نویسنده: حفیظ الله رجبی
خبرگزاری دید: طا-لبان در محاسباتشان در مورد عدم اجازه تحصیل به دختران و زنان افغانستان در ازای کسب مشروعیت و رسمیت بین المللی دچار اشتباه استراتژیک شده اند. اینکه طا-لبان در ازای بازگشایی مکاتب و دانشگاه ها به روی زنان افغانستان بخواهند دنیا را وادار کنند از امارت اسلامی شان حمایت مالی کنند و بقای این ساختار سیاسی یک جانبه را تضمین کنند یک اشتباه بزرگ است.
با آغاز فصل بهار و شروع سال تحصیلی در افغانستان محصلین ذکور به مکاتب رفتند اما دختران بالای صنف ششم همانند دو سال قبل همچنان از رفتن به مکاتب و کسب تحصیل باز مانده اند و با نگاهی حسرت آمیز به آینده تاریک خود می نگرند.
درست دو سال پیش و در یک روز بهاری مثل امروز و همزمان با اعلام امارت اسلامی از سوی طا-لبان تمام رویاها و آرزوهای دختران سرزمینی به نام افغانستان نیز نقش بر آب شد. طا-لبان در ادامه و پس از هفت ماه با این ادعا که حکومت همه شمول تشکیل داده اند در بیست و یکم ماه مارچ سال دو هزار و بیست و دو میلادی وعده سپردند مکاتب را به روی دختران باز می کنند.
دختران محصل افغان به سختی می توانستند این وعده طا-لبان را باور کنند اما چاره ای جز مثبت نگری به آینده نداشتند. دو روز بعد اما مقامات طا-لبان تصمیم اعلام شده را نقض کردند. در ادامه وزارت معارف تحت کنترل طا-لبان برای دلجویی واهی از دختران افغانستان یک بار دیگر اعلام کرد که مسدود بودن مکاتب برای دختران بالای دوزاده سال موقتی ست و به محض تطبیق سیاست آموزشی منطبق با شریعت اسلامی و فرهنگ افغانی از سوی طا-لبان، مکاتب نیز برای دختران بازگشایی می شود. این وعده طا-لبان نه تنها عملی نشد که شش ماه بعد محدودیت ها برای دختران و زنان افغان از سوی طا-لبان که اینک گروه حاکم بودند افزایش یافت و طی اعلامی تازه از سوی رهبری طا-لبان نه تنها مکاتب به روی دختران باز نشد که ورود به دانشگاه ها و کسب تحصیلات عالی نیز برای زنان و دختران ممنوع گشت.
طا-لبان گوشهایشان را به انتقادات داخلی و بین المللی و اینکه محروم ساختن زنان و دختران از تحصیل خلاف تمام اصول اسلامی و بین المللی ست و به نفع هیچ کس نمی باشد، بسته بودند.
این بازی دوگانه طا-لبان با میلیون ها زن و دختر افغان همچنان ادامه یافت و اینک در یک سال تحصیلی دیگر مکاتب و دانشگاه ها همچنان به روی آنان بسته است.
اینک دیگر دختران افغانستان و فامیل هایشان همه و همه از وعده طا-لبان ناامید شده اند و باور کرده اند طا-لبانی که خود را مجری فرامین الهی بر روی زمین می دانند و با هر نفسی که می کشند صدها مرتبه شکر خدا را به جای می آورند نیز می توانند به میلیون ها انسان دروغ بگویند.
طا-لبان انگار فراموش کرده اند که حق تحصیل را خداوند به زنان و دختران داده اند و هیچ کسی نمی تواند این حق خداوندی را از آنان بگیرد.
این در حالی ست که لجاجت طا-لبان در عدم بازگشایی مکاتب به روی دختران و دانشگاه ها به روی طبقه اناث در نوع خود سرپیچی از اصول الهی و اسلامی و نادیده گرفتن منافع ملی تمام شهروندان افغانستان است. افغانستان پس از چهاردهه جنگ و خونریزی می رفت که از مشکلات اقتصادی قد راست کند و با تحصیل و دسترسی به تکنولوژی مسیر رفاه و آسایش خود را هموار کند اما تسلط دوباره طا-لبان تمام این برنامه ها را نقش بر آب کرد.
