چرا امریکا نتیجه همه‌پرسی استقلال کردستان را به رسمیت نشناخت؟
پس از اعلام نتیجه استقلال کردستان از عراق، وزیر امور خارجه امریکا رکس تیلرسون، اعلام کرد که کشورش همه‌پرسی استقلال کردستان را به رسمیت نخواهد شناخت. و این برای کردها و به خصوص رهبر این اقلیم(که حالا حاضر به مذاکره با دولت مرکزی شده است) بسیار سخت تمام شد…
کردها را شاید بتوان بزرگ‌ترین ملت بدون دولت خواند که در چهار کشور؛ عراق، سوریه، ایران و ترکیه تقسیم شده‌اند و زیر پرچم چهار کشور مختلف زندگی می‌کنند. آنچه کردها را به استقلال‌طلبی تشویق و تحریک کرده است، ظلم و ستمی است که در زمان صدام حسین بر آن‌ها روا داشته شده و همچنین آرد شدن میان دو سنگ، شیعه و سنی که تنش این دو در عراق باعث ویرانی و خانمان‌سوزی عراق و در عین‌حال مردم کُرد شده است. چنان‌که نویسنده این سطور در مقاله قبلی خویش «دورنمای استقلال کردستان» عنوان کرده بوده، به دست آوردن استقلال از عراق برای کردها کار آسانی نخواهد بود و دورنمای غبارآلودی خواهد داشت و چه بسا که به درگیری‌های جدید منطقه‌ای بیانجامد. پس از اعلام نتیجه استقلال کردستان از عراق، وزیر امور خارجه امریکا رکس تیلرسون، اعلام کرد که کشورش همه‌پرسی استقلال کردستان را به رسمیت نخواهد شناخت. و این برای کردها و به خصوص رهبر این اقلیم(که حالا حاضر به مذاکره با دولت مرکزی شده است) بسیار سخت تمام شد؛ زیرا امریکا در چندین سال گذشته از بزرگ‌ترین حامیان کردها به حساب می‌رفت.
چرا امریکا نتیجه همه‌پرسی را به رسمیت نشناخت؟
قبل از برگزاری این همه‌پرسی وزرات خارجه امریکا بدون این‌که با آن مخالفت کند، این همه‌پرسی را زودهنگام خواند و اعلام کرد که بر مبارزه مشترک علیه داعش تاثیر منفی خواهد گذاشت. باید به خاطر داشت که امریکا بیشتر از هرکشور دیگر منتظر واکنش کشورهای منطقه و جهان در قبال این همه‌پرسی بود. و چنانچه نتیجه گرفت؛ هیچ کشوری به جز اسرائیل از این همه‌پرسی حمایت نکرد. برای امریکا قابل درک است که حمایت اسرائیل از این همه‌پرسی بیشتر از یک حرف نخواهد بود، زیرا اسرائیل هیچ مرز مشترکی با اقلیم کردستان ندارد و نمی‌تواند به کردها کمک تسلیحاتی کند و یا نیروهای آن را آموزش دهد. این در حالی است که اقلیم کردستان نمی‌تواند به طور مستقیم سلاح و مهمات تهیه کند، زیرا کشورهای منطقه و جهان از این همه‌پرسی حمایت نکردند. دلیل بعدی که امریکا این همه‌پرسی را به رسمیت نشناخت، نوپا بودن اقلیم کردستان است. بسیاری از کارشناسان و به خصوص معتقدان به نظریه «خاورمیانه بزرگ» به این نظر هستند که امریکا از اصل این استقلال حمایت می‌کند، اما زمان آن برای فعلا مهیا نیست؛ زیرا اقلیم هیچ متحد منطقه‌ای ندارد و همسایه‌های این اقلیم نیز به شدت با استقلال آن مخالف هستند. مسئله نفت اقلیم کردستان که اصلی‌ترین درآمد آن محسوب می‌شود نیز، حتی اگر ایران و ترکیه مرزشان را برای وارد کردن نفت اقلیم باز بگذارند به امریکا مفادی نخواهد رسید، زیرا در نهایت ترکیه و ایران با کم‌ترین قیمت ممکن، این نفت را وارد کشور خود خواهند کرد.
آنچه تاهنوز این همه‌پرسی به دست‌آورده است
با تمام این‌ها اما برگزاری استقلال کردستان برای کردها یک دستاورد محسوب می‌شود؛ زیرا از مدت‌ها به این‌سو کردها منتظر اعلام این همه‌پرسی بوده‌اند و اکنون که این همه‌پرسی با بیشتر از ۹۰ درصد آرا به نفع اقیلم کردستان به دست آمده است، امتیازه‌های بیشتری از دولت مرکزی مطالبه خواهد کرد. اقلیم کردستان با روی میز گذاشتن همه‌پرسی استقلال از دولت مرکزی، خواهد توانست تا امتیاز بیشتری از دولت مرکزی به دست بیاورد و ضمن احقاق خواسته‌های خود تعریف جدیدی از روابط با بغداد داشته باشد. در نظر بگیرید همه‌پرسی سال ۲۰۰۵ اقیلم کردستان را که هرچند به طور رسمی برگزار نشد، اما توانست با برگزاری این همه‌پرسی(که نتیجه آن ماندن به عنوان جزئی از عراق بود) زبان کردی را به عنوان زبان رسمی عراق در کنار زبان عربی به رسمیت برساند و این خود به تنهایی دستاورد بزرگی برای کردها بود.
مهدی سرباز- خبرگزاری دید
