او میگوید اگر گروه طالبان قدرت را در کشور به دست بگیرد اولین قربانیشان زنان هستند، طالب حق کار، حق تحصیل، حق آزادی و حتا اجازه گشتوگذار زنان را از بین میبرد. طالبان به صلح باور ندارند
رسول شهزاد_ خبرگزاری دید
شماری از فعالان حقوق زن با ابراز نگرانی از افزایش حملات طالبان بر ولایات کشور میگویند که اینگروه هیچ باور و تعهدی به صلح ندارد و نباید به آنها اجازه داده شود تا بازهم بر سرنوشت ما حاکم شوند.
به گزارش خبرگزاری دید، سکینه سادات حسینی از فعالان حقوق زنان میگوید که بر همگان هویدا است که در دوران سیاه حکومت طالبانی زنان در خانهها حبس بودند، حق اشتغال و تحصیل نداشتند و حتی بدون محرم شرعی اجازه گشت و گذار در اجتماع را نداشتند؛ هنوز صدای شلاق و جنایات آن گروه از یادمان نرفته که دوباره صدای پایشان به گوش میرسد.
خانم حسینی همچنان افزود، در دوران طالبان زنان یکی از قربانیان و متضررین اصلی آن بود. نباید بار دیگر زمینه حکومت طالبانی فراهم شود. زنان در طول تاریخ قربانی جنگ بوده ولی نباید اجازه داد که یکبار دیگر زنان قربانی صلحی شوند که هیچ جایگاه و نقشی در آن ندارند.
این فعال حقوق زنان تاکید میکند که زنان افغانستان در سالهای پسین در سایه دموکراسی، نظام جمهوری و قانون اساسی دستاوردهای چشمگیری داشتهاند. ما شاهد تغییرات بزرگی در سطح مدیریت و رهبری توسط اقشار مختلف زنان بودهایم و حفظ این دستاوردها خط سرخ تمامی زنان در سراسر افعانستان خواهد بود.
با آغازمذاکرات صلح میان طالبان و امریکا و به تعقیب آن میان دولت افغانستان، زنان، فعالان مدنی، خبرنگاران و رسانهها بر حفظ دستاوردهای دو دهه اخیر تاکید کردند. اما آنچه خروجی عملکرد طالبان نشان میدهد جز تخریب منابع کشور چیزی در پی ندارد.
حسینی همچنان گفت: هر چند زنان در طول تاریخ به دنبال صلح، اجتناب از جنگ و همزیستی مسالمت آمیز بودهاند اما حالا که گفتوگوهای صلح میان دولت افعانستان و گروه طالبان در جریان است زنان در کجای این معادلات سیاسی جای دارند و این صلح چی مفهومی در ذهن ما تداعی میکند که نیمی از پیکر جامعه در این روند هیچ نقشی ندارند.
وی افزود که هرچند وجود چند زن در این مذاکرات قابل انکار نیست، اما انعکاس صدای زنان به عنوان نیمی از پیکر اجتماع نیازمند تلاش و دادخواهی در سطح کلان میباشد. صلح زمانی مفهوم عینی پیدا میکند که تمامی زنان نقش خود را در آن بیابند و به عنوان شهروند در آن عرض اندام کنند.
به باور او اما، متاسفانه رویکرد طالبان تغییری در مورد زنان نداشته و حتی موضع مشخصی به جز خشونت و نفی دوباره حقوق زنان ندارند و این نگرانی کلان برای زنان است تا در گفتوگوهای صلح سرنوشتشان معامله نشود.
این فعال حقوق زنان هچنان افزود که ما خواهان انعکاس صدا و دیدگاه زنان به میز مذاکرات صلح هستیم و میخواهیم تمامی نگرانیهای زنان مطرح شود و چانهزنیها در این زمینه به صورت جدیتر روی دست گرفته شود تا دستاوردهای چند دهه اخیر زنان ضرب صفر نشود. در غیر این، صلح با مفهوم و واقعی را هرگز شاهد نخواهیم بود.
همچنان مسلمه محمدی یکی دیگر از فعالان اجتماعی با ابراز نگرانی از آینده پروسه صلح میگوید، اگر امارت اسلامی طالبان بار دیگر در کشور ایجاد شود تمام دستاوردهای کشور از بین میرود.
خانم محمدی همچنان افزود که برای رسیدن به یک صلح واقعی مردان و زنان باید هم صدا شوند و از ارزشهای مان دفاع کنند وگرنه صلحی در کار نیست و ما سرانجام بازنده خواهیم بود.
او میگوید اگر گروه طالبان قدرت را در کشور به دست بگیرد اولین قربانیشان زنان هستند، طالب حق کار، حق تحصیل، حق آزادی و حتا اجازه گشتوگذار زنان را از بین میبرد. طالبان به صلح باور ندارند.
بارها زنان کشور با ابراز نگرانی از حاکم شدن دوباره طالبان بر کشور گفتهاند که ما به عقب بر نمیگردیم و برای احقاق حقوق مان مبارزه و دادخواهی میکنیم.
محمدی طالبان را به نسل کشی متهم کرد و گفت: طالبان با کشتار غیر نظامیان در پی ایجاد ترس و وحشت در میان مردم هستند تا از این رهگذر مردم را به تسلیم شدن وادار کنند.
او افزود که طالبان با استفاده سوء از نام اسلام برای تخریب مساجد، مکاتب، دانشگاهها، پروژههای عامالمنفعه و … اقدام میکنند و این هیچ توجیه قانونی و شرعی ندارد.
این فعال اجتماعی میافزاید که مردم افغانستان نباید فریب حیلهگری طالبان را بخورد و به این گروه دلخوش کند. او افزود که طالبان به صلح و توافق سیاسی باور ندارند.
محمدی میافزاید که تمام زنان کشور نگران حکومت طالبانی هستیم زیرا تمام ارزشهای انسانی ما از بین میرود و زنان بیشترین قربانی را میدهند.
با آن که نزدیک به یک سال از آغاز مذاکرات میانافغانی میگذرد، تاکنون گفتوگوهای صلح به نتیجه ملموس دست نیافته و گروه طالبان خشونتها را نیز افزایش داده است.