روند صلح؛ اختلاف کابل-واشنگتن چقدر جدی است
هرچقدر هم که اختلاف نظر میان کابل و واشنگتن در ورند صلح و مذاکره با طالبان متفاوت باشد، این کابل است که باید در برابر خواسته‌های واشنگتن در این خصوص تمکین کرده و مطابق آجندای آنان حرکت کند.
زلمی خلیلزاد نماینده ویژه وزارت خارجه امریکا برای صلح افغانستان روز دو شنبه (۱۲ حمل) به کابل آمد. آقای خلیلزاد با رهبران حکومت وحدت ملی محمد اشرف غنی و داکتر عبدالله به گونه جداگانه دیدار و گفتوگو کرد. در این دیدارها جان باس سفیر امریکا در افغانستان نیز حضور داشته است.
غیابت حمدالله محب مشاور شورای امنیت ملی کشور نشان می‌دهد که شکر رنجی کابل و واشنگتن هنوز حل و فصل نشده است. انتظار داریم که با آمدن آقای زلمی خلیلزاد این مشکل نیز بر طرف شود.
مشاور شورای امنیت ملی کشور سفری به ایالات متحده امریکا داشت و در آنجا به گونه آشکار زلمی خلیلزاد را متهم کرد که در روند گفت‌وگوهای صلح اهداف شخصی دارد و در پی ایجاد حکومت موقت است.
حمله لفظی حمدلله محب بالای زلمی خلیلزاد سبب گردید که روابط کابل و واشنگتن تیره‌تر شود. وزارت خارجه امریکا خیلی فوری اعلام داشت که اظهارات مشاور شورای امنیت ملی افغانستان ممکن است که روابط دو کشور را آسیب بزند و درعین حال تمام روابطش را با دفتر شورای امنیت ملی قطع کرد.
باورها بر این است که پشت حمله لفظی آقای محب شخص رییس جمهور غنی حضور دارد. حتی گزارش‌هایی وجود دارد که زلمی خلیلزاد در دیدار با ریس جمهور غنی روی برکناری حمدالله محب نیز صحبت کرده است.
اظهارات و حمله آقای محب در واشنگتن در مورد آقای خلیلزاد به هیچ وجه واکشن و دیپلماتیک نبود. به همین دلیل بود که یک شکررنجی در روابط افغانستان و ایالات متحده ایجاد شد.
این شکررنجی با حضور آقای خلیلزاد در کابل می‌تواند با خون سردی کامل حل شود.
این دپیلمات کهنه‌کار امریکایی در پروسه صلح، در دیدار با داکتر عبدالله رییس اجرایی حکومت گفته که در مذاکرات با گروه طالبان هیچ مسئله پنهانی وجود ندارد.
این حرف از جانب این دپیلمات ایالات متحده امریکا رد سخنان آقای حمدالله محب است. در این مدت رییس جمهور غنی و داکتر عبدالله رییس اجرایی حکومت هیچ واکنشی در حمایت از سخنان مشاور شورای امنیت ملی کشور نداشته‌اند. این سکوت نشان می‌دهد که حمله آقای محب بر یک دپیلمات ارشد امریکایی به هیچ وجه کار معقول نبوده است.
در کنار مشکل آفرینی حمدلله محب، حکومت افغانستان و ایالات متحده امریکا به شدت در روند گفت‌وگوهای صلح اختلاف نظر دارند. حتی می‌توان مدعی شد که هر دو کشور آجندای متفاوت دارند.
حکومت وحدت ملی به مذاکرات حکومت محور باور و تاکید دارد و امریکا میگوید که در کنار حکومت نیروهای سیاسی و جامعه مدنی می‌توانند با نمایندگان طالبان گفتوگو نمایند.
دپیلمات‌های امریکا بارها گفته‌اند که تیم مذاکره کننده حکومت باید تغییر کند. نشست مسکو با حضور احزاب سیاسی برگزار شد و امریکایی‌ها با برگزاری این نشست مخالفت نکردند.
قرار است به زودی نشست قطر برگزار شود. از قراین روشن است که امریکایی‌ها از حضور احزاب سیاسی در این اجلاس استقبال خواهند کرد.
امریکا که عجله دارد روند گفت‌وگوهای صلح به وزدی نتیجه دهد و منجر به توافق با گروه طالبان شود، از مذاکرات نیروهای سیاسی با طالبان حمایت می‌کند.
تا اینجای کار، دیده می‌شود که رییس جمهور غنی مخالف دیالوگ احزاب سیاسی با گروه طالبان است و بارها اعلام کرده که نیروهای سیاسی صلاحیت اجرایی ندارند.
اختلاف نظر میان احزاب سیاسی و حکومت افغانستان در پروسه صلح، برای امریکا قابل قبول نخواهد بود و نیست. این کشور پیوسته از آقای غنی خواسته که روی رسیدن به یک اجماع کار نماید.
در این میان، به نظر می‌رسد هرچقدر هم که اختلاف نظر میان کابل و واشنگتن در ورند صلح و مذاکره با طالبان متفاوت باشد، این کابل است که باید در برابر خواسته‌های واشنگتن در این خصوص تمکین کرده و مطابق آجندای آنان حرکت کند. ارگ ناگزیر به اجماع با سران مجاهدین و دیگر نیروهای سیاسی منتقد حکومت است.
