امریکا به دنبال برون‌رفت از بن‌بست افغانستان است
به نوشته واشنگتن پست، امریکایی‌ها در افغانستان به دنبال پیروزی نبودند، بلکه سیاست نباختن را در این کشور دنبال کرده‌اند.
جان مک‌کین و لیندزی گراهام، در گزارشی در روزنامه واشنگتن پست، به این سوال که چرا برای پایان‌دادن به بن‌بست در افغانستان، به نیروی بیشتر ضرورت داریم، پاسخ داده‌اند.
در این گزارش گفته شده که در ۱۱ سپتمبر ۲۰۰۱، تروریست‌های القاعده ۳ هزار غیرنظامی بی‌گناه امریکایی را در حالی کشتند که رژیم طالبان به آنان در افغانستان پناه داده بود.
نیروهای ایالات متحده و ناتو در پاسخ به این حمله در افغانستان اعزام شدند تا عاملان این حملات را از بین برده و اطمینان یابند که این کشور دیگر هرگز پناهگاهی برای تروریست‌ها نخواهد شد.
از آغاز این جنگ تا کنون بیش از دو هزار امریکایی و بیش از یک هزار سرباز متحدان ناتوی ما جان خود را وقف این ماموریت کرده‌اند.
جنرال جان نیکلسون، فرمانده نیروهای امریکایی و ائتلاف در کشور، ماه گذشته به کمیته نیروهای مسلح مجلس سنای این کشور گفت که جنگ در افغانستان به بن‌بست رسیده است.
به نقل از فارس، دونالد ترامپ و حکومت وی باید در باره افغانستان با همان فوریتی رفتار کند که در جنگ علیه داعش می‌کند، وگرنه این بن‌بست خطر لغزیدن به ناکامی راهبردی را به همراه دارد.
این جنرال امریکایی گزارش بازرس ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان را پذیرفت که کابل فقط ۵۷ درصد از ولسوالی‌های این کشور را کنترل می‌کند یا در آنها نفوذ دارد که کمتر از ۷۲ درصد سال گذشته است.
ما متاسفانه در سال‌های اخیر دستان ارتش‌مان را در افغانستان بستیم و به جای تلاش برای پیروزی، فقط کوشش کردیم که نبازیم. بارها و بارها ما شاهد خروج سربازان خود بودیم که بیشتر به سیاست ایالات متحده ربط داشت، نه شرایط در صحنه نبرد.
صلاحیت‌های سربازان ما نیز محدود شده بود، به طور که تا تابستان سال گذشته، ارتش ما از هدف قراردادن طالبان، به استثنای شرایط ویژه، منع شده بود، چیزی که فشار را از تروریستان برداشت و به آنان اجازه داد تا تجدید قوا کرده و دوباره حمله کنند.
این روزنامه نوشت: طالبان قوی‌تر شده‌اند، مناطق زیر اختیارشان را توسعه داده‌اند و تلفات سنگینی را به نیروهای افغانستان تحمیل کرده‌اند.
گروه القاعده و شبکه حقانی هنوز هم منافع ما را در افغانستان و فراتر از آن تهدید می‌کنند. تروریستان داعش نیز تلاش دارند پناهگاهی بسازد که بتواند از آن حملات را علیه ما برنامه‌ریزی و اجرا کند.
تلاش‌های امریکا برای سرکوب و نابودی این تهدیدات به خاطر موجودیت پناهگاهای امن تروریستان در خاک پاکستان همواره خنثی شده است و بدترشدن روابط کابل و اسلام‌اباد نیز اوضاع را خراب‌تر کرده است.
دونالد ترامپ، رییس‌جمهور امریکا فرصت مهمی دارد تا این صفحه را ورق بزند، از این ابتکار عمل بهره‌برداری کرده و با دشمنان تروریست ما بجنگد.
ما همان هدف سال ۲۰۰۱ را دنبال می‌کنیم تا جلو تروریست‌ها گرفته شود که مبادا از خاک افغانستان برای حمله به ایالات متحده استفاده کنند، در صورت که برای انجام کارها نیاز است تا فرجام‌ها، راه‌ها و روش‌ها را در این کشور هم سو سازیم.
ما برای دست‌یابی به این هدف باید از نهادهای حکومتی و امنیتی افغانستان حمایت کنیم که آنان قابلیت ایستادن روی پاهای خود را بیابند و از کشورشان دفاع کنند. به مرور زمان با کمک کمتر ایالات متحده، دشمنان تروریستی مشترک ما را شکست بدهند.
این کار زمانی موفق خواهد بود که افراد شایسته در جاهای مناسب و صلاحیت لازم مقرر شود.
این امر نیاز به حمایت از نیروهای امنیتی افغانستان نیز دارد، چنانچه آنان قابلیت‌های کلیدی پیدا کنند، به ویژه مهارت‌های تهاجمی، مانند نیروهای عملیات‌های ویژه و پشتیبانی هوایی نزدیک که برای شکستن این بن‌بست نیاز است.
