آقای رییس جمهور! خوابی یا بیدار؟

(نامه سرگشاده به رییس‌جمهور غنی)
آیا می‌دانی که اطرافت را فاجعه‌های بزرگ انسانی فرا گرفته است و تو هنوز در خواب خرگوشی فرو‌ رفته‌ای؟
آقای رییس‌جمهور!
همان‌گونه که نتوانستید جلو کشتار بی‌رحمانه مردم بی‌گناه را در کندز، دهمزنگ، دهبوری، چهارراه زنبق و مسجد الزهرا در کابل و مسجد جوادیه در هرات بگیرید؛ با «پلان جدید امنیتی کابل» هم نمی‌توانید جلو هیچ فاجعه‌ای را بگیرید… فاجعه‌ای که هم‌اکنون در «میرزاولنگ» سرپل و ده‌ها جای دیگر در حال اتفاق افتادن است! و آیا می‌دانید که چه اتفاقات دلخراشی در ولسوالی صیاد به وقوع پیوسته است؟ آیا می‌دانید که دره «میرزاولنگ، ولسوالی صیاد» صید به خون طپیده صیادان و شیادان دیوسرشت شده و در زیر تیغ جلادان خون‌آشام، مظلومانه دست و پا می‌زنند؟ آیا می‌دانید که دیشب و پریشب از دره «میرزاولنگ» به‌جای آب، نهری از خونِ زنان، مردان، کودکان و پیران جاری شد؟ آیا یک‌بار صدای دادخواهی آنانی را که به دست دژخیمان دیو صفت «ذبح شرعی» شده‌اند، شنیدی؟ گمان نکنم چیزی شنیده باشی… و اگر چیزی هم شنیده باشی، عادت نداری به آن اعتنا کنی… چرا که پیش از این هم چنین اتفاقات وحشتناکی پشت سرهم به وقوع پیوسته است و شما و همکاران سنگدل تان حتا خم به ابرو نیاوردید و جز «عرض تسلیت» به بازماندگان شهدا و تقبیح لفظی جنایت‌ها، کاری هم انجام نداده اید!
آقای رییس‌جمهور!
آیا خون شما و هم‌قطاران تان که در کابل زندگی می‌کنید رنگین‌تر از خون آنانی هست که در گوشه گوشه این مرز و بوم همه‌روزه جان‌ها‌ی شیرین خود را از دست می‌دهند؟
آیا به جز شما و اطرافیان تان، دیگران حق حیات در این سرزمین را ندارند؟
و آیا وظیفه شما حراست و حفاظت از جان و مال و ناموس تمام شهروندان نیست؟
این دادخواهی‌ها فقط یک «نجوای حزین ملتمسانه»، نیست؛ بلکه یک «فریاد بلند»ی است که از اعماق دل‌های خونین هزاران زن و مرد و کودک و پیر و جوان این مرز و بوم برخاسته و هم‌اکنون به دنبال «فریادرسی» می‌گردند که به این فریادهای حق‌طلبانه شان گوش دل فرا نهد…
آیا در حوالی شما گوشی هست که این فریادهای برخاسته از عمق جان این بی‌گناهان را پاسخ دهد…؟
گمان نمی‌کنم گوش شنوایی وجود داشته باشد؛ زیرا شما و همقطاران تان، آنقدر سرمست از باده غرور و تکبر هستید که هیچ صدایی به گوش تان نمی‌رسد و چنان از ترس «مرگ» قامت و سینه‌های دیوار «ارگ» را برای حفاظت از جان بی‌مقدارتان، بلند و ستبر کرده و خود در پناه آن خزیده‌اید که حتا قادر به شنیدن ناله‌های آنان هم نیستید… وضعیت فعلی شما و مردم گیرمانده در باتلاقِ «ترس»، «ترور» و «تزویر»، به گونه‌ای است که هر روز بدتر از روز پار می‌شود و فاصله میان شما و ملت اسیر و دربند هم، بیشتر و بیشتر. در نتیجه، اسباب سقوط حکومت تان فراهم شده و از صفحه هستی سیاسی و اجتماعی کشور ساقط خواهید شد.
آیا به ندای خلیفه چهارم مسلمین، حضرت علی (ع) گوش داده اید که فرمود:« سوء تدبیر و ضعف مدیریت» کشور را به تباهی می‌کشاند؟
و آیا نشنیده و نخوانده‌ای که گفت:« فرومایگان را مقدم و فرزانگان را مؤخر داشتن» زمینه سقوط قطعی هر نظامی را فراهم می‌کند؟
آیا سقوط شهرها و ولسوالی‌ها و مسدود شدن شاهراه‌های مواصلاتی، نتیجه همین «سوء تدبیر و ضعف مدیریت» شما و همکاران تان نیست؟ در کجای دنیا شبیه این نظام می‌توان یافت که با وجود داشتن بیش از ۲۰۰هزار نیروی نظامی و امنیتی، مخالفان شان با اندک‌ترین نیروهای انسانی و تسلیحاتی مدت‌ها و بارها، شاهراه‌های مهم آن را مسدود کرده و بدین‌طریق ایجاد ناامنی و مزاحمت نماید.
آیا با عزل افراد شایسته و نصب‌ افراد نالایق در ادارات دولتی، مصداق «مقدم قراردادن فرومایگان و مؤخرداشتن فرزانگان» نشده‌اید؟ تاکنون، ما شاهد برکناری انفرادی و دسته‌جمعی افرادی در برخی از نهادهای دولتی بودیم که در نظام گذشته مشغول ایفای وظیفه بوده و بسیاری از آنان کارمندان لایق و شایسته‌ای بودند؛ اما متاسفانه، نه براساس شایسته‌سالاری؛ بلکه براساس تعلقات حزبی،‌ قومی، زبانی و منطقه‌ای، از کار برکنار شده و به جای آنان افراد نالایق و بی‌سواد جایگزین شده‌اند و بدین ترتیب، محتوای شعارهای شایسته‌سالاری پیش از انتخابات تان را پوچ و میان‌تهی کردید.
مسلماً شما و بسیاری از همکاران‌تان در این مدت، مصداق عینی همه فرمایشات گهربار آن حضرت بوده و هستید.
آیا باز هم با توجه به گفته‌های بالا، مصرانه در صدد بیراهه رفتن و نابودی مردم هستید؟ خداوند شما را هدایت بحق و ملت ستمدیده ما را صبر جزیل عنایت فرماید!
داکتر فضایلی – خبرگزاری دید