احتمال تعویق انتخابات و چرا کرزی از اداره موقت حمایت نکرد

اکنون به این نتیجه می‌رسیم که یک بار دیگر روند دمکراتیک انتخابات زیر پوشش روند مصلحتی صلح، قربانی داد و گرفت‌های سیاسی چند چهره شده است.

به تازگی حامد کرزی رییس جمهور پیشین کشور در یک گفت‌وگو با بی بی سی گفته که مخالف اداره موقت است. از آن جایی که او یکی از طرف‌داران حکومت موقت خوانده می‌شد، این موضع‌گیری به گونه بی‌سابقه فضای رسانه‌ای و سیاسی کشور را شوکه کرد.
پس از اشتراک رییس جمهور غنی به کنفرانس امنیتی مونیخ و دیدار با سران و مقامات کشورهای مختلف، این مسئله در سطح فضای سیاسی کشور پخش شد که انتخابات تا زمان امضای معاهده صلح به عقب افتاده، عمر حکومت موجوده امتداد پیدا کرده و از اداره موقت خبری نیست.
به نظر می‌رسد اظهار نظر آقای کرزی در مورد عدم حمایت از اداره موقت و امتداد دوره کاری حکومت کنونی تا امضای معاهده صلح مرتبط است، چرا که در گذشته همواره حامد کرزی از برگزاری لویه جرگه حرف بود که به تبع آن باید حکومت موقت نیز ایجاد می‌شد.
اکنون چنین برداشت می‌شود که نشست مسکو به رهبری حامد کرزی و حضور اکثر سیاسیون در آن، فشار کافی بر ارگ وارد کرده تا به برگزاری لویه جرگه تن دهد و از جانب دیگر حامد کرزی در یک « سیالی» سیاسی با گرفتن امتیاز برگزاری لویه جرگه، از اداره موقت گذشته است.
در واقع پس از نشست مسکو و حتا پیش از برگزاری آن، حکومت به گونه بی‌سابقه هراسان بود. اعضای بلندپایه و سخنگویان حکومت یکی از پس دیگری در واکنش به آن، می‌گفتند که این نشست صلاحیت اجرایی ندارد و به معنی تضعیف حکومت است.
حال چنان می‌نماید که کرزی به هدفش رسیده و برگزاری لویه جرگه را به حکومت قبولانده. پس نیاز بوده که در ازای چنین امتیازی از حکومت موقت گذشت کند.
از جانب دیگر، تحلیل نهایی ارگ می‌تواند این بوده باشد که با برگزاری لویه جرگه از یک طرف نشست مسکو را خنثا کرده و از جانب دیگر به عمر حکومت بدون نیاز به انتخابات افزوده شود. ارگ به این باور رسیده که اگر بتوان بدون انتخابات و رقابت سخت بتوان به حکومت ادامه داد، پس دادن امتیاز لویه جرگه به رقیب خیلی هم تاوان سنگین نیست. با توجه به این که آقای غنی برای پنج سال بعد نیز برنامه‌های کلانی دارد.
اکنون به این نتیجه می‌رسیم که یک بار دیگر روند دمکراتیک انتخابات زیر پوشش روند مصلحتی صلح، قربانی داد و گرفت‌های سیاسی چند چهره شده است.