ابعاد تازه شکست امریکا؛ ۸ سال پیش من هشدار دادم حکومت در مورد افغانستان دروغ می‌گوید
رهبران ارشد نظامی امریكا هنگام برقراری ارتباط با كانگرس و مردم امریكا در رابطه با شرایط موجود در افغانستان، چنان حقیقت را تحریف كرده‌اند كه حقیقت غیرقابل تشخیص است.
واشنگتن‌پُست صبح روز دوشنبه گزارش عمیق و جنجال برانگیزی را منتشر کرد که نشان می‌دهد چطور رهبران نظامی و غیرنظامی به طور منظم از سال ۲۰۰۳ بدین‌سو، مردم را در مورد جنگ افغانستان فریب دادند.
این گزارش ممکن برای من بیشتر از دیگران دردناک باشد، زیرا من برای اولین بار ۸ سال پیش دورویی رهبران مان را نشان دادم. با این حال، دولت و رهبران نظامی تمایلی به اقدامات اصلاحی نداشتند. از آن زمان به بعد، این جنگ بدون وقفه ادامه یافت و هزاران نظامی امریکایی کشته و یا زخمی شدند که بی هدف به دنبال دستیابی به چیز دست‌نیافتنی بودند.
امید من این است که اکنون، با این گزارش جامع که چگونه رهبران ارشد در سه دولت پیاپی شواهد را نادیده گرفته‌اند، دولت ترامپ جنگ را خاتمه داده و سربازان ما را به خانه آورد. همان‌طور که واشنگتن‌پست فاش کرد و من شخصاً مشاهده کرده‌ام، این امر باید مدت‌ها پیش اتفاق می‌افتاد.
شش ماه پس از این جنگ، دونالد رامسفلد وزیر دفاع سابق در اپریل ۲۰۰۲ در یادداشت خصوصی به Doug Feith اعتراف کرد که «ما هرگز نمی‌توانیم نظامیان امریکایی را از افغانستان خارج کنیم مگر این که مراقب باشیم چیزی اتفاق افتد که ثبات لازم را برای خروج ما فراهم کند.» طولی نکشید که فهمیدیم چنین بنیاد با ثباتی وجود ندارد و در حقیقت، تقریباً ناممکن است دوست و دشمن را تشخیص دهیم.
تحلیل واشنگتن‌پُست، بر اساس نزدیک به دو هزار صفحه یادداشت و مصاحبه‌های کتبی از حکومت ایالات متحده، نشان داد كه رهبران نظامی «سعی کردند بیان کنند که با چه كسی می‌جنگند … آیا القاعده دشمن بود یا طالبان؟ آیا پاکستان دوست بود یا دشمن؟ در مورد داعش (بعد از ۲۰۱۴) و صف سردرگم جهادگران خارجی چطور، چه رسد به جنگ‌سالاران در لیست سیا؟ حتی رامسفلد در اواخر سال ۲۰۰۳ (تقریباً دو سال پس از جنگ) شکایت کرد که:« من هیچ بینشی در مورد اینکه اشخاص بد کی‌ها هستند، ندارم.»
رایان کروکر که در سال ۲۰۰۲ کاردار و از سال ۲۰۱۱-۲۰۱۲ سفیر امریکا در افغانستان بود، به درستی تشخیص داده بود که فساد در حکومت افغانستان این قدر است که غلبه بر آن تقریباً ناممکن است. کروکر در یک مصاحبه خصوصی در سال ۲۰۱۶ با مقامات حکومتی اعتراف کرد که اگر فساد به سطحی که وی دیده برسد، «از بین بردن آن چیزی بین غیرقابل باور و ناممکن است.»
این امر ممکن هیچ کس را در دولت اوباما متعجب نکند. سپس، در انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در سال ۲۰۰۹ و ۲۰۱۴ آن قدر فساد شد که در قضیه دوم، جان کری وزیر خارجه وقت امریکا مجبور شد در مورد تنظیمات خارج از قانون اساسی برای ایجاد یک موضع جدید «ریاست اجرایی» مذاکره کند تا بین اشرف غنی و عبدالله عبدالله که هر دو مدعی پیروزی بودند، صلح کند.
جالب نیست و جای تعجب هم نیست که امروز، ماه‌ها پس از آخرین انتخابات ریاست جمهوری، فساد چنان این روند را تخریب کرده است که همان دو نامزد دوباره هر دو مدعی پیروزی هستند و هنوز هیچ برنده‌ای اعلام نشده است. (باید گفت که نتایج ابتدایی انتخابات ریاست جمهوری ششم میزان به تاریخ ۱ جدی سال ۱۳۹۸ اعلام شد که محمد اشرف غنی رییس جمهور فعلی کشور با گرفتن ۵۰.۶۴ درصد آرا پیشتاز است). با این حال، با همه این افشاگری‌ها، هیچ‌کس نباید نسبت به این یافته‌ها متعجب شود، زیرا من تقریباً هشت سال پیش به طور علنی اتهامات مشابهی را مطرح کردم.
نیویارک تایمز، CNN و PBS Newshour همگی گزارش غیرمحرمانه‌ای را که من در فبروری ۲۰۱۲ پس از بازگشت از دومین سفر جنگیم به افغانستان به عنوان دگروال فعال ارتش ایالات متحده امریكا منتشر كردم، پوشش قابل توجهی داشتند.
در گزارش هشتاد و شش صفحه‌ای، من به صراحت اظهار داشتم:« رهبران ارشد نظامی امریكا هنگام برقراری ارتباط با كانگرس و مردم امریكا در رابطه با شرایط موجود در افغانستان، چنان حقیقت را تحریف كرده‌اند كه حقیقت غیرقابل تشخیص است.» من نتیجه گرفتم که بدون تغییر در استراتژی و رجوع به اظهارات صادقانه توسط رهبران مان، احتمال این که نیروهای مسلح ایالات متحده متحمل شکست نهایی در افغانستان شوند، بسیار زیاد است.
همان‌طور که گزارش واشنگتن‌پُست تأیید می‌کند، رهبران ارشد حکومتی از ابتدا و در همه مقاطع جنگ ۱۸ ساله می‌دانستند که این جنگ غیرقابل برد بود. آن‌ها می‌دانستند که این جنگ محکوم به شکست است، اما هیچ‌کس برای پایان دادن به آن و آوردن نیروها به خانه اقدام نکرد. در عوض، اجازه دادند که از یک دولت به دولت دیگر منتقل شود، در حالی که هزاران نفر از نظامیان امریکایی بدون داشتن فایده‌ای برای کشورمان کشته و زخمی شدند.
هیچ خشم عمومی در سال ۲۰۱۲ وقتی برای اولین بار افشا‌گری کردم، وجود نداشت. به خاطر منافع کشور مان، دعا می‌کنم این افشاگری‌ها جرقه لازم برای وادار کردن دولت به انجام کارهای صحیح باشد: جنگ را خاتمه دهید و به قربانی و فداکاری بی‌معنای پسران و دختران مان نقطه پایان بگذارید.
