افزایش ناامنی‌ها، گنگ بودن روند صلح و تاثیر آن بر زندگی مردم
افزایش ناامنی‌ها، جرایم جنایی و تروریستی، حضور طالبان در شاهراه‌ها، زمزمه خروج زودهنگام قوای امریکایی و همچنان گنگ بودن سرنوشت روند صلح کشور مستقیماً بر زندگی مردم تاثیر گذاشته و آنان را هراسان ساخته است.
به گزارش خبرگزاری دید، چندروز پیش رییس‌جمهور ایالات متحده امریکا اعلام کرد که تا پیش از جشن کرسمس نیروهای امریکایی را از افغانستان بیرون می‌کند.
بیشتر از هشت ماه از امضای توافق‌نامه صلح میان امریکا و گروه طالبان گذشته است. یک‌ماه پیش نخستین نشست مذاکرات میان‌افغانی بین هیئت گفت‌وگوکننده دولت و نمایندگان گروه طالبان برگزار گردید.
با این همه اما، سرنوشت صلح هنوز هم در افغانستان روشن نیست. از یک‌طرف پیچیده بودن و به بن‌بست رسیدن روند صلح و از طرف دیگر ناامنی‌های اخیر در شهر کابل و ولایت‌های کشور، وضعیت زندگی شهروندان را در شهرها و روستاها با چالش مواجه کرده است. شمار زیادی از شهروندان مجبور به ترک کشور شده و خانه و داشته‌های‌شان را با قیمت پایین به فروش گذاشته‌اند.
محمد فهیم مسئول یکی از دفترهای معاملات در کارته چهار کابل است. از او در مورد نرخ خانه و زمین در کابل پرسیدیم. او می‌گوید، چندوقت است که خرید و فروش زمین و خانه در کابل خوب نیست، کسی حاضر نیست که خانه بخرد و اگر کسی بفروشد هم خریدار پیدا نمی‌شود.
او تصریح می‌کند: یک بسوه زمین در ساحه کارته چهار دولک دالر امریکایی است؛ پایین‌ترین نرخ پنجاه هزار دالر است؛ اما دو سه ماه می‌شود که خرید و فروش بسیار کم می‌باشد.
فهیم می‌گوید از روزی که خبر بیرون شدن نیروهای امریکایی در رسانه‌ها پخش شد، خرید و فروش خانه و زمین در کابل پایین آمده است: بیرون شدن امریکا از افغانستان مردم را نگران ساخته است که مبادا طالبان دوباره کابل را تصرف کنند؛ از همین خاطر کسی در کابل خانه و زمین نمی‌خرد.
فهیم از ناامنی‌های اخیر در کابل نیز شکایت دارد و می‌گوید: چندوقت می‌شود که ما بالاتر از شش بجه نمی‌توانیم دفتر ما را باز کنیم؛ دزدی و قتل در کابل زیاد شده است؛ به خاطر یک مبایل و پنج هزار افغانی آدم می‌کشند.
فریدون خدایار مسئول یک رهنمای دیگر در کابل است. او وضعیت خرید و فروش خانه و املاک را در کابل چنین توصیف می‌کند: از یک طرف ناامنی و از سوی دیگر نبود شغل و کار در کشور باعث شده که به صورت کلی خرید و فروش املاک و خانه در کابل بسیار کاهش یابد.
وی اضافه می‌کند: بسیار از کسانی که خانه‌های شان را با قیمت بلند خریده بودند؛ حالا به دلیل ناامنی مجبور به ترک وطن خود شده‌اند و خانه‌های شان را با قیمت ناچیز می‌فروشند.
فریدون می‌گوید روند صلح روی کاروبار و زندگی مردم تاثیر بد گذاشته است، او تصریح می‌کند: نامعلوم بودن نتیجه مذاکرات صلح مردم را پریشان کرده؛ کاروبار را پرچاو کرده است؛ از سیاسیون و طالبان می‌خواهیم بین خود تفاهم کنند؛ ده فیصد اگر به فکر خود استند، نود فیصد باید به فکر مردم و کشور خود باشند تا باشد ما صاحب یک افغانستان باثبات و مترقی شویم.
مشتاق دانش دانشجوی رشتۀ جامعه‌شناسی دانشگاه کابل است. او می‌گوید، به نتیجه نرسیدن گفت‌وگوهای صلح امید را از مردم ما گرفته است: چندسال است که مردم ما منتظر صلح استند؛ اما به جای صلح ما هر روز کشته می‌شویم؛ سیاستمداران ما باید از منافع خود بگذرند و به منافع کشور و مردم شان توجه کنند.
صدیقه حیدری، باشنده شهر کابل است. از او در مورد تاثیرات بیرون شدن نیروهای خارجی از افغانستان پرسیدیم، او می‌گوید: امریکا آمده بود که افغانستان را از چنگ طالبان نجات دهد؛ اما حالا معلوم می‌شود که دوباره افغانستان را تحویل طالبان می‌کند.
وی نگران آمدن طالبان در کابل است و در این خصوص تصریح می‌کند: طالبان باید بدانند که مردم از آنان خاطره خوش ندارند و از حاکمیت شان متنفر استند؛ اگر می‌آیند باید تغییرات به وجود آمده در افغانستان را بپذیرند، افغانستان امروز افغانستان ۲۵ سال پیش نیست.
دانش بختیاری استاد دانشگاه امتیاز دادن امریکا به پاکستان را عامل بی‌باوری مردم نسبت به پروسه صلح خوانده و می‌گوید: عدم اجماع داخلی و خارجی از یک طرف و از سوی دیگر امتیاز دادن امریکا به پاکستان برای احیای مجدد طالبان، صلح با طالبان مشروط بر بیرون شدن نیروهای خارجی از افغانستان سبب شده که مردم ما نسبت به صلح به دیده شک بنگرند و امید شان را از دست بدهند.
او می‌افزاید: حجم وسیعی از جامعه ما به این باور است که موجودیت ۲۰ ساله نیروهای خارجی در کشور نتوانسته متضمن رفاه، امنیت و آسایش گردد، لذا اعلان خروخ آن‌ها در صورتیکه جامعه به محورهای اصلی و بومی و ملی شان تکیه کنند، هیچ مشکل به دنبال نخواهد داشت.
