از جدال قدرت میان طالبان تا نابسامانی و نارضایتی عمومی مردم

نویسنده: حفیظ‌الله رجبی

خبرگزاری دید: جنگ قدرت در بین رهبران طالبان سبب فراموشی چالش‌های اصلی افغانستان و مردم‌اش می‌شود و این به هیچ وجه پیامدهای خوبی برای طالبان به همراه نخواهد داشت.جدای از اما و اگرهای مربوط به تقسیم قدرت که به عنوان یک مشکل اصلی، در تمام حلقات سیاسی ممکن است رخ دهد، طالبان نباید فراموش کنند که آنان هنوز با مشکل مشروعیت داخلی و بین المللی مواجه هستند و بروز اختلافات داخلی و انشعاب در شرایط کنونی آنها را از این هدف دور می سازد.

سراج الدین حقانی، وزیر امور داخله طالبان، در دیدار اخیرش با ملا هبت‌الله آخوندزاده که پنج شنبه گذشته در قندهار انجام شد نسبت به اختلافات داخلی این گروه بر سر تقسیم قدرت ابراز ناامیدی نمود.
به گزارش رسانه‌ها، حقانی در این دیدار تاکید کرد اختلافات بر سر تقسیم قدرت نباید سبب ایجاد بحران در بین طالبان شود. وی افزود؛ انشعاب ناشی از جنجال‌ها بر سر تقسیم قدرت در بین طالبان، نگران کننده است.
حقانی پیش از این نیز از انحصارگرایی در قدرت در افغانستان انتقاد نموده بود.
اظهارات اخیر سراج الدین حقانی در حالی مطرح می‌شود که شورای امنیت سازمان ملل نیز سال گذشته طی گزارشی از تلاش حقانی برای کاهش دامنه اختیارات و صلاحیت‌های ملا هبت‌الله، رهبر طالبان، از طریق جلب حمایت‌های لازم برای ملامحمد یعقوب، فرزند ملامحمد عمر و وزیر دفاع طالبان، خبر داده بود.

از سویی هم ملا هبت الله آخوندزاده در ماههای اخیر، به دفعات بر اطاعت بدون چون و چرا از فرامین خویش و حفظ وحدت و یکپارچگی در میان طالبان تاکید کرده است. آخوندزاده در چهار ماه اخیر دست کم بیش از چهار مرتبه به اهمیت و لزوم تبعیت از فرامین و دستورات خویش از سوی مقامات طالبان در رده‌های مختلف اشاره کرده است.
 وزارت دفاع طالبان نیز ویدئویی دیدار مقامات طالبان با آخوندزاده و سخنان ایراد شده را منتشر نمود.
حقانی در این دیدار افزود: “تقسیم وظایف نباید سبب بحران و انشعاب در بین طالبان شود، طالبان همانند گذشته تحت امر یک امیر متحد هستند و انشعاب در صفوف طالبان برای وی عمگین کننده است.”
این در حالی‌ست که سراج الدین حقانی سال گذشته در یک گردهمایی در ولایت خوست به صورت مستقیم ملاهبت الله را به انحصارگرایی در قدرت متهم نموده بود. وی در این اجتماع گفت: “انحصار قدرت و تحمیل نظرات یک شخص به دیگران قابل پذیرش نیست و به منافع ملی ضربه می زند.”
از سویی هم ملامحمد یعقوب، وزیر دفاع طالبان نیز در اظهاراتش از انحصارگرایی در قدرت انتفاد نموده است. 
به هر صورت جدای از اما و اگرهای مربوط به تقسیم قدرت که به عنوان یک مشکل اصلی، در تمام حلقات سیاسی ممکن است رخ دهد، طالبان نباید فراموش کنند که آنان هنوز با مشکل مشروعیت داخلی و بین المللی مواجه هستند و بروز اختلافات داخلی و انشعاب در شرایط کنونی آنها را از این هدف دور می سازد.
طالبان که داعیه حکومت بدون چون و چرا بر افغانستان را در سر می پرورانند باید بدانند که افغانستان و مردم مظلومش در شرایط کنونی با مشکلات کلان اقتصادی روبرو هستند و گروه حاکم قبل از هرچیز می بایست به بهبود معیشت مردم به عنوان یکی از وظایف اصلی خود آگاه باشد.
جنگ قدرت در بین رهبران طالبان سبب فراموشی چالش‌های اصلی افغانستان و مردم‌اش می‌شود و این به هیچ وجه پیامدهای خوبی برای طالبان به همراه نخواهد داشت.
از زاویه دید مردم، طالبان چه از حلقه قندهار و چه از گروه حقانی در کابل هنوز در ارتباط با “حقوق زنان به شمول  تحصیل و کار زنان و بازگشایی مکاتب به روی دختران بالاتر از صنف هفتم، مشارکت تمام اقوام در قدرت از طریق تشکیل یک دولت همه شمول و تامین امنیت سراسری” و از همه مهم تر جلب اعتماد مردم عملکرد قابل توجهی نداشته اند.