آخرین اخباراجتماعافغانستانتحلیل

برای جلوگیری از فاجعه، ضرورت های بشردوستانه باید در اولویت باشد

در شرایط بحرانی مانند افغانستان، شیوه اجرای مستقیم یک راه حل کارآمد برای حمایت و تداوم مداخلات کمکی ارائه می‌کند که فرصت‌های یادگیری با کیفیت را برای کودکان و نوجوانان فراهم می‌کند

زمستان سختی در راه است. مردم افغانستان در آستانه قحطی گسترده هستند. خدمات اجتماعی اولیه، آموزش، صحت و دسترسی به غذا و معیشت نابود شده و معاش کارکنان دولت، معلمان، داکترها و پرستاران پرداخت نمی‌شود.
حدود ۳۸ میلیون نفر که چندین دهه درگیری را متحمل شده‌اند، اکنون با بزرگترین بحران انسانی روی زمین روبرو هستند. جهان نباید به افغانستان پشت کند. افغانستان نمی‌تواند صبر کند.
در این لحظه حساس، برای جلوگیری از یک فاجعه قابل پیشگیری، ضرورت انسان دوستانه باید اولویت و آموزش باید در دستور واکنش جمعی باشد. اکنون زمان حمایت از آموزش همه کودکان و جوانان در افغانستان است.
حق تحصیل یک حق اساسی و ذاتی بشر است. مردم افغانستان این را می‌دانند. امروزه با وجود بحران انسانی ۴/۲ میلیون کودک از تحصیل محروم شده‌اند که ۶۰ درصد آنها دختر هستند.
تا زمانی که فوراً اقدام انجام نشود، آینده نسل بعدی افغانستان بیش از هر زمان دیگری در معرض خطر است. خانواده‌های آسیب‌پذیر برای فرستادن فرزندانشان به خصوص دخترها به مکتب به جای توسل به کار کودکان و ازدواج کودکان از روی ناچاری، به حمایت نیاز دارند.
در مجموع یک میلیارد دالر امریکایی فوراً برای پاسخگویی به آموزش در افغانستان مورد نیاز است. در حالی که بخش عمده‌ای از کمک‌های خارجی از زمان تسلط طالبان متوقف شده است، شیوه اجرای مستقیم کمک‌های دوجانبه و چند جانبه به مساعدت کنندگان و شرکای بین‌المللی اجازه می‌دهد تا پول را مستقیماً به اجنسی‌های سازمان ملل و سازمان‌های غیر دولتی ارسال کنند.
در شرایط بحرانی مانند افغانستان، شیوه اجرای مستقیم یک راه حل کارآمد برای حمایت و تداوم مداخلات کمکی ارائه می‌کند که فرصت‌های یادگیری با کیفیت را برای کودکان و نوجوانان فراهم می‌کند.
با کاهش قابل توجه حوادث امنیتی در سراسر کشور، شرکای سازمان ملل و سازمان‌های غیردولتی اکنون می‌توانند به مناطق جدید دسترسی داشته باشند. این بدان معناست که با منابع کافی، این برنامه‌ها می‌تواند فوراً به منظور فراهم کردن فرصت‌های یادگیری برای کودکان و نوجوانانی که قبلاً هرگز به مکتب نرفته‌اند، گسترش یابد.
برای توانمندسازی نسل بعدی پسران و دختران افغان برای شکوفایی نمی‌توان بیش از این صبر کرد. همین الان اقدام فوری نیاز است.

Related Articles

Back to top button