اطمینانی وجود ندارد که آیا شروع خروج برای طالبان کافی خواهد بود تا در کنفرانس استانبول شرکت و توافق‌نامه صلح را با دولت افغانستان امضا کنند. نشست استانبول قرار است بعد از ماه رمضان برگزار شود. اظهارات اخیر طالبان برای این منظور امیدوار کننده نیست
ترجمه و تلخیص: سیدطاهر مجاب – خبرگزاری دید
ترکیه و افغانستان در سال جاری صدمین سالگرد برقراری روابط دیپلماتیک را جشن گرفتند. یکی از نخستین تصمیم‌های پارلمان ترکیه در سال ۱۹۲۱ باز کردن نمایندگی‌اش در کابل است. افغانستان نیز دومین کشوری بود که پارلمان ترکیه را به رسمیت شناخت و بدین ترتیب از تأسیس جمهوری ترکیه در سال ۱۹۲۳ حمایت کرد.
ترکیه به رغم دشواری‌ها به خصوص در ۴۰ سال گذشته، روابط ویژه‌ای با افغانستان داشته است. حفظ وحدت و یکپارچگی با افغانستان، تأمین امنیت و ثبات در این کشور و برقراری صلح و رفاه با از بین‌بردن افراط گرایی و تروریزم، ارکان اصلی سیاست ترکیه را نسبت به افغانستان نشان می‌دهد.
این روزها، افغانستان در یک وضعیت حساس تاریخی قرار دارد. ایالات متحده رسماً خروج نیروهایش را از افغانستان به تاریخ اول می آغاز کرد که تا ۱۱ سپتمبر، برابر با ۲۰ اُمین سالگرد حملات القاعده علیه امریکا، تکمیل خواهد شد. با تکمیل‌شدن ماموریت حمایت قاطع، سایر کشورهای عضو ناتو از افغانستان بیرون می‌شوند که پایان ماموریت طولانی ناتو در این کشور خواهد بود.
با این حال، هنوز اطمینانی وجود ندارد که آیا شروع خروج برای طالبان کافی خواهد بود تا در کنفرانس استانبول شرکت و توافق‌نامه صلح را با دولت افغانستان امضا کنند. نشست استانبول قرار است بعد از ماه رمضان برگزار شود. اظهارات اخیر طالبان برای این منظور امیدوار کننده نیست. بدتر این که حتی طالبان نیروهای امریکایی و ناتو را در افغانستان تهدید به حمله کردند، زیرا آن‌ها توافق‌نامه ۲۰۲۰ را برای خروج کامل از افغانستان تا اول ماه می نقض کرده است.
در این مرحله، دو فرایند برای سرنوشت افغانستان مهم و تعیین‌کننده است. نخست این که آیا طالبان شرکت در کنفرانس استانبول و انتقال سیاسی با دولت افغانستان را می‌پذیرند یا خیر. تا کنون، هیچ نشانه مثبتی در این رابطه دیده نشده است.
دوم این که ناتو با پایان یافتن ماموریت ۲۰ ساله‌اش چه کاری می‌تواند برای افغانستان انجام دهد. ناتو در نشستی که به تاریخ ۱۴ اپریل در بروکسل برگزار شد، تصمیم گرفت نیروهای خود را از افغانستان بیرون کند. در همان روز، ینس ستولتنبرگ سرمنشی ناتو در کنفرانس خبری اعلان کرده که فصل جدید روابط با کابل آغاز شده است و بر ادامه پشتیبانی و همکاری با افغانستان تأکید کرد.
یک چیز بسیار محتمل به نظر می‌رسد: ناتو ماموریت جدیدی در افغانستان نخواهد داشت. برخی کشورها، مانند ترکیه که معتقد است افغانستان نباید در این مرحله حساس تنها گذاشته شود، به چگونگی کمک به این کشور در آینده فکر می‌کنند.
با توجه به گستردگی مشکلات افغانستان و واقعیت وخیم‌ترشدن ثبات سیاسی و شرایط اقتصادی-اجتماعی که می‌تواند باعث احیای گروه‌های افراطی مسلح شود، جامعه جهانی باید راهی برای ادامه حضور خود در این کشور پیدا کند.
افغانستان و مردم این کشور که نگران آینده خود هستند، نباید تنها گذاشته شوند.
