فارن پالیسی؛ پابلو اسکوبار طا-لبان ، روابط تجاری حکومت سرپرست با پکن را مدیریت می‌کند
خبرگزاری دید: فارن‌پالیسی مینویسد که بشیر نورزی با شرکت‌های چینی در افغانستان توافق‌نامه‌های مبهمی دارد و دست‌کم دو قرارداد در حوزه معدن و پتروشیمی با آن‌ها امضا کرده است که درآمد حاصل از این قراردادها هیچ کمکی به توسعه افغانستان نمی‌کند و برای مصارف عمومی در این کشور هزینه نمی‌شود.
نشریه فارن‌پالیسی شنبه ۲۱ دلو در گزارشی به نقش بشیر نورزی، معروف به سلطان مواد مخدر طا-لبان، در حکومت امروز این گروه پرداخته است و مینویسد که او اکنون روابط تجاری حکومت سرپرست با پکن را مدیریت می‌کند.
این نشریه نورزی را یکی از افراد نزدیک به ملا هبت‌الله آخندزاده، رهبر طا-لبان، معرفی می‌کند و می گوید؛ امپراتوری هرویین او پشتیبان مالی جنگ طولانی طا-لبان در افغانستان بود. او که در آمریکا زندانی بود، سپتامبر ۲۰۲۲ در معامله‌ای با حکومت بایدن، با مارک فریکس، شهروند آمریکایی که اسیر شبکه حقانی ، مبادله شد.
به نقل از ایندپندنت فارن‌پالیسی در این گزارش مینویسد؛ بشیر نورزی با شرکت‌های چینی در افغانستان توافق‌نامه‌های مبهمی دارد و دست‌کم دو قرارداد در حوزه معدن و پتروشیمی با آن‌ها امضا کرده است.
منابع به این رسانه گفته‌اند که درآمد حاصل از این قراردادها هیچ کمکی به توسعه افغانستان نمی‌کند و برای مصارف عمومی در این کشور هزینه نمی‌شود.
بشیر نورزی پس از آزادی و بازگشت به افغانستان، با حمایت ملا هبت‌الله همکاری با طالبان را آغاز کرد و با اینکه در بخش معادن تخصص و تجربه‌ای نداشت، قراردادهایی برای استخراج معدن طلا و همچنین اکتشاف نفت و گاز در شمال افغانستان منعقد کرد.
جاوید نورانی، کارشناس معادن افغانستان، در مصاحبه با فارن‌پالیسی می گوید: شرکت نفت و گاز افغانستان-چین که با شراکت بشیر نورزی و یک شرکت چینی تاسیس شد، قرارداد استخراج حوزه نفتی شمال افغانستان را در یک مزایده «غیرشفاف» و به لطف رابطه با اعضای ارشد و برجسته طالبان، به دست آورده است.
نورانی می‌گوید که بشیر نورزی به امیرخان متقی، وزیر خارجه حکومت سرپرست که کنترل زیادی بر قراردادهای نفت دارد، نزدیک است.
منبع دیگری هم که نخواست نامش فاش شود، به فارن‌پالیسی گفته است؛ شرکت بشیر نورزی یک قرارداد اکتشافی برای مطالعه ذخیره هیدروکربنی در نزدیکی آمودریا، در منطقه مرزی ازبکستان و تاجیکستان هم به امضا رسانده است. او اضافه کرد که بسیاری از اعضای طا-لبان خود را مدیون و وامدار نورزی می‌دانند و به همین دلیل است که او توانسته این قراردادها را در بخش معادن و منابع زیرزمینی به دست آورد.
حمایت رهبر طا-لبان از توسعه تجارت بشیر نورزی هم‌زمان با اعلام پذیرش رسمی سفیر گروه حاکم در پکن فاش شد. شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین، ۳۰ ژانویه در مراسمی رسمی، اعتبارنامه اسدالله بلال کریمی، سفیر حکومت سرپرست در این کشور را پذیرفت.
به نوشته فارن‌پالیسی، برنامه‌های طولانی‌مدت چین برای بهره‌برداری از معادن و منابع زیرزمینی افغانستان با نیازهای مالی طا-لبان و تایید دیپلماتیک که به رژیم آن‌ها مشروعیت می‌دهد، مرتبط است. قراردادهای اکتشاف و استخراج معادن که طالبان با شرکت‌های چینی امضا کرده‌اند، صدها میلیون دلار به درآمد این گروه می‌افزاید.
در این گزارش با اشاره به سرکوب مسلمانان اویغور در چین، آمده است که طالبان به اردوگاه‌های بازداشت اویغورها اعتنایی نمی‌کنند و چین هم در اینکه طا-لبان تحصیل و اشتغال زنان افغان را محدود کرده و به دنبال شناسایی و کشتن نظامیان حکومت پیشین افغانستان‌اند، دخالتی نمی‌کند.
فارن‌پالیسی انگیزه چین را فراتر از دسترسی به مواد معدنی راهبردی می‌داند و معتقد است که این کشور می‌خواهد افغانستان بخشی از زیرساخت‌های برنامه جهانی طرح کمربند و جاده باشد تا از طریق مسیرهای جاده‌ای و ریلی این کشور، تولیداتش را به آسیای میانه و اروپا صادر کند.
پکن همچنین فناوری و تجهیزات نظارتی در اختیار گروه حاکم قرار داده است که این اقدام اهدافی دوگانه را دنبال می‌کند: هم طا-لبان بهتر بتوانند دشمنانشان را ردیابی کنند و هم سازمان‌های امنیتی چین این فرصت را داشته باشند تا اویغورهای مخالف دولت آن کشور، یعنی اعضای جنبش اسلامی ترکستان شرقی را که از حمایت طا-لبان برخوردارند، شناسایی کنند. زیرا به نوشته فارین پالیسی، این گروه با طا-لبان ارتباط دارد و نمی‌توانند اعضایش را به‌طور یک‌‌جانبه به چین تحویل دهند؛ چون احتمال اعدام آنان در چین تقریبا نزدیک به یقین است.
فارن‌پالیسی نوشته است که بازگشت بشیر نورزی به حوزه کسب‌و‌کار، نوید آن را می‌دهد که جریان نقدینگی به خزانه یکی از ثروتمندترین کارتل‌های مواد مخدر جهان ادامه یابد. بیشتر فعالیت‌های او در استان هلمند در جنوب افغانستان انجام می‌شود که در آنجا زمین‌های بسیاری دارد.
نورزی آوریل ۲۰۰۵ در نیویورک بازداشت و به واردات مواد مخدر به آمریکا متهم و در سال ۲۰۰۹ به حبس ابد محکوم شد. سران طا-لبان از آغاز مذاکرات صلح دوحه، بارها از مقام‌هایی آمریکایی خواسته بودند بشیر نورزی را آزاد کنند.
رهبر امارت اسلامی کشت و تولید مواد مخدر در افغانستان را ممنوع کرده است، اما فارن‌پالیسی نوشت که بشیر نورزی احتمالا ذخایر عظیمی از مواد مخدر در اختیار دارد و از نفوذ زیادش در رژیم طالبان استفاده خواهد کرد تا ثروتش را از منابع مختلف افزایش دهد.
