جنگ زرگری حزب اسلامی و طالبان بر سر میانمار

به تازگی حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار در پیوند به قتل عام مسلمانان از سوی حکومت بودایی میانمار، اعلامیه‌ای صادر کرده و در آن طالبان را مقصر دانسته که با تخریب مجسمه‌های بودا در بامیان باعث تحریک بوداییان برضد مسلمانان شده و زمینه‌‌ قتل عام را مساعد ساخته‌ است.
در برابر این موضع حزب اسلامی، گروه طالبان نیز واکنش نشان داده و اعلام کرده است که ربطی میان قتل مسلمانان در میانمار و تخریب مجسمه‌های بودا توسط طالبان، وجود ندارد.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی گروه طالبان گفته است که حکمتیار با این موضع‌گیری در تلاش «توجیه قتل عام مسلمانان در میانمار است نه دفاع از آن‌ها».
از کنش و واکنش حزب اسلامی و طالبان که بگذریم در اعلامیه این حزب به چند موضوع مهم بر می‌خوریم که پرسش‌هایی را در ذهن ایجاد می‌کند.
– در این اعلامیه برای اولین‌بار حزب اسلامی چنین موضعی در برابر طالبان گرفته است.
– تشدید قتل عام مسلمانان در میانمار به تخریب مجسمه‌های بامیان توسط طالبان ربط داده شده است.
– بی‌باوری حزب اسلامی به نهادهای جهانی همچون دیده‌بان حقوق بشر به نمایش گذاشته شده است.
اکنون پرسش این است که چرا حکمتیار علیه طالبان موضع گرفته و قتل عام جاری در میانمار را به تخریب مجسمه‎های بودا ربط داده است.
نفس تخریب پیکره‎های بودا کاری بود حقیر و زشت، ولی حزب اسلامی زمانی از تخریب آن حرف می‌زند که در پی امتیازگیری سیاسی باشد و بخواهد که در برابر یک گروه تندرو مانند خودش وجهه اجتماعی بسازد.
نه تخریب پیکره‎های بودا چیز تازه است و نه قتل عام در میانمار تازه آغاز شده، ولی حزب اسلامی بعد از این که با حکومت وحدت ملی توافق‌نامه صلح را امضا کرد، چنین موضع می‌گیرد، در حالی‌که قبلا از ویران شدن بودا در بامیان حمایت کرده و در برابر قتل عام‌های میانمار نیز خاموش بود.
حزب اسلامی خوب می‌داند که در اصول فرق چندانی با گروه طالبان ندارد و سخنان و موضع‌گیری‎های رهبر این حزب هم در گذشته و هم اکنون نشان داده که همانند گروه طالبان «تندرو» است، ولی حال که در نظام ادغام شده و از راه افراطیت نمی‌تواند امتیار بگیرد، به چنین سیاست‌هایی متوسل شده و می‌خواهد که به اهداف سیاسی‌اش برسد.
عملکرد و چهره حزب اسلامی در اذهان عامه مردم افغانستان با طالبان فرق زیادی ندارد و این حزب می‌خواهد با صادر کردن اعلامیه‌هایی از این دست آن چهره سیاه را سفید کند.
چنین به نظر می‌رسد که حزب اسلامی با مد نظر قرار دادن احساسات دینی و عِرق قومی یک بخش از باشندگان افغانستان هم به اقتدار سیاسی برسد و هم طالبان را از موضع یک رقیب نیرومند حزب اسلامی در میان قوم پشتون کنار بزند.
از همین‌ رو است که با محکوم کردن قتل عام در میانمار آن را به تخریب پیکره‌های بودا توسط طالبان ربط می‌دهد؛ چیزی که جز ماهی‎گیری قومی-مذهبی محتوای دیگری ندارد.
ظاهر شکوهمند – خبرگزاری دید