آیا ترامپ شکست سوریه را در افغانستان تکرار می‌کند؟
اگر ما نمی‌توانیم این کار را با استراتژی سیاسی و موقعیت نظامی فعلی خود انجام دهیم، پس باید آن‌ها را اصلاح کنیم، نه اینکه اهداف را تغییر دهیم و به «شکست» برچسب «صلح» بزنیم.
رییس جمهور ایالات متحده پیروزی پیش از وقت را در سوریه اعلام کرد تا بتواند نیروهایش را کاهش دهد. به همین ترتیب، به داعش اجازه داد تا دوباره خود را احیا کند، در حالی که بشار اسد نفوذ و سلطه خود را در این کشور گسترش می‌داد. اکنون، به نظر می رسد ترامپ آماده است این کار را در افغانستان تکرار کند.
وقتی مقاله نویسان واشنگتن‌پُست و من در یک جناح قرار داریم، پس جناح دیگر نباید باشد:
مقاله نویسان واشنگتن‌پُست در مورد مشکلات مذاکرات صلح وارد جزئیات بیشتری شدند – آن‌ها حکومت افغانستان را شامل نکردند؛ هیج تعهدی از جانب طالبان برای آتش‌بس وجود ندارد و ایالات متحده اجازه حضور ضد تروریزم را نیز ندارد. تنها چیزی که ما از طالبان گرفتیم «تعهد برای قطع رابطه با القاعده» است. این امر کاملاً یک واقعیت خواهد بود، زیرا این دو نیرو پس از حادثه ۱۱ سپتمبر به شدت درهم تنیده است.
به عبارت دیگر، ترامپ به دنبال ختم جنگ است تا پیروزی.
در هر صورت، این نویسندگان با تمرکز بر خروج از عراق در سال ۲۰۱۱ به عنوان مثال، قدرت استدلال خود را محدود کرده‌اند. اشتباه نکنید، این یک مثال عالی است. من خودم پنج سال پیش تأکید داشتم که خروج یک اشتباه است و این که ما باید دوباره به آنجا (عراق) برویم. چنانچه، همین کار را کردیم. با این حال، مثال دیگری نیز وجود دارد. کاهش زودهنگام نیروها از سوریه که توجه من را هم جلب کرد. ما اکنون تأثیرات آن اشتباه را در سوریه می‌بینیم. همانطور که سی ان ان نیز در مطلبی گفته است:« کاهش نیروهای امریکایی، حمایت از نیروهای سوریه را در زمانی تقلیل داد که نیروهای آن کشور نیاز بیشتر به آموزش و تجهیز داشتند تا با داعش مقابله کنند.»
در مورد افغانستان، این امر حتی بدتر نیز خواهد بود.
علاوه بر این، تصرف دوباره افغانستان از سوی طالبان این پیام را به حمایت کنندگان و پناه دهندگان تروریزم در سراسر جهان خواهد فرستاد: شما می‌توانید امریکا را بزنید و شکست دهید و در مقابل حملات آن‌ها دوام آورید.
من نمی‌گویم که شکست طالبان آسان خواهد بود. من نمی‌گویم که این امر برای مصئون کردن امریکا و جهان دمکراتیک کافی خواهد بود. من می‌گویم این ضروری است. اگر ما نمی‌توانیم این کار را با استراتژی سیاسی و موقعیت نظامی فعلی خود انجام دهیم، پس باید آن‌ها را اصلاح کنیم، نه اینکه اهداف را تغییر دهیم و به «شکست» برچسب «صلح» بزنیم.
