کی مقصر است، امریکا و غرب یا حاکمان ارگ؟

کمک‌های میلیارد دالری غرب در «مثلث برمودا»ی مافیا، فساد اداری و تقویت فاشیزم افغانی نیست و نابود شد و امروز یک جامعه فقیر، ماتمزده و بیکار روی دست کشور مانده است.

این تنها ترامپ نیست که از ادامه جنگ و عدم موفقیت روند دمکراسی و ایجاد دولت مدرن در افغانستان مبتنی بر قانون، عدالت، حقوق شهروندی و درکل روند رو به رشد بحران به ستوه آمده است؛ بلکه بسیاری از رهبران غربی از وضعیت تأسفبار افغانستان به شدت ناراضی و ناامیدند.
سال‌ها قبل یک وزیر بریتانیایی افغانستان را یک جامعه قرن سیزدهمی دانست که هر گز برای بستر ایجاد دولت مدرن، مدنی و دمکراتیک آماده نیست.
بسیاری از تحلیلگران غربی بارها در نبشته‌ها و گزارش‌های خود، از هدر رفتن سرمایه‌های غرب و بربادی کمک‌های میلیارد دالری و از فساد گسترده در تمام اضلاع دولت کابل به صورت مستند سخن گفته‌اند.
واقعیت تلخ و غم‌انگیز این است که محور اساسی ناکامی روند دمکراسی در افغانستان، تفکر «فاشیستی افغانی» و استراتژی بازگشت به معادله سنتی قدرت در محور «پشتون/ افغان» توسط حامد کرزی می‌باشد.
دیدگاه راهبردی فاشیزم افغانی در تحلیل خود به این نتیجه رسیده بود که دمکراسی و شهروند محوری معادله اقتدار افغانی را برای ابد به تاریخ می‌سپارد.
از اینجا بود که استراتژی حمایت و تقویت طالبان به عنوان سپاه سخت افزار تحکیم قدرت «فاشیزم افغانی»، در دستور کار حامد کرزی قرار گرفت و برای عملی کردن آن به شبکه سازی مافیای قومی بستر مناسب فراهم آورد.

او بخوبی می دانست که تنها راه موفقیت دیدگاه افغان محور قومی، تقویت مافیای قومی و تقسیم ثروت و قدرت نسبی به عناصر فاسد و مافیایی قومی می‌باشد.
روی همین استراتژی تضعیف جمعیت به عنوان تنها حزبی که به صورت بالقوه ظرفیت تبدیل شدن به یک تشکیلات مدنی و مدرن را داشت، بخشی از سیاست راهبردی حامد کرزی قرار گرفت .
او عملاً با به حاشیه راندن احزاب از قانون انتخابات، تضعیف گام به گام را اجرایی ساخت و با تقویت عناصر مافیایی مانع اصلاحات مدرن در احزاب شد.
نباید فراموش کنیم که اصلاحات مد‌رن در تشکیلات جمعیت هرگز به نفع مافیا نبود و نیست، زیرا تسلط مافیایی حاضر به روند دمکراتیک اصلاحات نمی‌باشد‌ بلکه از تشکیلات به عنوان ابزار مصئونیت ثروت و موقعیت خود بهره می‌برد.
کمک‌های میلیارد دالری غرب در «مثلث برمودا»ی مافیا، فساد اداری و تقویت فاشیزم افغانی نیست و نابود شد و امروز یک جامعه فقیر، ماتمزده و بیکار روی دست کشور مانده است.
حیف و میل میلیارد دالری مافیا قومی ‌دلیل دوم ناکامی روند دولت سازی مدرن در افغانستان می‌باشد.
سومین دلیل، فساد گسترده در تمام نهادهای دولتی و عدم اجرای عدالت و قانون است که متأسفانه مانند «ایدز» تمام قامت دولت را مورد تهاجم بی‌امان خود قرار داده است.

تنها راه اصلاح و ایجاد مدینه فاضله(آرمان‌شهر)، طردمافیا( بدون توجه به قومیت و مذهب و جغرافیا)، نه به فاشیزم و اراده قوی برای محاکمه تمام فاسدان و تاراجگران سرمایه‌های جمعی و بیت‌المال می‌باشد.
عبدالحی خراسانی