بیش از ۵۰۰ متعلم در لوگر مورد آزار جنسی قرار گرفته است
یک گروه بچهباز که دستکم از ۵۴۶ پسر در شش مکتب ولایت لوگر سوءاستفاده کرده است، افشا شد.
یک گروه بچهباز که دستکم از ۵۴۶ پسر در شش مکتب ولایت لوگر سوءاستفاده کرده است، افشا شد.
به گفته فعالان که نخستین بار ویدئوهای سوءاستفاده را در یک صفحه فیسبوک کشف کردند، برخی از قربانیان این سوءاستفادهها از آن زمان به بعد به قتل رسیدهاند.
پنج خانواده پسرانشان را کشتند، پس از آنکه چهرههای پسرانشان را در ویدئوی منتشر شده در شبکههای اجتماعی شناسایی کردند. دو پسر دیگر – ۱۳ و ۱۵ ساله – هفته گذشته به قتل رسیدند، هرچند عاملان آن ناشناختهاند.
سازمان جامعه مدنی، موسسه جوانان اجتماعی و مدنی ولایت لوگر که ۱۶ سال در این منطقه فعالیت میکند، پس از کشف بیش از ۱۰۰ فیلم در سایت رسانههای اجتماعی، میزان سوءاستفادهها را افشا کرد.
این موسسه در حال تحقیق در مورد سایر لیسههای این منطقه است و معتقد است که ممکن هزاران کودک دیگر مورد سوءاستفاده قرار گیرند.
محمد موسی مددکار ارشد اجتماعی این موسسه ادعا میکند که معلمان، سرمعلمان و مقامات محلی در این حلقه سوءاستفاده نقش دارند.
وی میگوید:« پسرانی که با آنها صحبت کردیم بین ۱۴ تا ۲۰ سال سن دارند و قضیهها در مناطق نسبتاً امن گزارش شده است. این یکی از دلایلی است که فکر میکنیم این ارقام میتواند به میزان قابل توجهی افزایش یابد.»
او میافزاید:« عاملان ممکن به گونه هماهنگ کار کنند، زیرا فهمیدهاند که اگر اقدامات قانونی علیه آنها صورت گیرد، آنها به عنوان یک گروه کار میکنند تا یک حادثه منفرد و مجزا.»
تمیم دانشآموز ۱۷ ساله از یکی از مکاتب ولایت لوگر میگوید که سال گذشته تقاضای سرمعلم خود را در مبایلش ثبت کرده است.
تمیم میگوید:« او (سرمعلم) به من گفت که عاشقم است و میخواست با من رابطه جنسی داشته باشد.» پدر و مادرش باور نمیکردند تا وقتی که صدای ضبط شده را شنیدند.
دانشآموزان میگویند که سرمعلم یک اتاق خصوصی در کتابخانه مکتب ساخته است؛ جاییکه دانشآموزان پسر را بعد از مکتب و آخر هفتهها مورد تجاوز جنسی قرار میدهد.
تمیم میگوید سرمعلم اخراج شد، اما بعداً فهمید که اکنون یک پُست را در وزارت معارف گرفته است.
نوریه نزهت سخنگوی وزارت معارف میگوید:« اگر شکایتی در مورد کارمندان باشد، مقامات قضایی مسئولیت تحقیقات در این مورد دارند. اگر یک معلم رفتار نادرست داشته باشد، معلم طبق قانون مجازات میشود … کشف جرم و تحقیق درباره آنها وظیفه وزارت معارف نیست. ما ۲۲۰ هزار معلم داریم – ما نمیتوانیم زندگی تمام آنها را بررسی کنیم.»
داوود ۱۸ ساله که قبلاً به یک لیسه دیگر میرفت، میگوید که یکی از معلمانش او را در صنف ناکام میکرد و بعد در ازای دریافت نمره قبولی، تقاضای رابطه جنسی میکرد.
تاکنون ۶۶ مورد سوءاستفاده در مکتب وی شناسایی شده است.
داوود به روزنامه گاردین گفته است:« معلم من گفت، تو نیاز به درس خواندن نداری، من به هر حال کامیاب میسازم. اغلب دانشآموزان از خانوادههای فقیر انتخاب میشدند، چون بیشتر آسیبپذیر بودند.»
به گفته موسی، برخی از معلمان به پولیس معرفی شدند اما طی مدت کوتاهی رها شدند و اتهامی به آنها نسبت داده نشد.
وی میگوید:« تجاوزگران معلمان، دانش آموزان کلان تر، چهرههای حکومتی و حتی اعضای خانوادهها هستند.» او و تیمش از زمان افشای سوءاستفاده، چندین بار تهدید به مرگ شدهاند.
