افغانستان و شکست امپراتوری‌ها؛ سیاست مشت آهنین و زمین سوخته (۳۲)
شاهدان عینی کشتار کرالا گفته‌اند، بسیاری از مجروحان کشتار که به رگبار بسته شده بودند و هنوز زنده بودند، با بلدوزر در گور دسته جمعی دفن شدند
سید عطاءالله مهاجرانی
قتل عام مردم کرالا را می‌توان به عنوان نماد کارنامه دولت دموکراتیک افغانستان و تجلی نقش راهبردی ارتش شوروی و کا گ ب/کی جی بی در افغانستان به شمار آورد. در واقع افغانستان زمینه و ظرفیّت و بوته آزمونی بود که در آن بازیگر نیرومندی با عنوان ابرقدرت شوروی، سوسیالیزم را به عنوان یک نظریه با اراده سیاسی و نظامی و امنیتی بر کشور و ملتی تحمیل کرد. می‌توان از سوسیالیزم شوروی که در اشغال مجارستان و چکوسلواکی و افغانستان ظهور کرده بود، با عنوان «سوسیالیزم لجام گسیخته» یاد کرد. سوسیالیزمی که مثل بختکی یا سقف شکسته‌ای بر سر کشور و ملتی آوار می‌شود. تعبیر « سوسیالیزم لجام گسیخته» را از تعبیر کارل مارکس در باره« سرمایه داری لجام گسیخته» اقتباس کرده‌ام.(۹۶)
لجام گسیختگی سوسیالیزم که پیش از اشغال افغانستان پرده اول آن در مجارستان (سال ۱۹۵۶) و پرده دوم در چکوسلواکی ( سال ۱۹۶۸) اتفاق افتاده بود، بدون درس گرفتن از اشتباه استراتژیک اشغال مجارستان و چکوسلواکی و تحمیل دولت دست نشانده شوروی بر آن کشورها و ملت‌ها، پرده سوم اشغال افغانستان بود. هر سه پرده، نشانه استراتژی اشتباه بلکه ویران کننده دولت سازی و ملت سازی و مکتب سازی با مشت آهنین است. همان سخن اندیشه برانگیزی که: «اگر بخواهیم بهشت را با زور بسازیم، جهنم از کار در می آید!» همین مضمون را به عنوان مضمون اصلی و کلیدی در رمان « بهشت خاکستری» نوشته‌ام.
کشتار کرالا چرا و چگونه اتفاق افتاد؟ کرالا دهکده‌ای با جمعیت حدود پنج هزار نفر و نسبتاً دهکده آبادی در ولایت کنر در دوازده مایلی مرز پاکستان قرار داشت. جرم مردم کرالا این بود که به مجاهدین پناه و آذوقه داده‌اند. در ۲۰ اپریل ۱۹۷۹ یعنی در اوایل دولت انقلابی و سوسیالیستی نور محمد تره‌کی، ارتش افغانستان تحت نظر مستشاران روسی با تانک به کرالا رفتند. ۱۱۷۰ تا ۱۲۶۰ نفر از مردم بی‌دفاع را کشتند. مردم غیر نظامی و بدون سلاح بودند. البته دولت شوروی این واقعه را از اساس انکار کرد و آن را تبلیغات امپریالیزم امریکا علیه دولت انقلابی نورمحمد تره‌کی و حزب پیشتاز دموکراتیک خلق افغانستان خواند. کشتار کرالا همزمان با شورش هرات اتفاق افتاده بود، به نظر می‌رسد ارتش افغانستان با مشورت مستشاران روس می‌خواستند با سرکوب خونین از گسترش مقاومت و حمایت از مجاهدان توسط مردم افغانستان پیشگیری کنند. شاهدان عینی کشتار کرالا گفته‌اند، بسیاری از مجروحان کشتار که به رگبار بسته شده بودند و هنوز زنده بودند، با بلدوزر در گور دسته جمعی دفن شدند. از مردم خواسته بودند، شعارهای کمونیستی بدهند، آن ها شعار الله اکبر داده بودند. سال ها بعد یکی از عوامل کشتار مردم کرالا به نام صادق علمیار در تاریخ ۲۷ اکتوبر ۲۰۱۵، در روتردام به جرم کشتن هزار نفر از مردم ایالت/ولایت کُنَر در ۱۹۷۹ افغانستان بازداشت شد. او در وقت کشتار کرالا بیست و هشت ساله بود.
نمی توان پذیرفت که ارتش افغانستان، به ابتکار خود چنین کشتاری را انجام داده باشد. از گزارش متروخین از مدیران ارشد آرشیف کا گ ب می‌توان استنتاج کرد که شوروی در جزئیات امور در ساحت‌های سیاسی و نظامی و امنیتی، حتی دینی دخالت داشته است. چنانکه عبدالرحمان پژواک دیپلمات و رییس مجمع عمومی سازمان ملل گفته است: «کاملاً روشن است که قدرت واقعی در افغانستان در دست مسکو است و نه در دست ببرک کارمل».
محمد ایوب در اسلو در کنفرانسی در باره افغانستان گفت: «هیچ دستور ساده‌ای در افغانستان بدون تایید شوروی انجام نمی‌شود. ۱۲ هزار نفر از مردم زیر شکنجه مردند، ۱۰ هزار نفر ناپدید شدند. هزاران نفر بدون محکمه اعدام شدند». (۹۷)
