بحران انسانی افغانستان وخیم‌تر می‌شود
با توجه به این‌که اقتصاد افغانستان در حال فروپاشی است، پول آن در حال سقوط و میلیاردها دالر دارایی بین‌المللی در نتیجه تسلط طا-لبان مسدود شده است؛ خانواده‌ها مجبورند تصمیمات غیرقابل تصوری بگیرند
با فرا رسیدن فصل زمستان در افغانستان، خروج نیروهای تحت رهبری ایالات متحده و سقوط کابل، مردم این کشور چهار ماه می‌شود که رنج می‌برند.
«کریستیانا مارتون» مسئول امور کودکان در نهاد نجات کودکان در کابل می‌گوید که خانواده‌های مستاصل همراه با کودکان سوء‌تغذی و موارد ابتلا به کووید-۱۹ به شفاخانه‌های سراسر کشور سرازیر شده‌اند، اما شفاخانه‌ها برای پاسخگویی به نیازهای شدید بیماران تجهیزات کافی ندارد.
وی می‌گوید: نزدیک به ۲۴ میلیون نفر در حال حاضر با سطح شدید گرسنگی مواجه هستند، از جمله حدود ۱۳ میلیون کودک. یکی از موضوعاتی که در حال حاضر در شفاخانه‌ها وجود دارد این است که کارکنان حقوق دریافت نمی‌کنند. آن‌ها منابع مورد نیاز خود را ندارند.
این یک واقعیت تاریک است که مقامات بهداشتی آن هرا اذعان می‌کنند و وضعیت روز به روز بدتر می‌شود.
احمد فتاح حبیب‌یار داکتر در شفاخانه افغان-جاپان می‌گوید: بیش از سه ماه می‌گذرد که ما معاشات خود را دریافت نکرده‌ایم. ما هیچ گونه تجهیزات پزشکی، تجهیزات لازم، داروی لازم برای کووید-۱۹ که مورد تأیید [سازمان بهداشت جهانی] باشد، نداریم. ما تجهیزات کافی، غذا، آکسیجن و سوخت نداریم. همه چیز در حال تمام شدن است.
با توجه به این‌که اقتصاد افغانستان در حال فروپاشی است، پول آن در حال سقوط و میلیاردها دالر دارایی بین‌المللی در نتیجه تسلط طا-لبان مسدود شده است؛ خانواده‌ها مجبورند تصمیمات غیرقابل تصوری بگیرند.
مارتون می‌گوید: من با خانواده‌هایی صحبت کرده‌ام که مجبور به انجام کارهای افتضاح بوده‌اند، به‌عنوان مثال، بچه‌های خود را رها کرده‌اند، زیرا قادر به تامین هزینه‌های تغذیه آن‌ها نبوده‌اند.
با وجود چنین شرایط، برخی از زنان که نسبت به وضعیت کشور خشمگین هستند، طی هفته‌های اخیر با سر دادن شعارهای مانند «غذا، کار، آزادی» به خیابان‌ها برآمدند و اعتراض کردند.
از اواسط ماه اگست، طا-لبان مانع بازگشت بسیاری از زنان به کار شده است. معترضان می‌گویند که بدون کار، نمی‌توانند خانواده‌های خود را سیر کنند و تمایلی به ادامه زندگی تحت اداره طا-لبان ندارند.
مارتون می‌افزاید: اکثر خانواده‌ها مجبور به انجام کارهایی هستند که هیچ خانواده‌ای آن را انجام نمی‌دهد.
از سویی هم، گروهی از قانون‌گذاران دموکرات در واشنگتن از دولت ایالات متحده خواستار کمک به تلاش‌های بشردوستانه شدند. آن‌ها پیشنهاد کرده‌اند که راه‌هایی برای جلوگیری از فروپاشی اقتصاد افغانستان بدون کمک به طا-لبان وجود دارد.
مارتون بیان می‌کند: اگر جامعه جهانی اکنون گرد هم آید و ما همه با هم گامی بر داریم و از مردم افغانستان حمایت کنیم، می‌توانیم برای جلوگیری از این اتفاقات تفاوت‌های زیادی به وجود آوریم.
