حمله ترکیه به کُردها؛ آیا می‌توان به امریکا اعتماد کرد؟
در یک جمله می‌توان گفت که نمی‌شود به امریکا اعتماد کرد. زیرا در جنگ‌های مختلف و در کشورهای مختلف امریکا نخواسته و یا نتوانسته جانبی را اختیار کند که پیروزی‌آفرین باشد و یا هم آب بر آتش جنگ بپاشد.
همزمان با آغاز تنش‌ها در سوریه و فعالیت گروه‌های مختلف در آن کشور، توافقاتی بین ارتش سوریه و احزاب و گروه‌های سیاسی – نظامی در مناطق کُردنشین انجام شد که بر اساس آن اداره آن مناطق در اختیار کُردها باشد و آنان همزمان با جنگ علیه گروه‌های تروریستی، در جنگ دولت سوریه با تروریست‌ها، بی‌طرف بوده و به تمامیت ارضی پای‌بند باشند. اما دیری نپایید که آنان با اعتماد به امریکا، به عروسک خیمه‌شب‌بازی آن کشور و ایتلاف غربی تبدیل شدند و بر اساس گزارش‌ها حتی توسط نیروهای امریکایی آموزش دیدند و رفته رفته ایده‌های «امپریالیسی» در آنان ریشه گرفت و نقض پیمان کرده و به مخالفت با دولت سوریه پرداختند.
این مخالفت‌ها قربانی بی‌شماری از کُردها گرفت و در کنار آن ده‌ها هزار سوری در این جنگ کشته شدند. در آغازین روزهای تنش‌ها در سوریه، ترکیه که فعالیت کُردها در سوریه و عراق را تهدید جدی امنیت ملی خود می‌دانست و از زمان تاسیس ترکیه نوین، همواره درگیر جنگ خونین با آنان بوده، از ابتدای بحران و قدرت‌گیری کردهای سوریه، احساس خطر کرده و سعی داشت مناطق مرزی با سوریه، محل تجمع و استقرار و تاسیس دولت‌های محلی کردی نشود.
با شکست داعش، عفرین به عنوان شهری کردنشین در غرب فرات یکی از مقرهای اصلی فعالیت کُردهای وابسته به پ.ک.ک بود که دولت محلی داشتند و با اتکا به حمایت امریکا و ده هزار نیروی مسلح، خود را بازیگری مهم در آینده سوریه می‌خواندند. به‌خصوص در گذشته‌ها نیز پس از تشکیل اقلیم کردستان در شمال عراق، این امر می‌توانست برای برخی کردهای ترکیه نیز به الگو تبدیل شود.
بلاخره پس از گذشت ماه‌ها تهدید رجب طیب اردوغان رییس جمهور ترکیه دستور حمله را صادر کرده و برخی منابع خبری طی روزهای دوشنبه و بامداد سه‌شنبه از بمباران هوایی برخی مناطق در اختیار گروه‌های کردی خبر داده‌اند.
در همین زمان رییس جمهور امریکا در توییتی از عقب نشینی نظامیان امریکایی از سوریه سخن گفته و مقامات ارشد پنتاگون ضمن تایید این دستور، اعلام کردند که نیروهای امریکایی دو مقر نظامی در «سری کانی» و «گری سپی» در شهر تل ابیض و راس العین در شمال سوریه را تخلیه کرده‌اند.
این اقدام امریکا با آنکه خشم نیروهای کُردی را به‌همراه داشت و آنرا خنجر از پشت عنوان کردند، ولی سوال پیش می‌آید که آیا می‌شود به امریکا اعتماد کرد؟
به تازگی نخست‌وزیر اسراییل در اقدام خلاف موضع امریکا اظهار داشته است از هر چه که در توان دارد برای کمک انسانی به ملت شجاع کُرد استفاده خواهد کرد. سخنان نتانیاهو نخستین واکنش رسمی اسراییل به تصمیم رجب طیب اردوغان رییس جمهور ترکیه در آغاز عملیات نظامی زمینی و هوایی این کشور در سوریه است.
بدون شک اگر کُردها در بحران سوریه دخالت نمی‌کردند و به سایر احزاب کردی اجازه فعالیت می‌داد و ابزاردست امریکا در سوریه تبدیل نمی‌شدند، بدون شک این‌چنین با شکست توأم با خواری مواجه نمی‌شدند.
در یک جمله می‌تواند گفت که نمی‌شود به امریکا اعتماد کرد. زیرا در جنگ‌های مختلف و در کشورهای مختلف امریکا نخواسته و یا نتوانسته جانبی را اختیار کند که پیروزی‌آفرین باشد و یا هم آب بر آتش جنگ بپاشد. به طور نمونه می‌توان به جنگ‌های عراق، بحران یمن، سوریه، فلسطین و جنگ ۱۸ ساله افغانستان اشاره کرد که امریکا با سیاست امپریالیسی به بهانه‌های مختلف مبارزه با تروریزم و کاهش تنش‌ها آتش جنگ را شعله‌ور ساخته است. در همین مورد جاستین آماش سناتور ایالت میشیگان امریکا می‌گوید «علی‌رغم عصبانیت رییس جمهور ترامپ مبنی بر پایان دادن به جنگ بی‌پایان، او به هیچ‌مسئله‌ای پایان نمی‌دهد. سربازان ما به خانه نمی‌آیند. تعداد کمی از آن‌ها نقل مکان کرد تا ترکیه بتواند جنگ را تشدید کند. رییس جمهور نقش ما را در عربستان و یمن گسترش داده و ما را در افغانستان و عراق نگه داشته است».
بناءً در تنش‌های ترکیه و کُردها و خاموشی امریکا در قبال آن، ضربه مهلکی بر پیکر کُردها و حتی پ.ک.ک بود که در بدل اعتماد شان به‌دست آوردند. در همین حال با آنکه در موارد مختلف عربستان سعودی نیز از ناحیه سیاست‌گذاری امریکا آسیب‌پذیر بوده/شده و به نظر می‌رسد که بن‌سلمان دیگر به دولت ترامپ اعتماد ندارد، روی همین مورد ترکیه نیز با اتکاء به امریکا، خطای دیگر کشورها را تکرار می‌کند. ترکیه باید از بحران یمن که عربستان وارد آن شد، عبرت بگیرد، زیرا این باتلاق برای ترکیه می‌تواند زیان‌های زیادی داشته باشد.
