بهایی که اشرفغنی میپردازد
مشاوران غنی بحثهای غلط را وارد بیانیههایش میکنند. تاریخ را به غلط مقایسه میکنند، وزیر اکبرخان خیالی میسازند. از شاه شجاع بدگویی میکنند. تاریخ غلجی در برابر درانی و بادیگارد کمپنی امنیتی را طعنه میزنند و از همه جالبتر، این روزها واژه «وطنپرستی» خیلی بسامد پر رنگ در توییتر مشاوران غنی پیدا کرده است.
اشرفغنی بدون امریکا کیست؟ چه کار میتواند و چند وقت دوام میآورد؟ جواب این سوالات را همه میدانیم و اشرفغنی بهتر میداند. اما چرا وارد پروسه گلهگذاری، شکایت و خصومت با امریکا شده است؟ ابتدا خود را مظلومانه به داکتر نجیبالله تشبیه کرد. چند روز بعد گفت که یعقوبخان نیست که معاهده گندمک را امضاء کند. قبلاً گفته بود در حال تکمیل پروژه ناتمام امانالله(خان) است.
مشاوران غنی بحثهای غلط را وارد بیانیههایش میکنند. تاریخ را به غلط مقایسه میکنند، وزیر اکبرخان خیالی میسازند. از شاه شجاع بدگویی میکنند. تاریخ غلجی در برابر درانی و بادیگارد کمپنی امنیتی را طعنه میزنند و از همه جالبتر، این روزها واژه «وطنپرستی» خیلی بسامد پر رنگ در توییتر مشاوران غنی پیدا کرده است. تیم مشاوران ارشد در تبلیغات استراتژیک (!) غنی به فکر زنده کردن خاطره وزیر اکبرخان افتادهاند؛ مظاهرات در ولایات و مراسم استقبال و پخش زنده تلویزیونی. کسی میداند که نفع این کارها چیست؟ مشاوران احساساتی اشرفغنی او را وادار به خصومت با امریکا کردهاند.
هرکسی فقط دو کریدیت درس تاریخ افغانستان خوانده باشد، دقیقاً میداند که افغانستان کنونی در کجا و بنا به کدام معاهدات شکل گرفته است. اشرفغنی با تاریخ معاصر افغانستان به خوبی آشنایی دارد و میداند که داکتر نجیبالله بازی نخورد بلکه راهی جز پذیرش طرح «بنون سوان»(فرستاده خاص ملل متحد برای افغانستان در زمان داکتر نجیب) باقی نمانده بود. و یعقوبخان در سالهای زندانی(بودن) پدرش تنها مورد حمایت بریتانیا بود و راهی جز امضای معاهده گندمک، آنهم پس از شکست و فروپاشی اردوی پدرش در جنگ دوم «افغان- انگلیس» نداشت.
چگونه اشرفغنی پروژه امانالله را تکمیل میکند در حالی که دقیقاً در حال تکرار همان اشتباه امانالله است که زمینه سقوطش را فراهم کرد. امانالله باید میان اصلاحات سکولار مورد حمایت بریتانیا و یا قرارگرفتن در کنار مجاهدین یکی را انتخاب میکرد. اما شاه جوان به هر دو راه متضاد روان شده بود، قهرمان ضد استعمار و غازی در برابر بریتانیا. اشرفغنی نیز در برابر مجاهدین تنها با تکیه بر حمایت امریکا دوام آورده است. اما در برابر امریکا آیا مانند امیر دوست محمد خان به روسیه روی میآورد؟ روسیه تزاری امیر را نپذیرفت و او در مزارشریف دق کرد و مرد. و یا شاه امانالله به ایتالیا پناهنده شد و وزیر خارجه وقت بریتانیا در پارلمان گفته بود:«شاه مخلوع حتی یک نفر طرفدار در افغانستان ندارد.» غنی تا این حد استاد تاریخ افغانستان است که مانع تکرار تاریخ در مورد سرنوشت خودش شود.