کتابخوانی؛ اعتراض زنان علیه محدودیتها
روز گذشته شماری از زنان فعال فرهنگی با راه اندازی برنامه کتاب خوانی، علیه محدودیتهای تحصیلی و آموزشی در برابر زنان به سبک متفاوتی اعتراض کردند. این زنان برنامه خود را حرکت خودجوش زنان برای تشویق زنان به مطالعه و آموزش و تحصیل عنوان میکنند و میگویند که هرگز تسلیم محدودیتها نخواهند شد.
سید مرتضی محمودی- خبرگزاری دید
به گزارش خبرگزاری دید، روز گذشته شماری از بانوان و دختران در کابل برنامه فرهنگی را برای تشویق زنان و دختران به مطالعه و آموزش و اعتراض علیه محدودیتهای برابر زنان، برگزار کرده و به سبک کاملاً متفاوتی اعتراض کردند.
این زنان میگویند که هیچ کس حق ندارد زنان افغانستان را از حق آموزش و تحصیل منع کند و آنان آرام نخواهند نشست.
عارفه فاطمی از برگزار کنندگان این برنامه گفت: برنامه امروز ما به سلسه اعتراض های گذشته، برنامه کتابخوانی ومطالعه میباشد. برنامه ما این است که دخترهایی که از مکتب باز ماندند در خانه تلاش کنند کتاب بخوانند. به کتاب روی بیاورند در هر رشته ومسلکی که هستند کتابهای مربوط خود را مطالعه کنند تا این که از افسردگی برآیند هدف ما در کل ترویج کتاب خوانی است.
او تاکید کرد که «بحث ما سیاسی نیست، فرهنگ کتابخوانی است، ما چطور کتاب بخوانم وفرهنگ کتاب خوانی را چطور در جامعه ترویج کنیم».
در همین حال، شیبا رئوفی یکی دیگر از برگزار کنندگان این حرکت میگوید: این برنامه کتاب خوانی را آغاز نمودیم، یک برنامه اجتماعی وفرهنگی است. امروز تحصیلات عالی ومعارف به روی خانم ها بسته است خانمها وظیفه رفته نمیتوانند و خانمها فعلاً به افسردگی دچار شدهاند واز آینده خود نگران میباشند.
این زنان میگویند که تلاش خواهند کرد تا هر ۱۵ روز یک برنامه داشته باشند که زنان بتوانند به مطالعه و کتاب دسترسی داشته و اعتراض را فراموش نکنند.
در این برنامه، کتاب «خیابان؛ اعتراض و قدرت» نیز که با روحیه برنامه همخوانی داشت، رونمایی شد. این کتاب به مطالبی مرتبط با مسئله اعتراض و رابطه آن با قدرت پرداخته و ابعاد مختلف مفاهیمی همچون اعتراض و خیابان و قدرت را و همچنان ارتباط آن را با هم و دیگر ساختارهای اجتماعی و سیاسی به بحث گرفته است.
وحیده امیری: برنامه ما برنامه فرهنگ کتاب خوانی بود که ما چطور میتوانیم فرهنگ کتابخوانی را در جامعه ترویج کنیم و نهادینه بسازیم برای همین، اولین کتاب« خیابان؛ اعتراض و قدرت» را انتخاب کردیم، نیاز جامعه امروزی به اعتراض است، برای این که اعتراض داشته باشیم، برای اولین بار ما این کتاب را انتخاب کردیم.
دوشیزه مروه کودکی که برای اشتراک در این برنامه آمده، میگوید: اینجا به خاطر مطالعه کردن آمدم دوماه شده مکتبهای ما شروع نشده و من نگران تحصیل خودم هستم و درس های خود را نخواندم و نمیدانم که چه میشود.
این زنان از حکومت میخواهند که هرچه زودتر مکاتب و دانشگاهها و نهادهای دولتی را به روی زنان باز کند و اجازه بدهد که آنان نیز همانند مردان در جامعه حضور داشته باشند.