بازداشت قیصاری؛ آیا ارگ با یک تیر سه نشان می‌زند؟
سوال این‌جاست که چرا در حکومت آقای غنی جنگ‌سالارانی چون گروه طالبان که نه‌تنها دست به قتل و کشتار مردم می‌زنند بلکه از اصل با نظام مخالف هستند، امتیاز داده می‌شوند و برای‌شان مذاکره بی‌قید و شرط پیش‌کش می‌شود و یا حزب اسلامی که سال‌هاست فعالیت‌های تروریستی داشته از کد ۹۱ دولت برای سال کنونی ۲۱۳ ملیون و ۹۸۰ هزار افغانی دریافت می‌کند، اما اشخاصی چون قیصاری دستگیر و لت‌وکوب می‌شوند؟.
نظام‌الدین قیصاری نماینده ویژه جنرال دوستم در فاریاب و فرمانده خیزش‌های مردمی در این ولایت، شامگاه روز دوشنبه در لوای اول سپاه ۲۰۹ شاهین در فاریاب بازداشت شد.
به گفته محمد حنیف رضایی سخنگوی سپاه ۲۰۹ شاهین در شمال افغانستان، آقای قیصاری پس از یک درگیری لفظی با هیئت اعزامی از مرکز و سپس درگیر شدن محافظانش با کماندوهای سپاه شاهین، دستگیر شده است.
طرف‌داران آقای قیصاری اما دعوت سپاه ۲۰۹ شاهین را برای اشتراک وی در جلسه امنیتی در ولایت فاریاب، تنها بهانه‌ای برای دستگیری او می‌دانند و می‌گویند که دولت به دلیل موفقیت‌های او در جنگ با طالبان آقای قیصاری را بازداشت کرده است.
از سویی هم، رییس دفتر جنرال دوستم اعلام کرده است که پس از دستگیری، آقای قیصاری به شدت لت و کوب شده و اکنون نیز هیچ خبری از او در دست نیست.
اشرف غنی رییس حکومت وحدت ملی گفته است که دلیل دستگیری نظام‌الدین قیصاری جنگ‌سالار بودن وی بوده و دولت دیگر نمی‌تواند چنین افرادی را تحمل کند.
اگر به فرض، چنین چیزی را قبول کنیم که وی چنان که ارگ می‌گوید یک جنگ‌سالار غیر مسئول است (هرچند او در هنگام دستگیر سمت فرمانده پولیس قیصار را داشت) با تمام این، اما سوال این‌جاست که چرا در حکومت آقای غنی جنگ‌سالارانی چون گروه طالبان که نه‌تنها دست به قتل و کشتار مردم می‌زنند بلکه از اصل با نظام مخالف هستند، امتیاز داده می‌شوند و برای‌شان مذاکره بی‌قید و شرط پیش‌کش می‌شود و یا حزب اسلامی که سال‌هاست فعالیت‌های تروریستی داشته از کد ۹۱ دولت برای سال کنونی ۲۱۳ ملیون و ۹۸۰ هزار افغانی دریافت می‌کند، اما اشخاصی چون قیصاری دستگیر و لت‌وکوب می‌شوند؟
اکنون سوال این جاست که چرا در چنین زمانی قیصاری باید بازداشت شود، آیا غنی به دنبال زدن چند نشان با یک تیر است؟
نشان اول؛ حذف فرماندهان ارشد جنبش
آقای قیصاری درست در زمانی بازداشت می‌شود که آوازه ورود جنرال دوستم به کشور اوج گرفته است. در میزان ۱۳۹۵ در جریان عملیات‌های به رهبری آقای دوستم بر علیه طالبان در فاریاب و سرپل برجسته‌ترین فرماندهان او کشته شدند.
بی‌شک که آقای قیصاری از فرماندهان برجسته جنبش در فاریاب است و دولت با دستیگری وی بیشتر از هر زمانی جنبش را از فرماندهان برجسته‌اش خالی می‌کند تا حتی با حضور دوستم نیز این حزب نتواند چنان که می‌باید، از آقای دوستم حمایت کند و در عین‌حال هم‌چنان زیر تهدید طالبان مسلح باشد.
نشان دوم؛ ناامن سازی انتخابات در فاریاب
بنابر گزارش بی بی سی، از ۳۸۰ روستا در فاریاب در حدود ۳۰۰ روستای آن در کنترول طالبان است. این یعنی طالبان ۷۰ درصد از خاک ولایت فاریاب را در کنترول خود دارند. آقای قیصاری به عنوان یک چهره ضد طالب در فاریاب محبوب شده است. در نبود او طالبان می‌توانند امنیت انتخابات را در این ولایت به صورت بسیار جدی مختل کنند و این دقیقاً همان چیزی است که آقای غنی می‌خواهد؛ زیرا او خوب می‌داند که در انتخابات پیش رو مردم ازبیک دیگر به او رای نخواهند داد، پس با این حساب اگر مردم ازبیک به آقای غنی رای نمی‌دهند طبق سیاست ارگ همان بهتر که به هیچ کس دیگر نیز رای داده نتوانند.
نشان سوم؛ واگذاری شمال به طالبان
نظریه واگذاری شمال به طالبان پس از به قدرت رسیدن آقای غنی و افزایش ناامنی در شمال به شدت بالا گرفته است. محتوای این نظریه عبارت از آن است که حکومت غنی بنا به سفارش‌های غرب، می‌خواهد با واگذار کردن شمال به مخالفان مسلح دولت از سویی حیاط خلوت روسیه را که سیاست‌های ضد غربی دارد، ناامن کند و از سوی دیگر مخالفان داخلی آقای غنی را در شمال تضعیف کند.
نظام‌الدین قیصاری از جمله کسانی بود که بارها حکومت غنی را متهم به واگذاری شمال به گروه‌های ترروریستی کرده و گفته بود که غنی می‌خواهد شمال را در کام تروریستان فرو کند.
مهدی سرباز – خبرگزاری دید