او میافزاید که بسیاری از پسران که مورد آزار و اذیت قرار گرفتند نیز تهدید به مرگ شدند. به گفته موسی، از بسیاری قربانیان حقالسکوت گرفته میشود. آنها در ازای منتشر نشدن فیلمهای تجاوز جنسیشان، مجبور به فروش مواد مخدر و فعالیتهای غیرقانونی دیگر میشوند.
«چارو هاگ» مدیر اجرایی پروژه All Survivors، سازمانی که با قربانیان خشونتهای جنسیتی در افغانستان همکاری میکند، میگوید:« مصئونیت از مجازات، هنجارهای جنسیتی زهرآگین و فقر قربانیان نقش مهمی در خاموش ماندن این جنایات دارد. این پسران از حاشیهترین بخشهای جامعه هستند، صدایی ندارند و تعداد بسیار کمی به نمایندگی از آنها صحبت میکند.»
به گفته وی، سوءاستفادههای جنسی به میزان گسترده در افغانستان گزارش نشده است.
«پاتریشیا گوسمان» دستیار رییس نهاد دیدهبان حقوق بشر در امور آسیا میافزاید:« در تجاوز جنسی کودکان مصئونیت از مجازات وجود دارد، چون اغلب عاملان آن اشخاص قدرتمند نظامی، پولیس یا دیگر مقامات هستند. هرچند این عمل جرم پنداشته میشود، این قانون بیشتر وقتها اجرا نمیشود.»
سوءاستفادههای جنسی مردان در افغانستان گسترده است. «لیلا شوارتز» روانشناسی که ابتکار صحت روانی peace of Mind Afghanistan را اداره میکند، میگوید که قربانیان به ندرت آنچه اتفاق میافتد را گزارش میدهند، زیرا هرگونه توجه یا محاکمه بعدی میتواند «عزت و آبروی» خانواده را تخریب کند.
این روانشناس میگوید:« اغلب اوقات، خانوادهها قربانیان خشونتهای جنسی را مقصر میدانند تا عاملان آن، و باور ندارند که شخصیتهای محترم مسئول در چنین رفتاری شریک اند. این یکی از دلایلی است که امسال هیچ مورد تجاوز جنسی مردانه نداشتیم – و تعداد معدودی اگر وجود داشته باشد، آن هم در مورد قضیههای قبلی است.»
شوارتز اکنون مشاوره با چندین پسر را آغاز کرده است.
وی ضمن اعتراف به این امر که از آنجا که قضیهها بسیار گسترده است و در سطح بالایی میباشد، ظرفیت برای کمک به همه وجود ندارد، توضیح میدهد:« اگر به کودکان برای مقابله با این تجربه آسیب روانی کمک نشود، میتواند به خشونت، اختلالات سلامت روانی، PTSD یا حتی ارتکاب سوءاستفاده جنسی بدتر منجر شود. دانشآموزان بسیار آسیبپذیر هستند و آنها خود را مقصر میدانند و احساس شرمندگی میکنند، حتی اگر هیچ کار اشتباهی مرتکب نشده باشند.»
جمعیت ۳۷ میلیون نفری افغانستان از حمایت گسترده روانی برخوردار نیست و بیش از ۱۸ سال جنگ بخش اعظم این کشور را ویران کرده است و طالبان و داعش همچنان برای به دست آوردن قلمرو تلاش میکنند.
بر اساس گزارش موسسه جوانان اجتماعی و مدنی لوگر، بخش عمده این ولایت – که محل زندگی کمتر از نیم میلیون نفر میباشد – توسط طالبان که چندین تن از تجاوز کنندگان جنسی را کشتهاند، کنترول میشود.
۲۵ خانواده دیگر که پسرانشان مورد تجاوز قرار گرفتهاند، به ولایتهای دیگر نقل مکان کردند.
موسی که از آن زمان از سفارت امریکا در کابل برای این پسران تقاضای کمک کرده است، توضیح میدهد:« صدها تن دیگر وسایل این کار را ندارند.»
هاگ میگوید که خشونت جنسی باعث آسیبهای روانی عمیق و طولانیمدت قربانیان میشود و نسبت به تعداد معدود کارمندان برای پاسخگویی به نیازهای بازماندگان خشونتهای جنسی در افغانستان هشدار میدهد.
او میگوید:« بدنامی و لکه ننگ مانع اصلی جستجو برای حمایت (از قربانیان خشونتهای جنسی) است.»
شوارتز میگوید:« دشوار است بگوییم چند پسر در افغانستان مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته است. این یک عمل ناپسند پنداشته میشود، اما هنوز به طور گسترده انجام میشود.»
موسی توضیح داد:« هر صنفی که ما با دانشآموزان صحبت کردیم سوءاستفاده جنسی اجباری را گزارش دادند. این کار در هر ولایت اتفاق میافتد. حقوق کودکان کاملاً نادیده گرفته میشود.»
قابل یادآوری است که نامها در این مطلب تغییر داده شده است.