وقتی اتمر مسئولانه سخن گفت!
حنیف اتمر خوب دریافته است که بیش از این نمیتوان با حذف، توطئه و انحصار، حاکمیت را ادامه داد…
حنیف اتمر مشاور امنیت ملی رییسجمهور غنی در سخنرانی متفاوتش در وزارت داخله از حامیان و پشتیبانان تروریزم انتقاد کرده و آتش گشودن نیروهای امنیتی را به روی راهپیمایان پس از انفجار خونین چهارشنبه کابل کار نادرست دانست.
او از کشوری یا حلقهای که به صورت مشخص از تروریزم حمایت میکنند نام نبرد ولی از کنایههای لفظی و شیرینی که به کار برده میتوان استخراج کرد که منظور او پاکستان و سازمان استخبارات نظامی آن کشور « ISI» است. او همچنین در بعد داخلی آتش گشودن بر روی مردم را کار نادرست دانسته و آن را محکوم کرد.
گذشته از این که آقای اتمر تا چه حدی در باب گفتههایش صادق است یا نه دو موضوع باید بررسی شود که چرا مشاور امنیت ملی در بعد خارجی با این دلگرمی از تغییر اوضاع جهان صحبت میکند و در بعد داخلی برای اولین بار از عملکرد نادرست نیروهای امنیتی در برابر راهپیمایان سخن میزند.
هرچند محکوم کردن تروریزم و حلقات انتقال دهنده جنگ از جنوب به شمال و تقبیح آتش باری بر تظاهرات کنندگان از سوی آقای اتمر به این میماند که مثلا آدولف هتلر کشتار ملت یهود را جنایت بداند یا استالین اردوگاه های کار اجباری را ضد انسانی بخواند.
در بعد خارجی که مشاور امنیت ملی اینگونه بر پاکستان و کشورهای نامعلومی که حامی تروریزم در افغانستان هستند میتازد، بدون شک نسیم راهبرد تازه امریکا برای افغانستان و جنوب آسیا و هشدارهای واشنگتن به آدرس اسلامآباد، تمام سران حکومت وحدت ملی از جمله شخص مشاور امنیت را به وجد آورده است. رییسجمهور غنی از تغییر وضعیت کلی کشور در دو سال آینده خبر میدهد و مشاور امنیت ملیاش اینگونه بی محابا بر پاکستان میتازد. در بعد داخلی هم تجربه نشان داده که هیچ قوم و قبیلهای به تنهایی نمیتواند سرنوشت کشور را به دست بگیرد و هراندازه که دیکتاتور مآبانه عمل شود، عکسالعمل های شدیدتر را رقم خواهد زد، پس آقای حنیف اتمر با پشتگرمی سیاستهای موسمی امریکا علیه پاکستان میتازد و زیر فشارهای جناحهای سیاسی مخالف حکومت و افکار عمومی در پی ترمیم چهره انحصارگر و دیکتاتورمآب ارگ است.
اکنون میرسیم به این که کدام حلقاتی در بعد داخلی از تروریزم حمایت میکنند و مسئول انتقال جنگ، گسترش گروه داعش، توزیع سلاح غیر قانونی به چهرههای مشخص و مسئول مستقیم توطئه علیه رهبران سیاسی کی است.
شورای امنیت ملی باربار متهم به حمایت از شبکههای تروریستی مشخص و انتقال تروریستان داعشی به نقاط شمالی کشور شده است. اگر نهادی یا ارگان از سوی بزرگان سیاسی و نظامی که در جریان سیاستهای پشت پرده قرار دارند، متهم به عملی میشوند بدون شک حوادثی در جریان بوده که سبب این اتهامات شده است. حنیف اتمر در راس شورای امنیت قرار دارد و مسئول درجه یک حمایت از تروریزم و انتقال جنگ از جنوب به شمال نیز خودش است.
تیم غنی- اتمر با کنار زدن جمعیت اسلامی از بدنه حکومت و جایگزین کردن حکمتیار در کنار ارگ که علناً از داعش حمایت کرده بود و تاکنون هم ابراز ندامت نکرده از یکسو در گسترش داعش مسئول است و از سوی دیگر با توزیع سلاح به حکمتیار به ناامنی دامن زده است.
توطئه علیه رهبران سیاسی هم از کارنامههای شورای امنیت و شخص آقای اتمر است. آصف مهمند دامی بود که از سوی شورای امنیت ملی در تبانی با حکمتیار برای حذف سیاسی عطا محمد نور چیده شد همان گونه که پیش از آن با استفاده از احمد ایشچی علیه جنرال دوستم توطئه راه افتاد.
در آتش باری علیه جوانان معترضی که نسبت به وضعیت امنیتی اعتراض داشتند خود شخص اتمر مسئول است؛ چه او که در راس ارگانهای امنیتی سه گانه قرار دارد میتوانست جلو آن فاجعه را بگیرد ولی نخواست و فقط نظاره کرد.
اکنون آقای اتمر عوامفریبانه میخواهد، با بازی کردن با کلمات در هئیت یک رهبر دلسوز ظاهر شده و افکار عمومی را که در برابر بیکفایتی، دیکتاتوری، قوم پرستی و انحصارگری ارگ شکل گرفته، به سوی دلخواه خودش سوق داده و برای بقای حکومتی که نه مبنای قانونی دارد و نه مقبولیت مردمی، کریدت جمع کند.
حنیف اتمر خوب دریافته که پس از این و بیش از این نمیتوان با حذف، توطئه و انحصار حاکمیت را ادامه داد، پس در تلاش برای بقای حکومت، ملیمآبانه علیه «بیگانگانی» که برای نابودی این سرزمین کمر بستهاند سخن میزند و دلسوزانه از آتشباری نیروهای امنیتی بر مردم ابراز تاسف میکند.
ظاهر شکوهمند-خبرگزاری دید