انتخابات ۲۸ میزان رسواتر از هر انتخاباتی اجرا خواهد شد!

دخالت ریاست‏ جمهوری در کار کمیسیون انتخابات که اعضای ارشد کمیسیون هرازگاهی از آن سخن می‏‌گویند از دیگر چالش‏‌های انتخابات است.

اختلافات شدید میان ریاست اجرایی و ریاست‏ جمهوری روی برگزاری انتخابات نشان می‏دهد که انتخابات ۲۸ میزان که قرار است در آن انتخابات پارلمانی و شورا‏های ولسوالی‏‌ها برگزار شود، رسوا تر از هر انتخاباتی اجرا خواهد شد.
هر چند که اصلاحات بنیادی بخشی از توافق‏نامه شکل‌گیری حکومت وحدت ملی بود که شوربختانه انجام نشد. از سوی دیگر نبود یک اجماع ملی، انتخابات پیش‏رو را به گونه جدی تهدید می‏کند و اگر این مسئله جدی پنداشته نشود، رسوایی انتخابات ریاست‏ جمهوری سال ۱۳۹۳ یک بار ددیگر زنده‌تر خواهد شد.
دخالت ریاست‏ جمهوری در کار کمیسیون انتخابات که اعضای ارشد کمیسیون هرازگاهی از آن سخن می‏گویند از دیگر چالش‏های انتخابات است.
بربنیاد گزارش‏ها، در نقاط مختلف کشور مراکز ثبت نام رای دهندگان و توزیع شناسنامه به علت ناامنی‏های گسترده مسدود است و مردم نمی‏توانند در انتخابات سهم بگیرند. گروه طالبان و گروه داعش همین اکنون به عنوان دو گروه تروریستی و هراس‌افگن تهدید کلانی برای پروسه انتخابات و شرکت مردم در این روند است.
از جانب دیگر بی‌اعتمادی مردم به کمیسیون انتخابات و عدم استقلالیت این نهاد برگزار کننده انتخابات، خود از نوع دیگر مشکلات انتخابات آینده است. آنچه در انتخابات ریاست‏ جمهوری سال ۱۳۹۳ پیش آمد که بدون شک مسئول آن کمیسیون انتخابات است، باور مردم و احزاب سیاسی را سخت ضربه زده است.
رهبری کمیسیون انتخابات می‌بایست اعتماد سازی می‏کرد تا مردم با شور و شوق فراوان از انتخابات استقبال می‏کردند. افکار عمومی کشور به این باور است که برگزاری انتخابات در افغانستان یک امر « نمایشی» است و حکومت در این روند دخالت می‏کند.
مشکل دیگر، چاپ ۱۸ میلیون برچسب توسط کمیسیون انتخابات است که بسیار پرسش برانگیز نیز به نظر می‏رسد‏. این برچسب‌ها باید در شناسنامه مردم که برای رای‌دهی در انتخابات پارلمانی نام‌نویسی می‌کنند، چسبانده می‌شود.
بر مبنای آماری که در گذشته اعلام شده است، شمار کل رای‌دهنده‌گان در کشور کمتر از ۱۳ میلیون نفر است. اما چاپ ۱۸ میلیون برچسب از سوی کمیسیون انتخابات نشان دهنده آن است که تقلبات و تخطی‏های کلانی در حال وقوع است.
در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۴ هم، شمار برگه‌های رای‌دهی بسیار زیاد بود. در آن زمان هم گفته شده بود که ۱۸ میلیون برگه‌ رای‌دهی چاپ شده است؛ پسان‌تر همین برگه‌های رای‌دهی در تقلب‌ استفاده شد. آنانی که تقلب کردند، از همین برگه‌های رای‌دهی استفاده کردند.
پرسش اصلی این است که چرا بیشتر از حد نیاز برچسب چاپ می‌شود؟ و کمیسیون انتخابات که مدعی است مانع تقلب در انتخابات می‏شود، به این پرسش پاسخ ارایه کند.
کمیسیون انتخابات باید در این مورد توضیح بدهد که چرا هر بار مواد انتخاباتی بسیار بیشتر از حد نیاز چاپ می‌شود؟ این خود برنامه‌ریزی برای تقلب نیست مگر؟
اگر کمیسیون انتخابات نتواند به این سوال پاسخ بدهد، چگونه می‌تواند ثابت کند که یک انتخابات قابل قبول برگزار خواهد کرد؟
حضور کم‌رنگ مردم و نبود صف‌های طویل پشت مراکز ثبت نام رای‌دهنده‌گان و بی‌اعتمادی مردم به کمیسیون مستقل انتخابات است. درفرجام افکار عمومی در مورد انتخابات بدبین است. بیشتر مردم عام امروز به کمیسیون انتخابات باور ندارند. وقتش است که کمیسیون انتخابات توضیحات قانع‌کننده‌ در مورد چاپ ۱۸ میلیون برچسب بدهد. اگر کمیسیون انتخابات در این مورد معلومات دقیق و وضاحت ندهد، کسی نمی‌تواند به تبلیغات این کمیسیون در مورد برگزاری یک انتخابات قابل قبول اعتماد کند.
اختر سهیل- خبرگزاری دید