نیروهای خارجی به رهبری ناتو در افغانستان تایید کرده‌اند که سه سرباز این نیروها در انفجاری در ولایت ننگرهار در شرق افغانستان زخمی شده‌اند.
دفتر مطبوعاتی نیروهای ناتو با انتشار خبرنامه‌ای اعلام کرده که شب گذشته، ۲۳ حوت، حوالی ساعت ١٩:٤٥ به وقت محلی یک موتر متعلق به این نیروها با یک ماین اصابت کرده و به گفته این نیروها در این حادثه سه سرباز امریکایی به صورت سطحی زخمی شده‌اند که دوباره به وظیفه برگشتند.
در این خبرنامه آمده که موتر حامل آنها نیز دوباره تعمیر شده است.
گروه داعش مسئولیت این حمله را پذیرفته و گفته است که یک موتر نیروهای امریکایی را در منطقه لامه در محلی به نام«چپرهار» نابود کرده است.
ولایت ننگرهار خاستگاه گروه داعش در افغانستان است. نیروهای امنیتی داخلی و خارجی از چند سال به این‌سو در این ولایت با تروریست‌های وابسته به داعش درگیر هستند.
نفس آنچه به تازه‌گی از سوی داعش در ننگرهار اتفاق افتاده، نه به لحاظ آمار تلفات و نه به جهت دامنه ویرانگری‌های ناشی از یک عمل تروریستی، هیچ اهمیتی ندارد. همان‌گونه که در خبر آمده، دو نیروی امریکایی، به صورت سطحی زخمی شده و با درمان مجدد، بار دیگر به وظیفه بازگشته‌اند و یک موتر نظامی هم آسیب دیده که با تعمیرات انجام شده، قابل استفاده گشته است؛ اما این‌که یک کاروان نظامی متعلق به نیروهای امریکایی، آگاهانه از سوی یک گروه تروریستی نوظهور که هنوز به صورت جدی، وارد مرحله عملیاتی نشده است، آماج قرار می‌گیرد، مساله‌ای است که به این رویداد اهمیت می‌بخشد و آن را شایسته توجه می‌سازد.
کارشناسان می‌گویند که این اقدام تحریک‌آمیز حتی اگر از سوی داعش به‌منظور جلب توجه نیروهای ناتو به قدرت و توان عملیاتی این گروه تروریستی هم صورت گرفته باشد، حاوی پیام مهمی است؛ پیامی که خبر از پیامدهای مهیب آن در آینده می‌دهد.
پیش از این هم فرماندهان نظامی امریکایی همواره نسبت به قدرت بالقوه داعش برای ایجاد ناامنی و خشونت و جنگ در افغانستان، هشدار داده بودند.
نخستین‌بار یک فرمانده ارشد امریکایی بود که مدعی شد داعش در تلاش است تا با استقرار مراکز و پایگاه‌های نظامی‌اش در مناطق دوردست ننگرهار در شرق افغانستان، این منطقه را به «پایتخت منطقه‌ای» خود تبدیل کند؛ هشداری که البته به نسبت واکنش‌هایی که در برابر نفوذ و ظهور و فعالیت داعش در ننگرهار و سایر مناطق، نشان داده شد، ظاهراً به اندازه‌ی کافی جدی گرفته نشد؛ در غیر آن، شاید امروز شاهد قدرت‌گیری این گروه تروریستی به اندازه‌ای که بتواند به نیروهای امریکایی و ناتو نیز چنگ و دندان نشان دهد، نمی‌بودیم.
به هر حال، اکنون داعش عملاً وارد عرصه جنگ با دولت و نیروهای خارجی شده است؛ آن‌هم در شرایطی که نیروهای بین‌المللی با انتقال مسئولیت تامین امنیت به دولت افغانستان، مدت‌هاست که از ورود مستقیم به جنگ با تروریزم، اجتناب می‌کنند؛ مگر آنکه مستقیماً خطری آنها را تهدید کند، یا آماج حمله مستقیم تروریستی قرار گیرند.
کاری که داعش شب گذشته در ننگرهار انجام داد، این بود که شرط نیروهای خارجی برای ورود به عملیات مستقیم علیه تروریست‌ها را نقض کرد و به این ترتیب، بهانه‌ی لازم برای بازگشت امریکا به صحنه نبردهای میدانی با داعش را فراهم کرد.
اکنون پرسش اینست که آیا امریکا به بازی باز می‌گردد؟
شاید در حال حاضر که امریکا در حال بررسی موضع خود در خصوص جنگ افغانستان است، به سختی بتوان نسبت به این پرسش، پاسخ مطمئنی ارایه کرد؛ اما واقعیت اینست که وضعیت امنیتی افغانستان به اندازه‌ای ناپایدار، شکننده و رو به وخامت است که به نظر می‌رسد امریکا و هم‌پیمانانش، چاره‌ای جز بازگشت به عرصه نبردهای میدانی ندارند.
داعش فوریت و جدیت این ضرورت را دوچندان می‌کند.
از جانب دیگر، این امر که امریکا به ناگزیر باید به صحنه باز گردد، چیزی است که برآیند محاسبات فرماندهان نظامی امریکا و ناتو در افغانستان هم آن را تایید می‌کند.
فرماندهان امریکایی طی هفته‌های اخیر، به مناسبت‌های مختلفی، ضمن اذعان به شکست و بن‌بست در افغانستان، مدعی شده‌اند که برای غلبه بر وضعیت جاری در افغانستان، عبور از بن‌بست و تضمین موفقیت در آینده، نیاز به استقرار هزاران نیروی نظامی تازه دارند.
افزون بر این، اگرچه دولت به رهبری دونالد ترامپ تاکنون سیاست رسمی واشنگتن در قبال پرونده طولانی‌ترین جنگ تاریخ ایالات متحده را اعلام نکرده؛ اما آقای ترامپ و دستیاران او بارها وعده نابودی کامل داعش را داده‌اند؛ چیزی که می‌تواند در مورد افغانستان هم قابل تعمیم باشد.
علی راحل- خبرگزاری دید
