اعتمادسازی نشود، انتخابات فاجعه بار میشود
بدون احیای اعتماد، نتایج انتخابات برای نامزدان و هواداران آنان پذیرفتنی نخواهد بود. وقتی اعتماد در میان نباشد، حتا اگر نهادهای انتخاباتی با پروسه انتخابات برخورد مسئولانه هم بکنند، نتایج اعلام شده موجب اعتراض خواهد شد.
با گذشت هر روز به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری نزدیکتر میشویم. اگر قرار باشد انتخابات ریاست جمهوری در همان ششم ماه میزان سال جاری برگزار شود، درست چهار ماه با آن فاصله داریم. اما، آنچه میتواند برای انتخابات ریاست جمهوری و کمیسیونهای انتخاباتی به ویژه کمیسیون انتخابات اولویت باشد، «اعتماد» سازی است.
بدون اعتماد سازی برگزاری انتخابات ریاست جمهوری جمع دو انتخابات دیگر خطرناک است و عاقبت خوبی نخواهد داشت. اکنون با تجربه انتخابات پارلمانی در ۲۸ و ۲۹ میزان اعتماد به کمیسیونهای انتخاباتی صفر شده است.
کمیسیونهای انتخاباتی نتواستند یا نخواستند عدالت انتخاباتی را در انتخابات پارلمانی تامین کنند. متاسفانه دیده میشود که انتخابات ریاست جمهوری با همین اوضاع و احوال برگزار میشود.
پیش از برگزاری انتخابات پارلمانی، آگاهان انتخاباتی میگفتند که انتخابات مجلس نمایندگان میتواند فرصتی باشد برای انتخابات ریاست جمهوری. اما، روشن شد که انتخابات مجلس نمایندگان نه تنها که فرصت بود بلکه مایه شرم ساری نیز گردید.
اکنون بایستی اولویت یا خط « سرخ» کمیسیون انتخات اعتماد سازی باشد. اعتمادی که در نتیجه عملکرد کمیسیون انتخابات از دست رفته است. کمیسیون انتخابات باید به این پرسش پاسخ دهد که بدون اعتماد سازی چطور میتواند نتایج انتخابات به یک بحران مبدل نشود؟
رهبری کمیسیون انتخابات در استخدام کارمندان خویش نیز دقت لازم را داشته باشد. به تازگی محمد حنیف اتمر نامزد دسته انتخاباتی« صلح و اعتدال» تاکید کرده است که روند استخدام در کمیسیون انتخابات پرسش برانگیز و مشکوک است.
شماری زیاد از نامزدان انتخابات پارلمانی در کابل خیمه برپا کردهاند و روی نتایج اعلام شده معترض هستند.
جنرال احمدزی مشاور پیشین محمد اشرف غنی گفته که برخی از نامزدان زن در کابل با ۵۰۰ یا ۶۰۰ رای راهی مجلس نمایندگان شدند.
اعتراضات گسترده نشان میدهد که هیچگونه اعتمادی به کمیسیونهای انتخاباتی وجود ندارد.
اما چرا باید اعتمادسازی شود؟
پاسخ بسیار ساده است. بدون احیای اعتماد، نتایج انتخابات برای نامزدان و هواداران آنان پذیرفتنی نخواهد بود. وقتی اعتماد در میان نباشد، حتا اگر نهادهای انتخاباتی با پروسه انتخابات برخورد مسئولانه هم بکنند، نتایج اعلام شده موجب اعتراض خواهد شد.
برای همین، اصرار وجود دارد که باید اعتماد سازی شود. جامعه جهانی و به ویژه معاون وزیر خارجه امریکا در دیدار با اعضای کمیسیون انتخابات به طور واضح و بدون تعارف گفت که انتخابات باید به گونه شفاف برگزار شود. به باور نویسنده، این زمانی ممکن خواهد بود که از جانب کمیسیون انتخابات اعتماد سازی شود. در غیر آن همان آش و همان کاسه خواهد بود.
رهبری حکومت وحدت ملی به ویژه رییس جمهور غنی نظر به قراین و اتفاقات پیش آمده، معلوم است که هیچ گونه علاقه به اعتمادی سازی ندارد. در مورد نیت رییس جمهور نسبت به چگونگی برگزاری انتخابات این باور وجود دارد که برای او فرقی نمیکند که انتخابات چطور برگزار میشود. خیلیها میگویند آقای غنی از برگزاری انتخابات پر تقلب سود بیشتر میبرد.
انتخابات ریاست جمهوری از حساسیت قابل ملاحظهای برخوردار است و همین طور انتخابات پارلمانی غزنی. انتخابات پارلمانی غزنی پیش از برگزاری، سخت رنگوبوی تباری به خود گرفته است.