افغانستان در آستانه «فاجعه صحت روانی» در میان کودکان است

خبرگزاری دید: نهاد حمایت از اطفال هشدار داده است که به دلیل خشونت و فشارهای مالی بر خانواده‌ها، تغییرات نگران‌کننده‌ای در رفتار فرزندان از جمله گریه‌های غیرقابل کنترول، کابوس‌های شبانه، پرخاش‌گری و خودآزاری دیده‌ شده که افغانستان را در آستانه فاجعه صحت روانی قرار داده است.

نهاد حمایت از اطفال (سیف د چلدرن) امروز دوشنبه(۱۸ میزان) در گزارشی هشدار داده است که افغانستان در آستانه فاجعه صحت روانی قرار دارد زیرا بحران اقتصادی و دهه‌ها درگیری تاثیرات خطرناکی بر سلامت روانی کودکان وارد می‌کند.

گزارش هشدار داده است که از هر چهار کودک و بزرگ‌سال تنها یک نفر درمان مورد نیاز فوری دریافت می‌کند، بسیاری ممکن بهبود نیافته و با عواقب طولانی‌مدت مواجه شوند.

در گزارش آمده است: کودکان تحت فشارهای روحی و روانی شدیدی قرار دارند، زیرا آن‌ها بار بدتر شدن بحران در افغانستان را تحمل می‌کنند. بسیاری از آن‌ها شب‌ها گرسنه به رختخواب می‌روند، مکتب را برای کار رها می‌کنند تا خانواده خود را تمویل کنند، عزیزان خود را به دلیل کم‌بود مراقبت‌های بهداشتی از دست داده و امید چندانی به آینده ندارند.

این نهاد می‌گوید که تخمین زده می‌شود حدود ۴ میلیون و ۴۶۰ هزار کودک و بزرگ‌سال در افغانستان به صحت روانی و حمایت‌های روانی-اجتماعی نیاز دارند، اما بر اساس داده‌های جدید تاکنون تنها ۱ میلیون و ۳۰۸ هزار و ۶۶۱ نفر توانسته‌اند به خدمات و درمان دسترسی داشته باشند.

گزارش اخیر نهاد حمایت از اطفال همچنین نشان می‌دهد که از هر ۴ دختر ۱ دختر علایم افسردگی یا اضطراب را نشان می‌دهد و دو سوم کودکان اظهار داشتند که احساسات منفی از جمله احساس نگرانی بیشتر، غمگین‌تر و عصبانیت بیشتر دارند.

اکثر کودکان و بزرگ‌سالانی که به خدمات حمایت روانی-اجتماعی نیاز دارند، نمی‌توانند به آن دسترسی داشته باشند زیرا این خدمات وجود ندارد. سیستم‌های مراقبت صحی و حمایت از کودکان در افغانستان مدت‌هاست که با کم‌بود منابع مواجه بوده‌ و تسهیلات اغلب فاقد کارکنان و منابع واجد شرایط هستند. خانواده‌ها همچنین برای پرداخت هزینه‌های درمان و هزینه حمل و نقل با مشکل مواجه هستند.

گزارش بیان داشته است: محدودیت‌های جدید اعمال‌شده از سوی طا-لبان بر سلامت روان کودکان به ‌ویژه دختران تأثیر گذاشته است. محدودیت‌ها به این معنی است که بسیاری از دختران از مکتب، معاشرت و رفتن به پارک‌ها و دکان‌ها محروم شده‌اند. بحران اقتصادی همچنین برخی از دختران را مجبور به ازدواج زودهنگام کرده است، زیرا والدین آن‌ها برای تغذیه سایر فرزندان خانواده به پول نیاز دارند.

رحیمه ۱۷ ساله، یکی از قربانیان که از رفتن به مکتب منع شده از سوی والدین به ازدواج با مردی بسیار بزرگ‌تر از خودش تشویق شده است.

رشیده، یکی از مشاوران نهاد حمایت از اطفال می‌گوید که رحیمه مدام گریه می‌کند و خودش را می‌زند. وی با حمایت روانی از رحیمه او را به رفتن به مکتب تشویق کرده و با خانواده وی صحبت کرده تا زمانی که رحیمه مکتب را تمام و بهبود یابد، ازدواج وی را به تأخیر اندازد.

نورا حسنین سرپرست اداره نهاد حمایت از کودکان در افغانستان گفت: بحران کنونی افغانستان کودکان را به محدودیت‌های ذهنی و عاطفی مطلق سوق می‌دهد. آنچه این کودکان تجربه می‌کنند – بمب‌گذاری‌ها، تماشای مرگ خواهر و برادر از گرسنگی، محرومیت از مکتب و جدا شدن از والدین – تأثیری اساسی بر سلامت ذهنی و روانی آن‌ها می‌گذارد.