بحران افغانستان؛ مرحله حساس مذاکرات صلح
افغانستان در هجدهمین سال جنگ قرار دارد و مذاکرات صلح از سوی ایالات متحده تاکنون نتایج مشهودی نداشته است. نوعی امید همراه با افزایش بیحوصلگی وضعیت فعلی این کشور بوده؛ چنانچه خشونتها رو به افزایش است.
افغانستان در هجدهمین سال جنگ قرار دارد و مذاکرات صلح از سوی ایالات متحده تاکنون نتایج مشهودی نداشته است. نوعی امید همراه با افزایش بیحوصلگی وضعیت فعلی این کشور بوده؛ چنانچه خشونتها رو به افزایش است.
با این حال، مردم افغانستان در کل از مذاکرات جاری امریکا و طالبان به امید این که صلح در کشور برقرار شود، حمایت میکنند، اما این روند را «خستهکننده» میخوانند.
عبدالبشیر ۵۵ ساله میگوید: «تقریباً دو سال میشود که زلمی خلیلزاد نماینده امریکا در امور صلح افغانستان با طالبان مذاکره میکند تا جنگ در افغانستان و همچنین طولانیترین جنگ تاریخ امریکا پایان یابد، اما نتایج آن تا کنون اعلام نشده است».
بشیر این اظهارات بدبینانه را پس از دیدار خلیلزاد با رییس جمهور اشرف غنی و عبدالله عبدالله رییس اجرایی بیان میکند.
محمد داود ۴۷ ساله میگوید: «نه تنها من که تمام مردم افغانستان مشتاقانه منتظرند موفقیت در مذاکرات صلح را بیبینند، اما بدبختانه گفتوگوهای خستهکننده مانند این جنگ طولانی به نوعی امیدها به صلح در افغانستان را از بین برده است».
نگرانیهای داوود نشاندهنده اختلافات گسترده ایدئولوژیک بین مردم عادی این کشور و طالبان است. هرچند، این گروه بنیادگرای اسلامی حمایت خود را از سازمانهای تروریستی کنار گذاشته، اما محرومیت زنان و سایر گروههای قومی، دشواریهای همیشگی مردم افغانستان را برای همزیستی با طالبان در این کشور برجسته میکند.
داود میافزاید: «من نسبت به آمدن صلح در افغانستان امیدوارم اما از این هراس دارم که روند صلح جاری ممکن زمان بسیاری نسبت به آنچه انتظار میرفت، در بر گیرد تا به نتایج منطقی دستیابد».
توقف مذاکرات صلح
طبق گزارش رسانههای امریکایی، پیشرفتهایی در روند صلح پس از دیدار هیئت به رهبری خلیلزاد با نمایندگان طالبان در قطر صورت گرفته؛ چنانچه خلیلزاد از آنجا به بروکسل و اسلامآباد سفر کرد. بعد از ملاقات در پاکستان، وی به کابل رفت تا در مورد دیپلوماسی دورانیاش به رهبران افغانستان توضیحات دهد.
طالبان «کاهش خشونتها» را برای چندین روز در افغانستان پیشنهاد داده است؛ اقدامی که هدف آن آغاز دوباره گفتوگوها با ایالات متحده است. با این حال، اصطلاح کاهش خشونتها از سوی حکومت و مردم افغانستان «بیمعنی» خوانده شده است.
امرالله صالح متحد نزدیک رییس جمهور غنی از عبارت «کاهش خشونت» انتقاد کرده و آن را بسیار مبهم میداند.
حکومت افغانستان برقراری آتشبس از سوی طالبان را پیششرط مذاکرات مسقتیم میداند. با این وجود، طالبان آن را رد کرده و میگوید در حضور نیروهای خارجی در افغانستان، هیچ گفتوگو با کابل انجام نمیشود.
اوج خشونتها
بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان به تازگی اعلام کرد که حملات خشونتآمیز در آخرین ربع سال ۲۰۱۹ به بالاترین سطح رسیده، در حالی که نیروی دفاعی این کشور به پایینترین سطح خود در چهار سال قرار دارد.
آنچه واشنگتن از توافقنامه صلح با طالبان انتظار دارد حول چهار موضوع میچرخد: تضمین اینکه افغانستان به عنوان سکوی گروهای تروریستی برای حمله به دیگر کشورها استفاده نشود؛ خروج کامل نیروهای امریکایی و ناتو؛ گفتوگوهای میانافغانی و آتشبس دایمی.
در همین حال، طالبان که از یک گروه بینالمللی اسلامی به نیروی ملی افغانستان تکامل یافته، چهار خواست اصلی را مطرح کرده است: مذاکرات مستقیم با ایالات متحده بدون حضور کابل در این روند؛ خروج نیروهای خارجی؛ تشکیل حکومت موقت و اصلاح قانون اساسی.