برگزاری انتخابات در زمان معین، محک مشروعیت نظام است

با این محاسبات، انتخابات در بدو امر و برگزاری آن در وقت معینه لازم و ملزوم هم بوده و هردو یک جا بنیاد مشروعیت نظام و روند دولت‌سازی را تعریف می‌کند.

این‌‏ که انتخابات ریاست جمهوری در سال آینده برگزار می‏شود یا نه، معلوم نیست. هر چند که ریاست جمهوری روی برگزاری آن در زمان معینه تاکید دارد.
محمد اشرف غنی رییس جمهور کشور روز گذشته (۵ حوت) در سفر‏ش به ولایت نیمروز گفت که انتخابات ریاست جمهوری در زمان تعریف شده آن برگزار خواهد شد.
دپیلمات‏های ایالات متحده نیز به نوعی تاکید روی برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دارند. زلمی خلیلزاد نماینده ویژه وزارت امور خارجه امریکا برای صلح افغانستان بار‏ها گفته است که انتظار داریم پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری روند گفت‏وگوهای صلح با طالبان منجر به تامین صلح شود.
روند صلح و بحث ایجاد اداره موقت از مواردی است که روی برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سایه انداخته است. البته بحث حکومت موقت از دل گفت‏وگوهای صلح بیرون آمده است.
شماری از احزاب سیاسی خواهان شکل‌گیری اداره موقت هستند و در نشست دو روزه مسکو نیز روی آن پافشاری کردند.
یک باور این است که برای امریکایی‏ها روند صلح اولویت دارد تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری.
تاکنون مقامات ارشد امریکایی همچنان که روی به نتیجه رسیدن روند صلح تاکید دارند، از طرفی خواهان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری هستند.
رییس جمهور غنی به تاز‏گی گفته است که یک سال زمان نیاز است تا روند گفت‏وگو‏های صلح با طالبان به نتیجه برسد.
ریاست جمهوری بار‏ها اعلام کرده است که با ایجاد حکومت موقت مخالف است. او گفته که هرگز اجازه نمی‏دهد که موقت حکومت در کشور شکل بگیرد.
رییس جمهور در دیدار با بزرگان مردم قندهار نیز گفته بود که طرح حکومت موقت در بیرون از کشور ریخته شده و برای افغانستان جواب نمی‏دهد.
اساس دمکراسی در افغانستان با برگزاری انتخابات گره خورده است. اگر قرار باشد انتخابات ریاست جمهوری برگزار نشود، دمکراسی در کشور معنایی ندارد.
امریکا ۱۸ سال پیش به منظور نابودی هراس‌افکنی و دولت سازی به افغانستان حضور یافت. برگزاری انتخابات ریاست جمهوری مبنای دولت سازی است.
اگر قرار باشد انتخابات برگزار نشود، دولت سازی نخواهد شد و آن وقت است که طرح شکل‌گیری حکومت موقت معنا می‏یابد.
از جانب دیگر، افکار عمومی کشور نیز مخالف شکل‌گیری حکومت موقت است. تلاش حکومت کنونی و امریکایی‏ها این است که با گروه طالبان به توافق برسند و این گروه در انتخابات ریاست جمهوری سهم بگیرد.
برخی احزاب سیاسی تنها صدایی است که خواهان شکل‌گیری حکومت موقت می‌باشد. ریاست جمهوری به گونه غیر مستقیم گفته کسانی که از برگزاری انتخابات هراس دارند، در پی حکومت موقت هستند.
به باور نویسنده، عدم برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و شکل‌گیری اداره موقت، شکست امریکا و جامعه جهانی در امر دولت سازی در افغانستان است.
اکنون مسئله این است که محک و مبنای مشروعیت نظام سیاسی چه است و کدام «روایت» یا گفتمان می‌تواند جایگزین انتخابات شود. بدون شک مشروعیت نظام سیاسی کشور بر مبنای گفتمان انتخابات بنا یافته و گزیری جز انتخابات نیست. در گذشته گفتمان‌های دیگر جز انتخابات آزمایش شده و موفق نبوده است. اکنون اگر طالبان در روند صلح ادغام شود یا به شکلی دوباره قدرت را در دست بگیرد؛ افکار عمومی کشور، نسل پس از حکومت طالبان و دستاوردهای اخیر در کشور اجازه نخواهد داد که روایت غالب مشروعیت سیاسی از انتخابات سلب و به گفتمان های جایگزین داده شود.
با این محاسبات، انتخابات در بدو امر و برگزاری آن در وقت معینه لازم و ملزوم هم بوده و هردو یک جا بنیاد مشروعیت نظام و روند دولت‌سازی را تعریف می‌کند.