باشندگان میرزاولنگ، انگیزه‌ای برای برگشت ندارند!
میرزاولنگ نقطه استراتژیک مهمی در ولایت سرپل است که هم برای دولت دارای اهمیت نظامی است و هم برای گروه‌های مخالف مسلح دولت.
در سال روان، دوبار این ساحه میان قوتهای دولتی و مخالف مسلح آن دست به دست شده است.
تصرف دوباره این منطقه از سوی طالبان، اعتماد اهالی میرزاولنگ را نسبت به دولت از بین برده است.
بیجا شدگان این منطقه در اطراف شهر سرپل، در وضعیت نگران کننده‌ای به سر می‌برند و در صورت عدم توجه نهادهای مربوطه، دچار آسیب‌های بیشتری خواهند شد.
علی جان جوادی، از متنفذین مردم میرزاولنگ در تماس با خبرگزاری دید گفت: «در صورت عدم همکاری نهادهای خیریه و دولتی و آمدن زمستان، بازهم مردم افغانستان شاهد فاجعه انسانی در میان مردم میرزاولنگ خواهند بود.»
وی می‌افزاید: همین لحظه که با شما به تماس شده‌ام، ده‌ها نفر از قریه‌های اطراف به میرزااولنگ سرازیر شده و دست به چور و چپاول چوبهای باقی مانده خانه‌های سوخته و مساجد زده‌اند.
او می‌گوید، آنان (باشندگان قریه‌های مجاور)۱۱ مسجد و ۸ تکیه خانه را ویران کرده‌اند.
از سوییهم، آقای دانش عضو شورای ولایتی سرپل، مردم میرزاولنگ مایوس هستند؛ زیرا در این شرایط دیگر نمی‌توانند به خانه‌های شان بازگردند.
وی می افزاید: در چهار اطراف میرزاولنگ، مخالفین دولت از قبیل طالبان و داعشی‌ها حضور دارند.
به گفته آقای دانش، تنها در صورت ایجاد عملیات بزرگ که مناطق دیگر، مانند ولسوالی کوهستانات و قریه‌ها را شامل شود، مردم اعتماد خواهند کرد.
طی سال‌های گذشته، مخالفان مسلح دولت بارها از سوی مردم در این منطقه شکست‌های سنگین را متحمل شده بودند. به همین دلیل در اولین سقوط این منطقه، کشتار بی‌رحمانه‌ای از سوی آنان صورت گرفت که می‌تواند بیانگر خصومت‌های این گروهها با مردم میرزاولنگ باشد.
در همین حال آقای رحمانی رییس شورای ولایتی سرپل، طی تماس تلفنی با ما در این مورد، چنین بیان داشت، طالبانی که فعلا در این مناطق قرار دارند، طالبان قبلی نیستند. وی انگیزه خشونت‌های طالبان را در میرزاولنگ چنین بیان می‌کند: «دلیل عقده آنان از مردم، استقامت چند ساله و ضرباتی بوده است که طی چندین سال به آن‌ها وارد شده بود.»
علی افتخاری از ساکنان میرزاولنگ است که بعد از سقوط آن به نیروهای دولتی پیوسته است. او می‌گوید مردم می‌خواهند به مُلک و زمین‌های شان بازگردند، اما حتا در صورت بازپس‌گیری میرزاولنگ، نمی‌توانند خيال آرامى براى بازگشت داشته باشند.
اکنون باشندگان روستای میرزاولنگ در بلاتکلیفی میان پذیرفتن ریسک قتل عام از سوی مخالفان مسلح دولت و بیتوجهی حکومت مرکزی برای استقرار امنیت در آن روستا به سر می‌برند. بدون شک در این وضعیت آینده خوبی در انتظار آنان نخواهد بود.
