آغاز سفر کاری خلیلزاد؛ تلاش برای صلح در افغانستان یا ماست‌مالی شکست پنتاگون
بسیاری از کارشناسان مسائل سیاسی در افغانستان بر این باور هستند که این سفر کاری بیشتر از آن‌که برای صلح در افغانستان سازنده باشد یک مانور عوام‌فریبانه در جهت لاپوشانی شکست امریکا برای طولانی‌ترین جنگ تاریخ این کشور است
زلمی خلیلزاد نماینده ویژه امریکا در امور مذاکرات صلح افغانستان کار خود را با یک سفر ده روزه به پنج کشور آغاز کرده است.
وزارت خارجه امریکا اعلام کرده که اولین سفر آقای خلیلزاد به افغانستان و پس از آن به پاکستان، قطر، امارات متحده عربی و عربستان سعودی خواهد بود.
پیش از این مایک پمپئو وزیر خارجه امریکا گفته بود که گفت‌وگوهای صلح در اولویت کاری این کشور قرار دارد و آقای زلمی خلیلزاد بهترین گزینه برای رسیدن به این هدف است.
بسیاری از کارشناسان مسائل سیاسی در افغانستان بر این باور هستند که این سفر کاری بیشتر از آن‌که برای صلح در افغانستان سازنده باشد یک مانور عوام‌فریبانه در جهت لاپوشانی شکست امریکا برای طولانی‌ترین جنگ تاریخ این کشور است.
گذشته از این مسئله، اما انتخاب این کشورها جهت سفر آقای زلمی خلیلزاد آن‌هم با عنوان «سفر کاری» روشن می‌کند که چه کشورهایی حامی تروریزم در افغانستان هستند. در اعلامیه خبرنامه وزارت خارجه امریکا آمده است که تلاش‌های نماینده ویژه امریکا در امور صلح در افغانستان با حکومت این کشور و طرف‌های دیگر از بهر زمینه سازی برای پایان جنگ در افغانستان صورت خواهد گرفت.
این مسئله به خوبی نشان می‌دهد که طرف‌های درگیر جنگ در افغانستان کشورهایی چون پاکستان، قطر، امارات متحده عربی و عربستان سعودی هستند که به طور غیر مستقیم به جنگ‌جویان تندرو ضد دولتی در افغانستان کمک می‌کنند.
این کشورها از گذشته دور تاکنون جزء طرف‌های اصلی درگیر در جنگ افغانستان محسوب می‌شوند.
اگر نیم‌نگاهی به گذشته بیندازیم بنا به اعتراف هیلاری کلینتون وزیر پیشین امور خارجه امریکا، طالبان به منظور تجمیع مبارزان تندرو و افراطی برای مقابله با ارتش سرخ شوروی سابق شکل گرفت و با پول نفتی عربستان و امارات تأمین مالی و از مسیر پاکستان تحت نظارت امریکا تجهیز شد.
عربستان، پاکستان و امارات اولین و تنها کشورهایی بودند که حکومت طالبان را در مقطعی که کابل را اشغال کردند به رسمیت شناختند.
اکنون اما همین گروه بر ضد منافع امریکا در افغانستان می‌جنگد و دلیل جنگ خود را نیز حضور نظامیان امریکا در افغانستان می‌خواند. بعد از سقوط طالبان در پی حمله امریکا به افغانستان، دفتر سیاسی این گروه به منظور داشتن آدرس برای مذاکره از سوی امریکا در قطر راه‌اندازی شد تا در چنین مواقعی کارایی داشته باشد.
این مسئله که چه کشورهایی حامیان تروریزم در افغانستان هستند، مسئله تازه‌ای برای مردم افغانستان نیست ولی آن‌چه باید مردم افغانستان به آن توجه داشته باشند؛ تضاد در سیاست امریکا نسبت به گروه‌ها و حامیان آن‌ها است. تمام چهار کشور نامبرده که وزارت خارجه امریکا آن‌ها را «طرف‌های درگیر در جنگ افغانستان» خوانده، کشورهای حامی تروریزم در افغانستان هستند اما امریکا یک سیاست واحد در برابر آن‌ها ندارد.
امریکا از یک سو آن‌ها را طرف‌های درگیر در جنگ افغانستان می‌خواند و از سوی دیگر همین کشورها جزء هم‌پیمانان درجه یک امریکا در منطقه هستند.
در این میان، تنها پاکستان اکنون رابطه عادی گذشته را با امریکا ندارد و این کشور فشارهایی را بر پاکستان وارد کرده است که آن‌هم هیچ نتیجه عملی در پی نداشته است.
تا زمانی که امریکا با یک سیاست واحد و کارا در برابر حامیان تروریزم وارد عمل نشود، جنگ در افغانستان و منطقه هم‌چنان ادامه خواهد داشت و برای همین بسیاری حق دارند که بگویند سفر کاری نماینده ویژه امریکا برای امور صلح در افغانستان بیشتر از آن‌که برای ثبات سیاسی افغانستان کارایی داشته باشد یک مانور عوام‌فریبانه برای لاپوشانی طولانی‌ترین جنگ افغانستان است.
مهدی سرباز – خبرگزاری دید
