خبرگزاری دید: “پروژه های اقتصادی و مسائل امنیتی” سبب شده برخی کشورهای آسیای مرکزی نیز به دنبال گسترش روابط خود با طا-لبان باشند. قزاقستان به تازگی یک توافق نامه اقتصادی دویست میلیون دالری با طا-لبان امضا کرده است، نام رهبران ارشد طا-لبان را از لیست تحریم سفر خارج نموده است و از طریق گسترش روابط با این گروه به دنبال رفع نگرانی های امنیتی از جمله نفوذ تروریزم به خاک خود می باشد.
با گذشت نزدیک به سه سال از تسلط دوباره طا-لبان بر افغانستان هنوز هیچ کشوری به صورت رسمی این گروه را به رسمیت نشاخته است. عدم توجه به حقوق زنان، کابینه یک جانبه و تک قومی، ناکامی یا عدم تمایل به تشکیل دولت همه شمول و نادیده گرفتن حقوق بشر از جمله دلایل مهمی ست که سبب شده جامعه بین المللی طا-لبان را به رسمیت نشاسند.
به عبارت ساده طا-لبان و امارت اسلامی شان هنوز نتوانسته اعتماد جامعه بین المللی را به دست بیاورند. در این میان اما برخی قدرت های بزرگ اوراسیا، چندین کشور آسیای میانه و برخی کشورهای عربی با طا-لبان رابطه برقرار کرده اند.
روابط این کشورها بیشتر بر اساس منافع ملی شان بوده است تا منافع کلان بین المللی. اما همین روابط نیز به خوبی نشان می دهد که وزنه توجه برخی کشورها به طا-لبان برای امارت اسلامی سنگین تر از گروه های ضد طا-لبان از جمله جبهه مقاومت ملی و شورای مقاومت ملی برای نجات و دیگر گروه های مخالف با طا-لبان بوده است. ایالات متحده نیز به صورت غیرمستقیم با طا-لبان تعامل داشته و براساس اعلام بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان(سیگار) امریکا از بدو روی کار آمدن دوباره طا-لبان در افغانستان مبالغ مالی هنگفتی به امارت اسلامی کمک کرده است.
همچنین روسیه اعلام کرده تصمیم دارد نام طا-لبان را از لیست گروه های تروریستی در این کشور حذف کند و قزاقستان نیز در اقدامی مشابه نام طا-لبان را از لیست گروه های تروریستی خارج می سازد.
برخی کارشناسان معتقدند روسیه به خاطر مسائل ژئوپلیتیک تمایل زیادی به گسترش روابطش با طا-لبان دارد. از نظر روسیه طا-لبان توانسته رقیب بزرگ مسکو یعنی ایالات متحده را اگر نگوییم شکست داده که وادار به خروج از افغانستان نموده است. از سویی هم روسیه طا-لبان را گزینه مناسب برای مبارزه با دا/عش می داند.
چین نیز به دلایل ژئوپلتیک تمام تلاشش را به خرج داده تا با طا-لبان رابطه برقرار نموده و آن را گسترش دهد. پکن بر اساس پروژه های کلانی که برای آینده در نظر گرفته نیاز مبرم و فوری به منابع طبیعی و معادن سرشار افغانستان دارد. معادن غنی افغانستان می تواند بسیار ارزان تر از هر کشور دیگری در دنیا در اختیار چین قرار گیرد و این کشور را در نیل به جاه طلبی های اقتصادی اش کمک نماید.
“پروژه های اقتصادی و مسائل امنیتی” سبب شده برخی کشورهای آسیای مرکزی نیز به دنبال گسترش روابط خود با طا-لبان باشند. قزاقستان به تازگی یک توافق نامه اقتصادی دویست میلیون دالری با طا-لبان امضا کرده است، نام رهبران ارشد طا-لبان را از لیست تحریم سفر خارج نموده است و از طریق گسترش روابط با این گروه به دنبال رفع نگرانی های امنیتی از جمله نفوذ تروریزم به خاک خود می باشد.
ترکمنستان و ازبکستان نیز به این نتیجه رسیده اند که تعامل و گسترش روابط با طا-لبان می تواند به امنیت مرزی آنها کمک کرده مبارزه با تروریزم را بهتر به جلو براند.
اگر به لیست کشورهایی که روابط خود با طا-لبان را گسترش داده اند برخی کشورهای عربی و ایران را نیز اضافه کنیم وزنه برای طا-لبان به مراتب سنگین تر از جبهات مخالف طا-لبان می شود. ایران به خاطر مسائل ژئوپلتیک از جمله آب و نیز خروج آمریکا از منطقه با طا-لبان روابط دارد.
در میان همسایگان افغانستان، پاکستان تنها کشوری ست که روابطش با طا-لبان به نیکی روزهای اول تسلط دوباره طا-لبان بر افغانستان نیست. اسلام آباد که زمانی این گروه را تجهیز و تمویل می نمود اینک با طا-لبان به اختلافات و تنش های مرزی خورده است.
به هر صورت تمایل قدرت های بزرگ اوراسیا از جمله روسیه و چین و در کنار آنها چندین کشور آسیای مرکزی، کشورهای عربی و ایران به گسترش روابط با طا-لبان نشان می دهد گروه های مخالف طا-لبان برخلاف اظهار نظر رهبرانشان راه به جایی نخواهند برد.
از طرفی نشست سوم دوحه برای افغانستان نیز به زودی دایر می شود اما ان چه قابل توجه است سفر برخی سران طا-لبان من جمله سفر سراج الدین حقانی وزیر داحله طا-لبان و رهبر گروه حقانی به امارات متحده عربی است.
شواهد و قراین نشان می دهد که تلاش های همه جانبه صورت می گیرد تا طا-لبان برای تعامل با جامعه جهانی اماده شود در این میان انچه مایه نگرانی ست سیاست های داخلی گروه حاکم در قبال شهروندان کشور است که تا کنون محدودیت های فراوانی را در ساختار نظام سیاسی تک قومی طا-لبان تحمل می‌کند.
