خشک‌سالی و بی‌آبی پیش از جنگ ما را می‌کُشد

در کنار سرازیر شدن آب به کشورهای همسایه و عدم بازسازی شبکه‌های آبیاری سنتی، مسئله مهم دیگر حفر چاه‌های بی رویه و بدون سروی در نقاط مختلف کشور، هم برای استفاده زراعتی و هم برای مصرف خانه‌ها است.

با آن‌که افغانستان کشور محاط به خشکه است، اما کارشناسان محیط زیست می‌گویند که افغانستان دارای آب کافی است، به شرطی که این آب به درستی مدیریت، ذخیره و استفاده شود.
افغانستان با داشتن بیش از ۶۵۰ هزار کیلومتر مربع مساحت، پنج حوزه آبی دارد ولی باز هم با مشکلات جدی کمبود آب رو به رو است.
آمارهای رسمی وزارت انرژی و آب نشان می‌دهد که سالانه حدود ۷۵ میلیارد متر مکعب آب در افغانستان تولید می‌شود، اما مردم تنها می‌توانند از ۲۵ درصد آن استفاده کنند.
یکی از مشکلات اساسی که باعث ایجاد بحران کم‌آبی در افغانستان شده، جریان آب افغانستان به کشورهای همسایه است و دولت تاکنون برای مهار این آب‌های تمهیدی نجسته و روی آبیاری و توزیع مدرن آن به نقاط خشک کشور اقدامی نکرده است.
وزارت انرژی و آب و وزارت زراعت هر دو به عنوان دو نهاد مسئول در زمینه توزیع و مهار آب‌های کشور در امر مدرن‌سازی شبکه‌های سنتی توزیع آب، احداث بند آب گردان و سیاست‌گذاری دقیق روی استفاده از آب‌ که سرمایه ملی این سرزمین است، ناکام بوده و کاری از پیش نبرده است.
در کنار سرازیر شدن آب به کشورهای همسایه و عدم بازسازی شبکه‌های آبیاری سنتی، مسئله مهم دیگر حفر چاه‌های بی رویه و بدون سروی در نقاط مختلف کشور، هم برای استفاده زراعتی و هم برای مصرف خانه‌ها است.
این عوامل باعث شده است که امروز در برخی مناطق کشور، مردمی که آب شان به کشورهای دیگر سخاوتمندانه جاری است، با کمبود و حتا نبود آب نوشیدنی مواجه باشند.
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (UNICEF) در ثور سال جاری اعلام کرد که زمستان بی‌برف و خشک سال گذشته، ۲۲ ولایت افغانستان را تحت تأثیر خشک‌سالی قرار داده است و در سال جاری زندگی سه میلیون نفر در تهدید قرار خواهد داشت.
اگر این وضعیت هم‌چنان ادامه پیدا کند، پیش از آن‌که جنگ ما را بکشد، بی‌آبی خواهد کشت.
مرگ خاموش بی‌آبی که هر لحظه به ما نزدیک‌تر می‌شود، نیاز جدی به اطلاع‌رسانی برای عموم مردم دارد تا شهروندان بدانند که چه آینده‌ای در انتظارشان است، اما متاسفانه رسانه‌ها در افغانستان به دنبال بازار گرم خبرهای سیاسی هستند.
بحران کنونی چنان که یاد شد؛ مستلزم یک اطلاع رسانی جامع است تا مردم خود وارد عمل شوند و با فشار آوردن بالای حکومت جلو گسترش این فاجعه را بگیرند، در غیر این صورت ما نیز به سر نوشت کشور سومالی در سال ۲۰۱۲ مبتلا خواهیم شد که بر اثر خشک‌سالی ۲۵۰ هزار تن جان خود را از دست دادند و هزارن تن دیگر مجبور به ترک خانه‌های ‌شان شدند.
مهدی سرباز – خبرگزاری دید