«تحول» تبعیض در « تداوم» قوم پرستی

حکومت به رهبری آقای غنی در بیش از چهار سال گذشته همواره اقداماتی انجام داده که صد در صد خلاف وحدت ملی، قوام اعتماد قومی و زندگی مسالمت آمیز میان شهروندان بوده است.

به تازگی لیستی از تقرری‌های جدید وزارت دفاع « ملی» به رسانه‌ها درز کرده که در آن به گونه فورانی جای جنرالان و افسران اقوام دیگر را جنرالانی از یک قوم خاص گرفته است.
در این لیست ۵۳شماره‌ای، بست‌های مربوط به یک قوم از ۲۴ بست در گذشته به یکبارگی به ۴۰ بست افزایش یافته، از قومی دیگر که در گذشته ۲۳ بست بود به ۹ بست تقلیل داده شده و از قومی دیگر از ۳ بست در گذشته به ۱ بست کاهش داده شده است.

آنچه در این میان به صورت واضح ضد وحدت ملی، قوام اعتماد ملی و مشارکت اقوام در بدنه قدرت دیده می‌شود، کنار زدن اقوام دیگر از بدنه مهمترین‌ نهادهای ملی کشور است.
حکومت به رهبری اشرف غنی، آنچه در بیش از ۴ سال زیر نام اصلاحات، جوانگرایی، شفافیت در تقرری‌ها و در کل حکومت داری انجام داده؛ بیشتر نمایشی از مشارکت و حضور تمام اقوام کشور در بدنه قدرت بوده و لاغیر.
آنچه از این لیست، قضیه فاشیستی جناب آقای مخکش در ارگ و دستوری قومی و ضد وحدت ملی در یکی از جزوتام های پولیس نظم عامه بر می‌آید، جز تلاش برای حذف اقوام دیگر از بدنه نیروهای امنیتی- دفاعی و خدماتی کشور چیز دیگری نیست.
حکومت به رهبری آقای غنی در بیش از چهار سال گذشته همواره اقداماتی انجام داده که صد در صد خلاف وحدت ملی، قوام اعتماد قومی و زندگی مسالمت آمیز میان شهروندان بوده است.
در این حکومت، تلاش شده و می‌شود که اقوام کشور به گروه‌های کوچکتر اتنیکی تجزیه شده و قدرت بسیج از آنان سلب شود.
در جنب هویت بزرگ اهل تشیع در کشور، چندین نام و گروه دیگر به صورت عمدی از سوی حکومت بولت شد. به گونه مثال می‌توان از هویت « افشار»، « قزلباش»، «سادات»، « هزاره» و «بیات» یاد کرد. هرچند این هویت‌ها در گذشته نیز وجود داشت، ولی در دوره حکومت کنونی به صورت سیستماتیک بولت شد.
در میان هویت پارسی‌زبان گروه‌های کوچک اتنیکی برای مقابله با هویت بزرگ تاجیک بولت شد، مثل « قرلق‌ها»، « هزاره‌های اهل سنت»، «ایماق‌ها»، « عرب‌ها»، «ترکتباران پارسی‌گو» و ده‌ها تلاش و عنوان دیگر برای تجزیه هویت‌های واحد سیاسی و اتنیکی.
در میان پشتون‌ها و ازبیک‌ها نیز چنین تلاش‌ها صورت گرفت و ادامه دارد.
حکومت از مفاخر کتله عظیم فرهنگی و هویتی پارسی و پارسی‌گویان می‌هراسد و این هراس باعث شده که جشن‌های بی‌ریشه و مربوط به یک قوم خاص تجلیل شود، ولی جشن نوروز با تمام عظمت و ریشه و عمقش با بی میلی آن هم، سال نو خوانده شده به آن بسنده شود.
خلاصه سخن این که ادامه کار حکومت وحدت ملی هم به ضرر حال کشور است و هم می‌تواند بحران را تا دهه‌های آینده دنباله دار سازد.