ما در برابر ترکیه و ایران گزینه‌های خوبی نداریم/ برای رسیدن به آن، باید به سختی تلاش کنیم
ایالات متحده خواهان محاصره ایران نیست چون احتمال از دست دادن کشتی‌هایش وجود دارد. جنگ منطقه‌ای می‌تواند قیمت نفت را تا رکود اقتصاد جهانی بالا برده و به اقتصاد در حال حاضر کند امریکا آسیب بزند
۱٫ یکی از دلایل ترامپ برای واگذاری سرنوشت هم پیمانان کرد سوریه به روسیه، ایران و ترکیه این است که او نمی‌خواهد جان سربازان امریکایی را برای برطرف کردن مشکلات سایر ملت‌ها به خطر بیندازد. اما اصلی ترین دلیل در هراس و نگرانی تشکیلات سیاست خارجی امریکا در گرایش ترکیه به روسیه و چین ریشه دارد.
۲٫ من در سال ۲۰۱۴ میلادی هشدار دادم که ترکیه به ورشکستگی نزدیک می‌شود و این فرصتی است برای چین که ترکیه را با هزینه‌ای اندک به چنگ آورده و از این فرصت طلایی برای گسترش طرح جاه‌طلبانه «یک کمربند، یک جاده» خود در منطقه استفاده کند. ترکیه همچنین به جای سامانه پاتریوت امریکایی، سامانه دفاع هوایی اس-۴۰۰ روسی را خریداری کرد. سامانه‌های روسی خیل بهتر از سامانه مسنوخ و محدود پاتریوت است. در حال حاضر ترکیه خرید هواپیماهای جنگی روسیه را بررسی می‌کند.
۳٫ والتر راسل مید (Walter Russel Mead)، ستون‌نویس سیاست خارجی وال استریت جورنال اوایل سال جاری میلادی هشدار داد که «نگذارید ترکیه به روسیه نزدیک شود.» مایکل دوران (Michael Doran)، در موسسه هادسون نیز تاکید کرد که امریکا باید ایتلاف راهبردی خود با ترکیه را بهبود دهد. آنها به درستی تاکید کردند که پکن می‌تواند ترکیه را جذب امپراتوری تکنوکرات خود کرده و اقتصاد ترکیه را به شاخه‌ای از اقتصاد چین تبدیل کند. ترکیه ورشکسته است و چین پول دارد؛ چین دارای فناوری و ترکیه نیازمند بهبودی و احیاء است.
۴٫ «دوران» در کنفرانس واشنگتن در ماه جولای اعلام کرد که ما به ترکیه به عنوان موازنه‌ای در برابر ایران نیاز داریم. به نظر من این به هیچ عنوان درست نیست. ما نه تنها در برابر ترکیه بلکه در برابر ایران هم گزینه‌های مناسبی در اختیار نداریم. یکی از دلایل برکناری بولتون، تاکید او بر اقدام نظامی علیه ایران بود. اما من هیچ مقام ذی‌صلاح نظامی را نمی‌شناسم که باور داشته باشد ایالات متحده در حال حاضر حتی یک گزینه نظامی کارآمد علیه ایران دارد، چه رسد به یورش هوایی تمام عیار.
۵٫ این ناتوانی امریکا در برابر ایران حاصل دو دهه بی‌توجهی به فناوری‌های نظامی و همچنین خودخشنودی و کوته‌بینی ما در برابر قابلیت «جنگ نامتقارن» ایران است. سامانه‌های دفاع هوایی پاتریوت و هاواک ما نمی‌تواند به اهدافی که در ارتفاع کمتر از ۱۵۰ متر قرار دارند، اصابت کند در حالی که پهپادها و موشک های کروز ایرانی می‌توانند برای اصابت به اهداف خود در کمترین ارتفاع و مماس با زمین پرواز کنند- اتفاقی که در یورش‌های اخیر به تاسیسات نفتی عربستان افتاد.
۶٫ شمار فراوانی از موشک‌های کروز کوتاه‌برد ایرانی، موشک‌های بالیستیک ایرانی و مهم تر از همه توپخانه‌های معمولی ایرانی تنها از فاصله چند مایلی از سواحل ایران می‌توانند سامانه‌های سپر دفاع موشکی مستقر در کشتی‌های ما را هدف قرار دهند.
۷٫ ایران در حال حاضر دارای بزرگترین سیاهه موشک‌های بالیستیک در خاورمیانه است که به‌روزترین و جدیدترین تسلیحات چینی و همچنین تسلیحات کپی شده در داخل را شامل می‌شود. توپخانه‌های این کشور در سواحل خلیج فارس مستقر است.
