بحران اخیر سیاسی؛ عبدالله انعطاف پذیر است، حلقات رادیکال نمیگذارد
عبدالله ناگزیر به برگزاری مراسم تحلیف از سوی حلقاتی شده که به رادیکالیزم در عمل سیاسی معتقد بوده و همه مسایل را میخواهند با منطق زور و لجبازی حل کنند.
شب گذشته زلمی خلیلزاد فرستاده ویژه امریکا برای صلح افغانستان در گفتوگویی ویژه گفت که تلاش دارد تا بحران سیاسی اخیر میان رییس جمهور غنی و داکتر عبدالله خاتمه یابد.
پاسخهای داکتر خلیلزاد و صفاتی که برای آقای غنی و عبدالله استفاده میکرد جالب بود و نشان از این میداد که رییس جمهور رسمی نزد امریکا داکتر اشرف غنی است و داکتر عبدالله ناگزیر به کنار رفتن میباشد.
خلیلزاد همچنان گفت که ایالات متحده در تلاش است تا بحران اخیر به زودی حل شود، چون در صورتی که ادامه یابد، ممکن روند صلح را آسیب جدی بزند. او افزود که داکتر عبدالله آماده پذیرفتن زعامت داکتر اشرف غنی است.
اکنون پرسش این است که چرا داکتر عبدالله به رغم این که آماده پذیرش زعامت رییس جمهور غنی است، لجبازی کرده و مراسم تحلیف انجام داد و حاضر به کنار رفتن نیست.
داکتر عبدالله سیاستمداری زیرک، انعطاف پذیر و در عین حال فرصت طلب است. او میداند که جامعه جهانی، منطقه و به ویژه ایالات متحده امریکا مشروعیت را به رییس جمهور غنی میدهند، اقتدار نظامی و اقتصادی در دست آقای غنی است و در این دایره میدان مانوری برای او باقی نیست.
با توجه به اظهارات خلیلزاد، موضع منطقه و جهان در قبال افغانستان و مشروعیتی که قانون اساسی و انتخابات به رییس جمهور غنی داده است، چنین میپندارم که عبدالله ناگزیر به برگزاری مراسم تحلیف از سوی حلقاتی شده که به رادیکالیزم در عمل سیاسی معتقد بوده و همه مسایل را میخواهند با منطق زور و لجبازی حل کنند.
این حلقه چند روز پیش از اعلام نتیجه نهایی انتخابات نیز آقای عبدالله را زیر فشار قرار داد که مسئولانی را در ولایات مقرر یا برکنار کند و تطبیق آن بر عهده آنان است.
اگر اکنون عبدالله نتواند خود را از چنبره این حلقه نجات بدهد، در دام تندروی و لجبازی بیحاصل آنان گرفتار شده و دیگر راهی برای بازگشت نخواهد بود.
روند صلح در جریان است و نظام جمهوری کشور برای ایستادن در برابر غول بنیادگرایی و «امارت اسلامی» به همدلی، اتحاد، اجماع و یک پارچگی نیاز دارد. در هیچ کشور دو زمامدار نمیگنجد و کسی که مشروعیت قانونی و بینالمللی ندارد باید در برابر قانون و عرف سیاسی کنار برود.