انحصارطلبی قومی خلیلزاد کاسه صبر پوتین را لبریز ساخت
او منافع استراتژیک روسیه و همچنین پلان‌های بلندمدت امریکایی‌ها را در منطقه به خوبی می‌شناسد و می‌داند که برمبنای سیاست «رئال پولتیک»، این «تعادل و توازن قدرت» در عرصه عینی است که زیربنای هر نوع نظام حقوقی-سیاسی عادلانه در ساختار سیاسی حکومت آینده افغانستان خواهد بود!
انتخاب خلیلزاد برای گفت‌گوهای صلح با طالبان و پاکستان توسط ترامپ گزینه هوشمندانه‌ای بود، اما او نیز مثل همه مردان ترامپ با وجود توانمندی‌های عیرقابل انکار از یک نقطه ضعف خاص (پاشنه آشیل) رنج می‌برد؛ قومگرایی و دخالت دادن حب و بغض‌های تباری در مصالحه‌ای که باید «ملی» می‌بود! هویت خلیلزاد که از قدیم‌الایام در قامت یک چهره پشتون‌تبار ضد جهادی تعریف شده سرانجام بر عقلانیت سیاسی او سایه افکند و زنگ خطر را برای رقبای سابق طالبان به صدا درآورد. تیم رهبری مذاکرات دوحه تا این لحظه و پس از حدود ۴ دور گفت‌وگوهای فشرده با نمایندگان طالبان، نه حاضر به پذیرش اشتراک نمایندگان حکومت افغانستان در این پروسه شده و نه هم تمایلی برای اشتراک نمایندگان اپوزیسیون (جبهه جهاد و مقاومت) در میز مذاکرات صلح از خود نشان داده است! و این اقدام مشکوک خلیلزاد (که قطعاً در هماهنگی با ترامپ، سران طالب و البته پاکستان صورت گرفته) چیزی نیست که از چشم ولادیمیر پوتین به دور مانده باشد. او منافع استراتژیک روسیه و همچنین پلان‌های بلندمدت امریکایی‌ها را در منطقه به خوبی می‌شناسد و می‌داند که برمبنای سیاست «رئال پولتیک»، این «تعادل و توازن قدرت» در عرصه عینی است که زیربنای هر نوع نظام حقوقی-سیاسی عادلانه در ساختار سیاسی حکومت آینده افغانستان خواهد بود!
از همین رو با برگزاری نشست مسکو و دعوت از حدود ۴٠ تن از رهبران و نخبگان اپوزیسیون حکومت وحدت ملی، عموماً شامل چهره‌های حوزه جهاد و مقاومت در کنار نمایندگان گروه طالبان، روس‌ها عملاً پلان امریکایی-پاکستانی برای معامله پنهان بر سر افغانستان را حداقل تا این لحظه ناکام گذاشته‌اند! این که آیا اعضای حاضر در نشست مسکو می‌توانند از دریچه جدیدی که پوتین پیش روی بُن‌بست سیاسی افغانستان گشوده است بهره لازم را بگیرند یا خیر؟ به گفت‌وگوهای محرمانه بین‌الافغانی مربوط می‌شود. اما تا این جای کار روس‌ها با یک تکتیک بدل ماهرانه موفق شده‌اند پلان امریکایی‌ها را در افغانستان نقش برآب سازند.
یادداشت: نظرات مطرح شده در مقاله به نویسنده آن بر می‌گردد
