺭﺕ ﭘﺮﻭاﺯ به ﺴﻮی ﻣﻌﺒﻮﺩ ﺑﺎ اﻧﺠﺎﻡ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺑﻨﺪگی «اﻧﺎ لالله ﻭاﻧﺎ اﻟﻴﻪ ﺭاﺟﻌﻮﻥ» ﺻﻮﺭﺕ می‌گیرد ﻛﻪ ﺩﺭ اﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺮﮒ ﺧﺘﻢ یک ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻭ آﻏﺎﺯ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪ ﺗﻠﻘﻲ می‌شود ﻛﻪ ﺷﺎﺩی ﻭﺷﺎﺩﻛﺎمی ﺭا ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه ﺩاﺭﺩ
ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ اﺯ ﻛﺘﺎﺏ «ﭘﺮﻭاﺯ ﺭﻭﺡ» ﻛﻪ به ﺘﻮﺻﻴﻪ ﻣﺤﺼﻠﻴﻦ ﺑﻪ ﺭﺷﺘﻪ ﺗﺤﺮﻳﺮ ﺩﺭﺁﻣﺪ.
داكتر دانش بختياری