سقوط معنادار ۲ ولسوالی در یک روز!

هرچند روز گذشته رییس‎جمهور غنی در سمیناری که به مناسبت صنعت توریزم( گردشگری) در ارگ برگزار شده بود، با همان ژست همیشگی‌اش خبر از آمدن هرچه زودتر صلح و ثبات در کشورداد، ولی سقوط دو ولسوالی در دو ولایت مرکزی و شمالی کشور در یک روز نشان می‎دهد که چقدر می‌توان روی اراده حکومت برای تامین صلح و سرکوب مخالفان مسلح دولت حساب کرد.
ولسوالی‌های کوهستانات ولایت فاریاب و تَیوَره ولایت غور در کم‌تر از دو شبانه‌روز به دست مخالفان مسلح دولت افتاد و تلفات سنگین جانی و مالی بر جای گذاشت، ولی حکومت همچنان دم از آمدن صلح و ثبات در آینده نزدیک می‌زند.
حال از حرف‌های ” اکادمیک” و تئوری‌پردازی‌های رییس‌جمهور که بگذریم در عمل دیده می‌شود که این حکومت چقدر توانایی آن را دارد که با مخالفان مسلح از موضع قدرت وارد گفت‌وگو شود و چرا مردم و چهره‌های پرنفوذ سیاسی کشور خواستار آمدن اصلاحات در سکتور امنیتی حکومت هستند.
حکومت مرکزی، هم ازسوی مردم و هم ازسوی سیاستمداران برجسته افغانستان متهم به بازی دوگانه با مخالفان مسلح دولت و جریان‌های سیاسی شکل گرفته در چارچوب قانون اساسی کشور است؛ چه نارضایتی مردم و به جاده‌ها ریختن آنها از یک‌سو و شکل‌گیری ائتلاف نجات و محور مردم از سوی دیگر نشان می‌دهد که مردم از بازی‌های مبهم و مشکوک ارگ نسبت به مخالفان سیاسی و مخالفان مسلح دولت- که درعمل و نظر نشان داده‌اند سازمان‌های تروریستی هستند- خسته شده‌اند و این حکومت توانایی مدیریت کشور را ندارد.
در حالی که با گذشت هر روز مخالفان مسلح ساحات بیش‌تری را اشغال می‌کنند، چگونه می‌توان به حرف‌های میان‌تهی حکومت که دم از تامین صلح و ثبات می‌زند، اعتماد کرد! سقوط مناطق مختلف کشور به دست طالبان مسلح نشان می‌دهد که آن گروه در معادلات سیاسی و نظامی از موضع برتر برخوردار هستند و بدون شک در پشت میز مذاکره نیز از این توانایی و برتری استفاده کرده و حکومت را زیر فشار قرار می‌دهند.
تا این جای کار نمایانگر آن است که تامین صلح و ثبات و سرکوب مخالفان مسلح دولت سرابی بیش نیست و حرف‌های سران حکومت مرکزی هم تبلیغات سیاسی است که بیشترینه به یک فریب می‌ماند تا به یک واقعیت عملی که گره از کار فروبسته این ملت بگشاید.
حکومتی که تمام توان و نیروی آن صرف به زمین زدن مخالفان سیاسی و مردم معترض نسبت به وضعیت سردرگم کشور می‌شود، چگونه می‌تواند صلح و ثبات را تامین کند. با وضعیت وخیم امنیتی به وجود آمده توسط سیاست‌های مبهم و دو پهلوی حکومت در قبال مخالفان مسلح دولت و کوشش ارگ برای حذف مخالفان سیاسی به جای مبارزه با تروریستان، بدون شک خواست مردم و ائتلاف نجات مبنی بر اصلاح حکومت و تغییر در سکتور امنیتی خواسته برحقی است که باید عملی شود؛ چون حوادث اخیر و سقوط ولسوالی‌ها یکی پس از دیگری نشان می‌دهد که حکومت متمایل به استبداد در تصمیم‌گیری‌های کلان سیاسی، توانایی مدیریت کشور و تامین امنیت را ندارد.
این‌که در یک شبانه‌روز، ۲ ولسوالی به دست شورشیان طالب سقوط می‌کند و بر فراز آن پرچم‌های امارت اسلامی به اهتزاز می‌درآید، خود نوعی ابهام است که پهلوهای گوناگون دارد. اکنون با توجه به مسایل مطرح شده، حکومت دو گزینه برای انتخاب دارد؛ یا تن به خواسته مردم بدهد و اصلاحات بیاورد یا خودش را برای روزگاران دشوار آماده کند.
ظاهر شکوهمند – خبرگزاری دید