شورای علمای پاکستان در یک فتوا، حرمت انتحار را اعلام کرد و شورای علمای افغانستان در واکنش به این فتوا، اظهار داشت که مشکل سیاسی است و با صدور فتوا حل نمی‌شود.
صدور فتوا در پاکستان، کارتی است که در جیب قدرت سیاسی و عمدتاً در دست آی‌اس‌آی است و هر زمان که منافع سیاسی-امنیتی اقتضا کند، از آن استفاده می‌شود. اگر نظر دقیق‌تر به پیشینه صدور فتوای علما در پاکستان انداخته شود، دیده می‌شود که بارها فتوا صادر شده و چه بسا که در یک موضوع، فتواهای متناقض و ضد هم صادر شده است. انتحار، ترور و جنگ در افغانستان واجب است و انتحار در پاکستان یا انتحار بدون قید، حرام است.
دلیل این تناقض‌ها و ناهماهنگی فقط در استفاده ابزاری از مقولات مقدس دینی و بویژه فتوا توسط آی‌اس‌آی است. این منافع سیاسی-امنیتی و بازی‌های تاکتیکی گردانندگان قدرت پنهان در پاکستان است که تعیین می‌کند که چه زمانی از کارت صدور فتوا استفاده شود و در چه موقعیتی، چگونه استفاده شود، در چه زمانی فتوای وجوب انتحار صادر شود و در چه زمانی فتوای حرمت آن به افکار عمومی برسد.
در کجا لازم است که دهانه کیسه فتوا کمی آزاد شود و نیروهای مذهبی تحت فرمان تحریک شوند و در چه موقعیتی لازم است که آن را موقتاً محکم‌تر بست و افکار عمومی داخلی و جهانی را اندکی منحرف ساخت؟
هیچ کشوری در جهان به اندازه پاکستان دین و مقولات و مفاهیم دینی را تا این سرحد بازیچه قرار نداده است و این قدر از آن استفاده ابزاری نکرده است و هیچ کشوری تا این سرحد با سرنوشت افغانستان بازی نکرده است. باج‌گیری‌های پاکستان از امریکا و جهان غرب در دیروز و امروز افغانستان، به نام مبارزه علیه شوروی و کنترل پروژه طالبان، القاعده و داعش را باید در صدر باج‌گیری‌های تاریخ جهان قرار داد. در جهان کشوری را نمی‌توان یافت که به اندازه پاکستان، بربادی افغانستان را بخواهد و خطرناک‌ترین و پیچیده‌ترین ابزار برای تحقق این هدف شوم، استفاده ابزاری از اسلام و مقولات مقدس اسلامی مانند مدرسه‌های دینی، طلاب علوم دینی، علما، فتوا وغیره است که در قالب پروژه‌هایی طراحی و اعمال می‌شود که سیا، موساد و عربستان از جمله شرکای این پروژه‌ها است، ولی تاریخ نشان خواهد داد که نتایج این نیست، سود و نقشه شرارت به خود آنها برگشت کرده و نتیجه بازی امنیتی و بربادی افغانستان به بربادی خود پاکستان منجر خواهد شد.
داکتر عدالتخواه- خبرگزاری دید
