بازی با کرونا؛ بازی با مرگ!
باید توجه داشت که جدی گرفتن کرونا مسئولیت دوسویه ما هم در قبال خود و خانواده مان و هم در قبال جامعهای است که با آن دادوستد داریم. و الا بازه زمانی دو ماهه گذشته، به وضوح نشان داده است که بازی با کرونا، بازی با مرگ است
وزارت صحت عامه اعلام کرد که در ۲۴ ساعت گذشته، ۷۸۲ مورد تازه ابتلا به کرونا در کشور شناسایی شده است. این، بیشترین آمار مبتلایان به کرونا است که تاکنون در یک روز به ثبت میرسد. بر اساس آمار وزارت صحت عامه، با ثبت ۷۸۲ مورد تازه شمار کل مبتلایان به کووید-۱۹ به ۹ هزار و ۹۹۸ نفر رسیده است.
آمار وزارت صحت نشان میدهد که در ۲۴ ساعت گذشته، ۱۱ بیمار مبتلا به کرونا نیز جان باخته و به این ترتیب آمار کل قربانیان کووید-۱۹ به ۲۱۶ نفر افزایش یافته است.
آنچه در این میان، نگرانی از گسترش این بیماری را تشدید میکند، فرارسیدن عید سعید فطر و افزایش مراودات و ارتباطات اجتماعی در قالب دید و بازدیدهای عیدی است؛ چیزی که از هماکنون نشانههای آن را با نقض گسترده مقررات قرنطینه از سوی شهروندان مشاهده میکنیم و همین امر هم موجب جهش سرسامآور آمار مبتلایان به کوویدـ۱۹ در یک هفته اخیر شده است.
کابل از نهم حمل در شرایط قرنطینه قرار دارد، اما در روزهای پسین مردم به صورت خودسر و بدون توجه به هشدارهای وزارتهای صحت عامه و امور داخله، با حضور در بازارها و اماکن عمومی، به نقض گسترده این مقررات مبادرت ورزیدند. برایند طبیعی و قابل پیشبینی این بیتوجهی همگانی به عوارض و خطرات بیماری کرونا، مسبب افزایش جهشی و بیسابقه شمار مبتلایان شد و نهادهای مسئول را بر آن داشت که برای روزهای سهگانه عید سعید فطر، مقررات سختگیرانهتری وضع کنند.
کمیته ملی مبارزه با بیماری کرونا از تشدید محدویتهای قرنطینه در شهر کابل در ایام عید فطر خبر داد؛ به گونهای که بر پایه تصمیم و تصویب تازه این نهاد، در سه روز عید، به منظور جلوگیری از عبور مردم از خطوط قرمز کرونایی، به هیچ موتری اجازه تردد در سطح شهر داده نمیشود و شهروندان ملزم به ماندن در خانه هستند.
مقررات منع آمد ـ شد از دوشنبه ۱۹ حمل در کابل به اجرا درآمد و در کنار این مقررات، حکومت در کار آگاهیبخشی به مردم از عواقب بیتوجهی به ویروس کرونا هم بود، اما به نظر میرسد اقدامات انجامشده از سوی حکومت برای جلوگیری از افزایش آمار مبتلایان به کووید ـ۱۹ با آنکه ستودنی و ارزشمند است، اما کافی نبوده است. با وجود این، باید اذعان کرد که بخشی از عواملی که موجب شد تدابیر حکومتی برای مقابله با کرونا مؤثر واقع نشود، فشارهای فزاینده و سنگین معیشتی بر مردم بود. این فشارها سبب شد طاقت مردم طاق شود و آنان به رغم درک اضطراری بودن شرایط و خطرناک بودن اوضاع، از خانههای خود بیرون زدند تا چرخه زندگی شان در اثر فقر و تهیدستی از چرخش باز نماند. اگرچه حکومت با اختصاص هزینههای هنگفتی، در پی چارهجویی از این مشکل نیز برآمد، اما ساختار آلوده به فساد موجود، امکان دسترسی نیازمندان واقعی به کمکها و حمایتهای دولتی را از اساس منتفی ساخت و دلالان و سوء استفادهگران درون و بیرون نظام، از فرصت پیشآمده به نفع خود بهرهبرداری کردند.
مشکل عمده دیگری که مردم را وادار به خروج علیه مقررات قرنطینه ساخت، افزایش سرسامآور قیمت مواد اولیه در بازارهای کابل بود. به واقع حکومت در مهار قیمتها نیز توفیقی نداشت و مافیای اقتصادی بازار، به بهانه کرونا، قیمت مواد اولیه غذایی و بهداشتی را به صورت بیرحمانهای بالا برد. افزایش روزانه و جهشی قیمتها، بیکاری، نداشتن ذخایر مالی و غذایی و حیف و میل کمکهای دولتی به شهروندان فقیر و نیازمند، عواملی بودند که زمینه نقض مقررات قرنطینه و هجوم خودسرانه مردم به بازارها و مراکز کار را فراهم آورد. ضمن اینکه برخلاف روزهای نخست اعمال مقررات منع رفتوآمد در پایتخت، غیبت پولیس برای ممانعت از گشتوگذار مردم در بیش از یک هفته اخیر را نیز باید مزید بر علت دانست و در جرئت یافتن مردم برای خروج از خانههای خود دخالت داد.
در این میان، آنچه در مقررات جدید وضعشده از سوی کمیته ملی مبارزه با بیماری کرونا نوعی انعطافپذیری را نشان میدهد، آغاز به کار اصناف بر اساس زمانبندی تعیینشده است. این شیوه مدیریت نیازهای اقتصادی ـ اجتماعی مردم، پیشتر در غزنی عملیاتی شده و نتیجه مثبت داده بود.
با توجه به جدی بودن خطرات بیتوجهی به کروناویروس، بایسته است که مردم از هشدارهای کمیته ملی مبارزه با کرونا و وزارتهای صحت عامه و داخله، دستکم در سه روز عید، با کمال میل استقبال کنند. پس از آن نیز با گردنگذاری به قانون، نوع و میزان فعالیت اقتصادی ـ اجتماعی خود برای جلوگیری از افزایش تلفات این ویروس، تنظیم و مدیریت کنند.
باید توجه داشت که جدی گرفتن کرونا مسؤولیت دوسویه ما هم در قبال خود و خانواده مان و هم در قبال جامعهای است که با آن دادوستد داریم. و الا بازه زمانی دو ماهه گذشته، به وضوح نشان داده است که بازی با کرونا، بازی با مرگ است.