طا-لبانی که سخت در تلاش اند تفکیک جنسیتی را در جامعه افغانستانی پیاده کنند و مکاتب جداگانه ای برای دختران تاسیس نمایند آیا هرگز به این فکر کرده اند که توان مالی ساخت این تعداد مکتب و جذب نیروی انسانی لازم برای آنها را ندارند. در صورت ادامه این سیاست خصمانه طا-لبان علیه زنان وضعیت زنان به ویژه در بخش صحت وخیم تر از حال حاضر می شود. با این سیاست زن ستیزانه طا-لبان هیچ داکتر و نرس زن تربیت نخواهد شد، و طا-لبانی که به زنان بدون همراهی یک محرم اجازه سفر نمی دهند چگونه می خواهند شرایط درمان را برای زنان و دختران بیمار فراهم کنند، آیا طا-لبان که تمام جنایات و اقدامات زن ستیزانه خود را به بهانه پیاده نمودن شریعت اسلامی توجیه می کنند در روز قیامت در برابر خداوند پاسخگو نخواهند بود.
براساس اعلام سازمان جهانی صحت در سال دو هزار و بیست میلادی در هر روز بیست و چهار زن در افغانستان هنگام زایمان جان خود را از دست می داد و این یکی از بالاترین آمار منفی در مرگ و میر مادران در جهان به شمار می رفت.
از بعد دینی نیز طالبان دچار تخلف شده اند، طالبانی که در بیرق خود “لااله الا الله محمد رسول الله” نوشته اند و مدعی اند راه و روش و سنت پیامبر اسلام(ص) را دنبال می کنند آیا نمی دانند حضرت محمد(ص) به امین بودن شهرت داشت. آیا طالبانی که به میلیون ها افغان وعده بازگشایی مکاتب برای دختران را داده اند به خاصر منافع سیاسی حاضرند یک امر و فریضه دینی را کنار بگذارند و وعده خود به میلیون ها افغان را نادیده بگیرند.
طا-لبان باید بدانند که اعتماد مردم افغانستان به آنها برای آزادی تحصیل برای دختران یک ارزش است و اگر امروز این ارزش را نادیده بگیرند فردا دیگر خیلی دیر خواهد بود، زمانیکه مردم به جوش و خروش بیایند دیگر هیچ چیز نمی تواند جلو آنها را بگیرد.
طا-لبان برای کسب مشروعیت بین المللی زنان و دختران افغانستان را به گروگان گرفته اند و با گذشت نزدیک به سه سال و برخلاف اصول اسلامی و قوانین پذیرفته شده بین المللی در مورد حقوق زنان هنوز تحصیل را برای زنان و دختران افغان ممنوع می دانند.
طا-لبان در محاسباتشان در مورد عدم اجازه تحصیل به دختران و زنان افغانستان در ازای کسب مشروعیت و رسمیت بین المللی دچار اشتباه استراتژیک شده اند. اینکه طا-لبان در ازای بازگشایی مکاتب و دانشگاه ها به روی زنان افغانستان بخواهند دنیا را وادار کنند از امارت اسلامی شان حمایت مالی کنند و بقای این ساختار سیاسی یک جانبه را تضمین کنند یک اشتباه بزرگ است.
مادامیکه طا-لبان دست از لجاجت با زنان برندارند و اجازه تحصیل به زنان و دختران افغانستان را ندهد، همچنان در انزوا باقی خواهند ماند. دنیا و جامعه جهانی حاضر نیست به این سادگی به طا-لبان باج بدهند، دنیا نظاره گر عملکرد طا-لبان است و در صورت تایید بین المللی حاضرند طا-لبان را به رسمیت بشناسند. از سویی هم کشورهای اسلامی نسبت به طا-لبان بی باور می شوند و تمام اینها به این معنی ست که جلو اندک پروژه هایی که اکنون در افغانستان در حال تطبیق است نیز گرفته می شود.
