تبعات غیبت حکومت در روند صلح
دیده می‌شود که در افغانستان، حلقات سیاسی و ریاست جمهوری در مورد پروسه صلح حرف و حدیث متفاوت دارند.
روند گفتوگوهای صلح به منظور توافق با گروه طالبان وپایان جنگ در افغانستان به مراحل حساس خود رسیده است.
پنجمین دور از گفتوگوهای صلح در دوحه پایختت قطر به شدت جریان دارد. امروز پانزدهمین روزی است که نمایندگان گروه طالبان با دپیلماتهای ایالات متحده امریکا در مورد جنگ افغانستان وپایان آن باهم چانهزنی و رایزنی میکنند.
گزارش‌هایی وجود دارد که قرار است این گفتوگوها نتیج مطلوبی در پی داشته باشد. جزییات این گفتوگوها به گونه روشن به بیرون درز نکرده است. برخی رسانهها گزارش کردهاند که در دور جدید گفتوگوها روی خروج نیروهای خارجی از افغانستان تاکید شده است.
در این نوشته کوتاه به تبعات غیابت حکومت افغانستان در روند گفتوگوهای صلح پرداخته خواهد شد.
تاکنون حکومت افغانستان در روند گفتوگوهای صلح حضور ندارد و غایب است. گروه طالبان در وصف تاکیدها، هنوز حاضر نشده با حکومت افغانستان داخل گفتوگو شود.
برای طالبان، حکومت مشروعیت سیاسی و حقوقی ندارد و روی همین علت نمیخواهد با کابل گفتوگو کند.
ایالات متحده امریکا و جامعه جهانی از دیر زمانی است که خواهان حضور حکومت در روند صلح هستند. دپیلماتهای امریکا بارها اعلام کردهاند که در روند گفتوگوهای صلح تصمیم نهایی را کابل میگیرد و آن‌ها تنها نقش کمک کننده دارند.
در پیوند به غیابت حکومت در روند صلح، نگرانیهایی به میان آمده است. زنان افغانستان بیشتر از هر آدرس دیگر نگران هستند که مبادا در روند صلح ارزشها و آزادیهای زنان تهدید شود.
غیابت حکومت در روند صلح، بیشتر از این ممکن است تبعات خطرناکی در پی داشته باشد. دور از انتظار نیست که در عدم حضور حکومت در روند صلح با گروه طالبان توافقاتی صورت بگیرد.
ادامه این روند به طالبان بیشتر روحیه می‌دهد تا در غیاب کابل به چانهزنیهای خود ادامه بدهند. از جانب دیگر عدم حضور کابل در میز مذاکره با طالبان، به میزان نگرانیها افزایش می‌دهد.
تا این دم، کشورهای منطقه بیشتر از افغانستان در پروسه دخیل بودهاند. رهبری حکومت بهتر است برای روند گفتوگوهای صلح یک اجماع ملی و واقعی را سر وسامان دهد.
نبود این اجماع موجب گردیده است که کشورهای منطقه بیشتر از کابل در مورد جنگ جاری تصمیم بگیرند. غیبت کابل در روند صلح این معنا را تقویت می‌کند که کابل در روند صلح هیچ گونه نقش ندارد وبه قول معروف« کارهای» نیست.
در غیبت حکومت افغانستان در روند صلح، نشست دو روزه مسکو برگزار شد. اگر حکومت در پروسه صلح حضور جدی و معنادار میداشت دقیقاً چنین نشستی در مسکو برگزار نمیشد.
غیبت کابل در روند صلح به کشورهای منطقه این جسارت را می‌دهد که آن‌ها در عدم حضور کابل با طالبان رایزنی و چانهزنی نمایند.
دیده می‌شود که در افغانستان حلقات سیاسی و ریاست جمهوری در مورد پروسه صلح حرف و حدیث متفاوت دارند.
