آیا حکمتیار هذیان می‌گوید؟
گلبدین حکمتیار، چهره‌ی جنجالی و یکی از سران احزاب سیاسی این روزها به یکی از بحث‌برانگیزتن اشخاصی تبدیل شده که نگاه‌های متفاوتی به وی دوخته می‌شود. عده‌ای او را «مجرم جنگی» و یکی از عاملان کشتار مردم در جنگ‌های داخلی می‌دانند و خواستار محاکمه‌اش هستند و عده‌ی دیگر هم او را یک چهره‌ی مجاهد می‌داند که سال‌ها در برابر بیگانگان جنگیده است.
هفته‌ی پیش، عطامحمد نور، اما موضع‌گیری جالب و بی‌پیشینه‌ای در برابر حکمتیار داشت. آقای نور، حکمتیار را «مزدور» خواند و وی را به دامن‌زدن تفرقه و نفاق در کشور متهم کرد. عطامحمد نور، موضع‌گیری‌های رهبر حزب اسلامی را از زمان پیوستن وی به پروسه‌ی صلح تاکنون، به باد انتقاد گرفت و افزود که آمدن وی نه تنها که باعث بهبود وضعیت و تامین صلح نشده، بلکه بر آشفته‌گی اوضاع افزوده است.
آقای نور، همچنان حکمتیار را به ضدیت با اهل شیعه و کشور ایران متهم کرد و گفت که زمانی آقای حکمتیار تحت حمایت ایران بود و در آن کشور سال‌ها به سر برد، اما حالا که منافعش به جای دیگر گره خورده، برضد این کشور موضع‌گیری دارد.
پس از این، حکمتیار در مصاحبه با بی‌بی‌سی حرف‌های تازه‌ای مطرح است که به مواردی از آن اشاره می‌کنیم:
۱ـ حکمتیار در رابطه به این‌که سال‌ها در ایران به سر برده و در آنجا فعالیت داشته است، گفت که وی در آنجا « زندانی سیاسی» بوده و نه مهاجر. افزون بر این، گلبدین حکمتیار، ایران را به مداخله در امور افغانستان متهم کرد و گفته که از مداخلات آن کشور « بوی خون» می‌آید.
حکمتیار در حالی این گفته‌هایش را مطرح می‌کند که در زمان اقامتش در ایران بهترین ویلا در بهترین نقطه تهران در اختیار داشت و دفاتر وی با رونق تمام به کار و فعالیتش می‌پرداخت. با این حال، اصطلاح «زندانی سیاسی» از ابتکارات جدید وی به حساب می‌آید که آقای حکمتیار فقط به منظور توجیه کارکردهای متناقض گذشته‌اش از آن بهره می‌گیرد و توجه کشورهای مخالف ایران را به خود جلب می‌کند، وگرنه یک کودک صنف اول مکتب هم می‌فهمد که وی در زمینه به دروغ روی آورده است.
۲ـ در بخش دیگر مصاحبه حکمتیار، مسئله، «شمال کشور» به بحث گرفته شده است. او ادعا دارد که در شمال کشور « تصفیه قومی» جریان دارد و هزاران نفر از ملیت «پشتون» قربانی و آواره شده‌اند.
این ادعای آقای حکمتیار نیز قابل بحث است، چه این‌که او در حالی این موضع را می‌گیرد که طی چندین سال، جنگ و کشتار از جنوب به شمال و شمال‌شرق کشور منتقل شده و تلاش‌هایی جریان دارد تا شمال را چونان جنوب کشور در ناامنی، جنگ و جهل فرو ببرند. حال، اگر آقای حکمتیار، مقاومت مردمی و حکومتی در برابر هراس‌افکنان را «تصفیه قومی» می‌نامد و توصیه دارد که مردم شمال هم دست‌بسته، تسلیم دشمن شود، حرف دیگری که حکمتیار هم زیر پرده آن را می‌خواهد. اگر قصه این‌طور باشد که باید واقعا به شعور و درک سیاسی وی شک کرد. با این حال، این احتمال تقویت می‌شود که وی به علت کهولت سن و سال‌ها زندگی مخفی‌اش، اکنون به هذیان سیاسی روی آورده و با استفاده از ادبیات نفرت و خون، در تلاش ترمیم چهره‌ی شکست‌خورده‌اش هست.
ضیا موسوی- خبرگزاری دید
