انتخابات برگزار می‌شود، اعتراضات را پاسخ دهید!
بی‌توجهی ریاست جمهوری به اعتراض نامزدان و خاموشی کمیسیون در این ارتباط، نشان می‌دهد که تمام دغذغه ارگ و کمیسیون انتخابات صرف برگزاری انتخابات است تا اعتماد سازی.
در حالی که تقریباً برگزاری انتخابات قطعی شده و روز گذشته آقای غنی نیز تاکید کرد که این روند ملی در زمان معینه برگزار خواهد شد، اما شورای نامزدان انتخابات ریاست جمهوری نسبت به عملکرد محمد اشرف غنی نامزد دسته انتخاباتی« دولت ساز» معترض است. این شورا بار دیگر با صدور اعلامیه‌ای تاکید کرده که دوام کار آقای غنی به عنوان «رییس جمهور» غیر قانونی است و باید حکومت سرپرست شکل بگیرد. شورای نامزدان معترض است که اشرف غنی از امکانات دولتی استفاده انتخاباتی می‌کند و نسبت به روند عزل و نصب در کابینه نگاه کمپاینی دارد. انتظار می‌رفت ریاست جمهوری و شخص آقای غنی به خواست و شورای نامزدان توجه می‌کرد تا در نهایت این تقابل و کشمکش از در تفاهم و تعامل حل و فصل گردد.
با گذشت هر روز به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می‌شویم و اعتراضات نیز هر روز درشت‌تر می‌شود.
واقعیت تلخ این است که اگر این بدبینی‌ها از میان برداشته نشود و به سمت انتخابات برویم، بدون شک پیامد‌های خطرناکی خواهد داشت و نتیجه انتخابات ریاست جمهوری موجب بحران‌های کلان خواهد شد. هشدارها از وقوع این بحران‌ها مطرح شده است. سازمان ملل متحد نیز اذعان کرد که افغانستان ظرفیت حل بحران پسا انتخابات را ندارد. افزون بر شورای نامزدان، داکتر عبدالله نامزد دسته انتخاباتی« ثبات و همگرایی» در یک ماه اخیر چند باری در خصوص سالم برگزار شدن انتخابات تاکید کرده است. آقای عبدالله در آخرین مورد گفت که اگر انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۴ تکرار شود، فاجعه جبران ناپذیر خواهد بود. تجربه بد انتخابات پارلمانی خطر بزرگ برای انتخابات ریاست جمهوری است. متاسفانه حکومت وحدت ملی در امر برگزاری انتخابات دچار ناکامی است. به طور نمونه انتخابات پارلمانی در مدیریت حکومت کنونی برگزار شد. به باور نویسنده، اعتراض شورای نامزدان انتخابات موجه است. به این علت که آقای غنی سعی دارد از تمام دار و نادار حکومت، بهرهداری انتخاباتی نماید. با آن که در آستانه انتخابات قرار داریم، دیده می‌شود که آقای غنی بیشتر هر از زمان دیگر در بدنه حکومت کسانی را جابه جا می‌نماید. آقای غنی نمی‌خواهد قبول کند که این تغییرات بدبینی خلق کرده است.
بی‌توجهی ریاست جمهوری به اعتراض نامزدان و خاموشی کمیسیون در این ارتباط، نشان می‌دهد که تمام دغذغه ارگ و کمیسیون انتخابات صرف برگزاری انتخابات است تا اعتماد سازی. تجربه انتخابات پارلمانی و انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۴ نشان می‌دهد که برای نهادهای انتخاباتی و ارگ، نفس چگونه برگزار شدن انتخابات اصلاً مهم نیست. فرصت اندکی به زمان برگزاری انتخاباتی باقی مانده است. با این وجود نیاز است که تمام این بدبینی‌ها و اعتراضات پاسخ منطقی دریافت کند.