۸٫ عربستان سعودی خواهان جنگ با ایران نیست چرا که هرگز نخواهد فهمید برنده این جنگ کیست. ایالات متحده خواهان محاصره ایران نیست چون احتمال از دست دادن کشتی‌هایش وجود دارد. جنگ منطقه‌ای می‌تواند قیمت نفت را تا رکود اقتصاد جهانی بالا برده و به اقتصاد در حال حاضر کند امریکا آسیب بزند.
۹. این‌ها حاصل تلاش‌های دولت بوش برای صدور دموکراسی به خاورمیانه است. ما به جای به روز‌کردن سامانه‌های تسلیحاتی خود، خون و پول امریکایی‌ها را برای یک توهم به هدر دادیم. یک دهم پولی که برای صدور دموکراسی به خاورمیانه هزینه شد، کافی بود تا ما تسلیحات لازم برای مقابله با ایران، ترساندن ترکیه و دورنگه داشتن روسیه و چین از منطقه را به دست آوریم. مشکل این نیست که امپراتور لباس ندارد، مشکل این است که امپراتوری خیاط ندارد.
۱۰٫ ترامپ باید خود را از بند ریتون (Raytheon) لابی‌گر که در راس پنتاگون قرار دارد، رهایی داده و مایکل گریفین، معاون وزارت دفاع را بکار گیرد؛ بودجه دفاعی را در راستای مقابله با نسل بعدی تهدیدات – از پهپادهای ایرانی گرفته تا موشک‌های کروز پرسرعت چینی- دوباره تنظیم کند؛ ساخت ناوهای هواپیمابر را متوقف کند (آنها در برابر موشک‌ها و زیردریایی های چینی بی‌دفاع هستند)؛ سازمان سیا را تعطیل کرده و یک سرویس اطلاعاتی تازه تشکیل دهد؛ و به ترکیه اولتیماتوم بدهد که از کردها دور بماند.
۱۱٫ اکنون امریکا به واسطه اقدامات خود نمی‌تواند علیه ایران اقدامی انجام دهد. امریکا ابتدا تنها دولت سنی یعنی دولت صدام حسین را که ایران از آن هراس داشت، سرنگون کرد؛ سپس با حمایت از رژیم شیعه عراق دشمن خونی ایران را به همپیمان جمهوری اسلامی تبدیل کرد (جایی که شبه نظامیان شیعه آن با حمایت سپاه پاسداران قدرتمندتر از ارتش این کشور شده است)؛ ایالات متحده سپس شورشیان سنی سوریه را مسلح کرده و به این ترتیب روسیه را به عنوان همپیمان ایران وارد صحنه کرد؛ گام اشتباه چهارم این بود که امریکا در جنگ با داعش به همان شبه نظامیان شیعه تکیه کرده و به اشغال غیررسمی عراق از سوی ایران رسمیت بخشید.
۱۲٫ امریکا به مدت ۱۵ سال هر کاری برای افزایش قدرت ایران انجام داد، به جز تحریم‌ها که آن هم فقط به مردم ایران آسیب رساند، بدون این که محدودیتی برای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایجاد کند. تصور جبران تمام این‌ها در یک روز امکان پذیر نیست.
۱۳٫ امریکا ده سال قبل می‌توانست با مصئونیت کامل و به بهانه کشته شدن سربازان امریکایی توسط دست‌نشاندگان ایرانی در عراق، ایران را بمباران کند. اما کنون حماقت‌های امریکا بازیگران دیگری را به صحنه آورده که نمی‌توان از آنها چشم پوشی کرد. چین بزرگترین شریک تجاری ایران و مهم ترین تامین کننده نیازهای موشکی و فناوری‌های موشکی این کشور است. ترکیه محرومیت ایران را به منبعی مهم برای درآمدزایی خود تبدیل کرده و به این کشور در دورزدن تحریم‌های امریکا کمک می‌کند.
۱۴٫ شرایط امریکا در برابر چین، روسیه و ترکیه هم چندان بهتر از ایران نیست. امریکا نمی‌تواند روابط تجاری با چین را تخریب کند و از این کشور انتظار داشته باشد که به روابط تجاری چشمگیر خود با ایران پایان بدهد. امریکا نمی‌تواند روسیه را تحریم کند و انتظار داشته باشد که مسکو در تحریم ایران با ایالات متحده همکاری کند. این سه کشور با رزمایش دریایی مشترک پوزه امریکا را به خاک می‌مالند.
