به آنچه تکت‌های انتخاباتی می‌گویند عمل می‌شود؟
در انتخابات ریاست جمهوری ۲۹ سرطان نیز دیده می‌شود که جای « برنامه» در انتخابات خالی است. این مسئله می‌تواند بزرگترین چالش روند انتخابات باشد. برنامه انتخاباتی به آنچه نامزدان در روز ثبت نام می‌گویند تفاوت دارد.
در یک هفته اخیر بحث شکل‌گیری تکت‌های انتخاباتی، بیشتر از هر زمان دیگر اوج گرفته است و روند مصالحه با گروه طالبان از متن به حاشیه لغزیده است.
ریاست جمهوری و ریاست اجرایی کشور نیز این روزها سرگرم سروسامان دادن تکت‌های انتخاباتی شان هستند. از قرار گزارش‌ها که تیم انتخاباتی محمد اشرف و داکتر عبدلله نهایی شده است و امروز یکشنبه در آخرین مهلت روند ثبت نام نامزدان انتخابات ریاست جمهوری به کمیسیون انتخابات می‌روند و برای انتخابات پیش رو نام‌نویسی می‌کنند.
معاونان محمد اشرف غنی رییس جمهور امرالله صالح و محمد سرور دانش است و معاونان داکتر عبدالله رییس اجرایی، داکتر عنایت‌الله بابر فرهمند نماینده جنرال عبدالرشیدد دوستم و اسدالله سعادتی نماینده محمد کریم خلیلی.
تاکنون تکت‌هایی که به کمیسیون انتخابات برای ثبت نام رفته‌اند، پس از نام‌نویسی وعده‌هایی به مردم داده‌اند که گویا این قول و قرارها بخشی از برنامه‌های انتخاباتی آنان است که در صورت پیروزی در انتخابات به آن عمل می‌شود.
در حوزه‌های صلح، تامین امنیت و تامین صلح و… سخن زده‌اند. چنانچه از چندی بدین‌سو موضوع مذاکره با طالبان و روند صلح یکی از بحث‌های غالب در سیاست کشور است، بیشتر نامزدان در این حوزه به مردم وعده داده‌اند.
حرف اساسی این است که آیا به آنچه تکت‌های انتخاباتی می‌گویند عمل می‌شود؟
مردم هنوز آنچه را تیم‌های تحول و تداوم و همین طور اصلاحات و همگرایی به رهبری اشرف غنی و داکتر عبدالله در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۳ گفته بودند، فراموش نکرده‌اند. آنچه تکت‌ها و نامزدان انتخابات در این شب و روز تکرار می‌کنند دقیقاً همان را در ایام مبارزات انتخاباتی برای افکار عمومی کشور سر می‌دهند.
در انتخابات ریاست جمهوری دور گذشته، رییس جمهور کشور برای ترغیب مردم در هر حوزه وعده و طرح داشت. با شروع حکومت تا همین اکنون، دیده شد که رییس جمهور غنی به هیچ کدام آن‌ها عمل نکرده است یا شاید هم از توان شخص آقای رییس جمهور بیرون بوده است.
نامزدان برای جلب حمایت مردم به مواردی اشاره می‌کنند که جذاب باشد. این که چقدر می‌تواند ضمانت اجرایی شدن داشته باشد یک بحث دیگر است.
اخیراً، گزارشی خواندم که دونالد ترامپ رییس جمهور امریکا در انتخابات گذشته امریکا در ایام پیکارهای انتخاباتی عمدن به مردم وعده‌هایی داده است که زمنیه عملی شدن آن کمتر وجود داشته است. در بخشی از این گزارش آمده بود که تیم انتخاباتی و تبلیغاتی ترامپ خواسته است با این شعارها مردم را تحریک نماید.
در ۱۷ سال اخیر، مردم افغانستان چند دور از انتخابات ریاست جمهوری را تجربه کرده‌اند و به میزان کافی از تکت‌ها و نامزدان انتخاباتی معرفت دارند. به باور نویسنده، تکت‌های انتخاباتی با صرف وعده، نمی‌توانند اعتماد مردم را جلب نمایند.
در انتخابات ریاست جمهوری ۲۹ سرطان نیز دیده می‌شود که جای « برنامه» در انتخابات خالی است. این مسئله می‌تواند بزرگترین چالش روند انتخابات باشد. برنامه انتخاباتی به آنچه نامزدان در روز ثبت نام می‌گویند تفاوت دارد.
نامزدان با چنین رویکرد در انتخابات در واقع افکار عمومی کشور را دست کم می‌گیرند و به نوعی می‌تواند یک توهین نیز محسوب شود.
