حامد کرزی رییس جمهور پیشین کشور در مصاحبهای پیرامون طالبان، ناامیدی از ایالات متحده و نقش اتحادیه اروپا صحبت کرده است. به نظر وی، کلید جنگ و صلح افغانستان پاکستان است.
به گزارش خبرگزاری دید، حامد کرزی رییس جمهور پیشین کشور در مصاحبهای با روزنامه اشپیگل آلمان گفته است که من در اوایل ریاست جمهوری خود فهمیدم که این جنگ، جنگ ما نیست و ما افغانها فقط علیه یکدیگر استفاده میشویم – جمهوریت علیه طالبان و طالبان علیه جمهوریت.
سیاستهای امریکا و افغانستان
حامد کرزی در مورد رویکرد امریکا در رابطه به افغانستان گفت: «پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتمبر در ایالات متحده، واشنگتن از این فرصت تاریخی استفاده کرد و بلندپروازی جهانی خود را در افغانستان دنبال کرد. به موقعیت ما بر روی نقشه ببینید. افغانستان مهمترین مکان استراتژیک در رقابت جهانی امروز برای برتری است. در همان زمان، پاکستان شروع به استفاده از طالبان برای پیشبرد آجندای خود در افغانستان کرد».
وی با بیان این که طی ۳۰۰ سال گذشته، افغانستان همواره دست کم دو ابرقدرت رقیب را در همسایگی خود داشته، افزود که در قرن ۲۱ نیز ایالات متحده و ابرقدرت جدید جهانی چین و روسیه به رقابت خود در کشور ما میپردازند.
کرزی با اشاره به یکی از نشستهایش با سیاستگذاران ارشد ایالات متحده در واشنگتن، از جمله رییس جمهور جیمی کارتر و زبیگنیو برژینسکی مشاور اسبق امنیت ملی، افزود: «وقتی پرسیدم آیا درست است که امریکا عمداً نیروهای اسلامگرای رادیکال را در افغانستان و منطقه ترویج میکند. برژینسکی گفت، بلی. آنها میخواستند تا آنجا که ممکن است مناطق درگیری در اطراف اتحاد جماهر شوروی ایجاد کنند، به اصطلاح «قوس بحران» و حمله شوروی فرصت خوبی برای انجام این کار بود. من پاسخ دادم که در نتیجه، افراطگرایی اسلامگرایانه به شدت تقویت شده و به خطر امروزی مبدل شده است. برژینسکی پاسخ داد که از لحاظ تاریخی، ظهور چند تا اسلامگرایان در مقایسه با شکست کمونیزم «بیربط» است».
رییس جمهور پیشین در ادامه میگوید که وقتی به ایالات متحده در مورد حملاتی که از سوی آیاسآی پاکستان تنظیم و توسط طالبان اجرا میشود، گفتم، ایالات متحده آن را تأیید کرد و گفت: «بلی، خشونت از جانب پاکستان میآید و بلی پناهگاههای طالبان آنجا هستند».
به گفته وی، اما واشنگتن به جای جستجوی ریشههای خشونت و رسیدگی به آن، شروع به تمویل ارتش پاکستان کرد.
حامد کرزی با انتقاد از سیاستهای متناقض ایالات متحده که منجر به کشتهشدن هزاران تن از مردم افغانستان شد، این سئوال را مطرح کرده که افغانستان چگونه باید به صلح میرسید؟
طالبان، پاکستان و هند:
در رابطه به طالبان و پاکستان، کرزی میگوید که پاکستان میخواهد از طریق طالبان در افغانستان نفوذ استراتژیک اعمال کند و این امر به ترس میراث حاکمیت استعمار انگلیس در منطقه مربوط میشود.
کرزی: «ما افغانها از ابتکارات بریتانیا در این زمینه بسیار استقبال میکنیم و میخواهیم با پاکستان روابط قوی داشته باشیم. فرصت عالی برای این منظور وجود دارد. اما یک مشارکت استراتژیک بین افغانستان و پاکستان تنها در صورت برقراری صلح و ثبات در افغانستان به وجود میآید و این که بیاعتمادی از بین برود و پاکستان نشان دهد که همسایه خوبی است».
وی میافزاید که پاکستان در واقع دوست دارد افغانستان روابط خود را با هند قطع کند. اما این امکان ندارد، اگر تسلیم این امر شویم، از حاکمیت و اسقلال خود باید دست بشوییم.
حامد کرزی برای حل این مشکل گفته است: «اگر ما میتوانستیم روابط مشابه با اتحادیه اروپا را با پاکستان میداشتیم، شاید بتوان یک راهحل برای آن یافت».
رییس جمهور پیشین میگوید که پاکستان با فرستادن بمب و افراطیها ممکن ما را بکشد، اما روحیه ما از بین نخواهد رفت. همانطور که بریتانیا، شوروی و ایالات متحده با تمام منابع خود نتوانست بر افغانستان از خارج تسلط پیدا کند و پاکستان نیز موفق نخواهد شد.
وی از پاکستان خواست: بیایید منطقی باشیم. بیایید یک رابطه متمدنانه بین دو کشور آغاز کنیم.
احتمال برگزاری نشستی بین رییس جمهور غنی و ملا هبتالله آخوندزاده رهبر طالبان در پاکستان:
حامد کرزی در مورد برگزاری این نشست گفت: «هنوز هیچ چیز رسمی نیست. ما با نهایت علاقه از این پیشنهاد استقبال میکنیم. در عین حال، ما امید زیادی به ترویکای گسترده داریم».
طالبان و حل درگیری:
حامد کرزی با اشاره به درگیری بین طالبان و نیروهای امنیتی افغانستان میگوید: «نصیحت من این است: بگذارید طالبان باز گردند. به آنها اجازه دهید اشتراک کنند و خود را در میان مردم ثابت کنند، چه در لویه جرگه، در انتخابات یا همهپرسی. … فقط در این صورت مشخص میشود که چه کسی نماینده واقعی مردم است».
در مورد دستاوردهای ۲۰ سال گذشته، وی گفته است که بدون مشارکت کامل زنان، نمیتوانیم از این دستاوردها حفاظت کنیم.
وی میافزاید: «در نهایت، طالبان نیز افغان هستند و امیدوارم آنها در مقابل نفوذ خارجیها مانند پاکستان مقاومت کنند. تقاضای من از افغانها، به شمول طالبان این است که گردهم آییم و سرانجام سرنوشت خود را در برابر همه قدرتهای خارجی به دست گیریم».